Τὸ κομποσχοίνι εἶναι ἡ γέφυρα ποὺ ἁπλώνεται ἀπὸ τὸν τάφο
στὴν ἀπέναντι ὄχθη τοῦ εἶναι. Τὸ κομποσχοίνι εἶναι ἡ πνευματικὴ
ἀγάπη, ὅπου δὲν ὑπάρχει οὔτε ἀπόσταση οὔτε χρόνος οὔτε ἐπίγειες
συναντήσεις καὶ χωρισμοί. Τὸ κομποσχοίνι εἶναι τὰ ἄνθη ποὺ
βλασταίνουν στοὺς τάφους ἐκείνων τοὺς ὁποίους μνημονεύουμε
πάνω στὸ ὁποῖο ἔκαιγαν τὰ σφάγια τῶν θυσιῶν· ἐξ οὗ καὶ «φλεγόμενος» (βλ. Ιεζ. 43,15-16).
στὴν προσευχή. Τὸ κομποσχοίνι εἶναι ἡ σκάλα πρὸς τὰ πάνω καὶ
πρὸς τὰ κάτω: ἡ μία ἄκρη της φτάνει στὸν οὐρανό, ἡ δὲ ἄλλη στὰ
καταχθόνια.
τὴν συνείδηση καὶ γεννοῦν τὴν ἐλπίδα· εἶναι τὸ αἷμα μὲ τὸ ὁποῖο
Τὸ κομποσχοίνι εἶναι τὰ δάκρυα μετανοίας, τὰ ὁποῖα ἀνανεώνουν
σὲ μύρο. Τὸ κομποσχοίνι εἶναι ἡ πτώση τῶν εἰδώλων μέσα στὴν καρδία
ἐξαγοράζεται τὸ πνεῦμα· εἶναι ὁ ἱδρώτας τῶν κόπων ποὺ μετατρέπεται
μας, ὁ ἔλεγχος τοῦ ψεύδους τῶν ἰνδαλμάτων, τὰ ὁποῖα προσκυνάει
κόσμος. Τὸ κομποσχοίνι εἶναι τὸ μαντήλι ποὺ τυλίγει τὴν πληγὴ
τῆς ψυχῆς ποὺ αἱμορραγεῖ· εἶναι ἡ σιγὴ τῆς ψυχῆς καὶ τὸ ἄσμα τοῦ
Τὸ κομποσχοίνι εἶναι ἡ ὑπὲρ λόγον ἡσυχία καὶ ἐκεῖνος ὁ μυστικός,
πνεύματος, εἶναι ὁ ὕμνος τῆς καρδίας ὅταν τὸ στόμα εἶναι κλειστό.
ὑπὲρ ἡσυχίαν λόγος ποὺ εἶναι γραμμένος στὴν λευκὴ ψῆφο.
Τὸ κομποσχοίνι εἶναι οἱ ροὲς τῆς βροχῆς ποὺ ποτίζουν τὴν γῆ
τῆς καρδίας, τὴν χερσωμένη ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες μας. Τὸ κομποσχοίνι
εἶναι τὸ ποτήρι τοῦ ὕδατος γιὰ τὸν ὁδοιπόρο, τὸν κουρασμένο ἀπὸ
τὸ ταξίδι· εἶναι οἱ ὑδρίες στὴν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας, στὶς ὁποῖες
τὸ ὕδωρ ἔγινε οἶνος ποὺ δίνει τὴν χαρὰ τῆς καρδίας καὶ τὴν
εὐφροσύνη. Τὸ κομποσχοίνι εἶναι οἱ πνευματικὲς κηρῆθρες, ἀπὸ
τὶς ὁποῖες ρέει τὸ μέλι ποὺ γλυκαίνει τὸ στόμα καὶ τὴν καρδία. Οἱ
κόμποι εἶναι οἱ καρποὶ τῶν ἐλαιώνων ἀπὸ τοὺς ὁποίους στάζει τὸ
τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου