Ιερέας Alexandru Lungu
Τοποθέτησα το σωρό από χαρτοπετσέτες στο κομοδίνο. Είναι περασμένες 9 μ.μ. Σκέφτομαι το αύριο. Ακόμα κι αν είμαι σκορπισμένος 6 μέρες την εβδομάδα, η Κυριακή είναι του Κυρίου και αξίζει τουλάχιστον 4 ώρες για να του δώσω όλες μου τις σκέψεις.
Το τηλέφωνό μου δονείται και κοιτάζω μετά από λίγα λεπτά λίγο επιπόλαια. «Πατέρα, ο Θεός με έσωσε πριν από λίγες εβδομάδες από τον θάνατο. Πήγαινα κάθε Σάββατο στη ντίσκο και τις Κυριακές συνήθως ήμουν πολύ κουρασμένος για να ξυπνήσω εγκαίρως για τη λειτουργία. Ωστόσο, πριν από μερικές εβδομάδες, είδα μια ανάρτηση στη σελίδα της Αγιότητάς σας, περίπου την ώρα που σας στέλνω αυτό το μήνυμα απόψε. Γράψε απλά, «αύριο πάμε Λειτουργία». Δεν ξέρω γιατί διάβασα αυτό το μήνυμα, δεν μπορώ να καταλάβω τι μου συνέβη, αλλά παράτησα την ιδέα να πάω στη ντίσκο εκείνο το βράδυ.
Συνήθως με έπαιρνε ένας καλός φίλος από το σπίτι και με άφηνε το πρωί. Του έγραψα ότι εκείνο το βράδυ δεν ένιωθα καλά και να φύγει χωρίς εμένα. Στις 2 τα ξημερώματα το τηλέφωνο άρχισε να χτυπάει ασταμάτητα. Ξυπνάω με πονοκέφαλο και βλέπω το όνομα του φίλου μου στην οθόνη του smartphone. Του απαντώ και ακούω τη φοβισμένη φωνή του. «Είχα ένα ατύχημα στην επιστροφή μου από το κλαμπ. Μπροστά μου ήταν ένα κορμός σέ φορτηγό και ένα κομμάτι αποκόπηκε και τρύπησε το παρμπρίζ. Αν ήσουν στο σωστό κάθισμα, δεν νομίζω ότι θα είχες επιβιώσει». Έκλεισα το τηλέφωνο και κάθισα φοβισμένος στο κρεβάτι μέχρι το πρωί. Θα μπορούσε να ήταν η τελευταία μου νύχτα. Δεν ξέρω πώς να στο πω, αλλά με κάποιο τρόπο μέσω εσένα ο Θεός μου έσωσε τη ζωή. Μόνο τώρα είχα το θάρρος να συγκεντρώσω τις σκέψεις μου και να σου γράψω αυτό το μήνυμα. Αν θέλετε μπορείτε να το δημοσιεύσετε με το αίτημα να κρατήσω κρυφή την ταυτότητά μου. "
Δεν έχω τίποτε άλλο να προσθέσω από αυτό: Αύριο στη Λειτουργία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου