Καλημέρα από τα Ιεροσόλυμα και την Θεοβάδιστη Γη.!

Καλημέρα από τα Ιεροσόλυμα και την Θεοβάδιστη Γη.!

Μην ξεχνάς ότι τη ζωή δεν την καθορίζεις εσύ κι εγώ, αλλά μόνον ο Θεός! 

Εμείς δεν μπορούμε να προσθέσουμε χρόνια σε κάποιον, ούτε να τον αναγκάσουμε να φύγει πιο γρήγορα για τους ουρανούς, όσο κι αν πάσχει από υγεία ψυχική και σωματική. 

Είναι φοβερά τραγικό να "σταυρώνεται" κανείς στο κρεββάτι του πόνου, 

αλλά αυτό δεν είναι δική μας υπόθεση, 

ούτε στα δικά μας χέρια,...αλλά σ' Εκείνου! 

Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι προσευχή, ..."

"Κύριε, γεννηθήτω ως Συ θέλεις, γεννηθήτω το θέλημα Σου".

Εδώ στην Αγία Γη πάντα νιώθεις σαν να είναι Κυριακή.!

  Είχαμε θυμάμαι της Μεταμορφώσεως, δεσποτική εορτή, μεγάλη ημέρα.

Πέρασε και μια ομάδα προσκυνητών από Αθήνα.

Φυσικά οι πιο πολλοί πήγαν στο Όρος Θαβώρ.

Από δω θα κατηφόριζαν από αύριο.

  Είχε ζέστη αλλά χωρίς υγρασία .

  Φύσαγε ελαφρά.....

 Ήμασταν και στον Άγιο Σάββα για να μοιραστούμε με τους

πατέρες εκεί ,την πανηγυρική τράπεζα με το ψάρι.

  Είχε ψάρι στο φούρνο με πατάτες, βραστό κολοκύθι ,σαλάτα και ντομάτα κομμένη στα τέσσερα,

    και σταφυλάκι που ευλογήθηκε  στην εκκλησία.

  Λιτά και νόστιμα, και κατόπιν ελληνικό καφεδάκι στο

   αρχονταρίκι, γλυκό του κουταλιού βύσσινο ,σπιτικό από

 Ελλάδα και ταπεινές νουθεσίες από τον γέροντα Ευδόκιμο.

  Είχε τόση χαρά σαν μικρό παιδί και δεν μας άφηνε να φύγουμε.!!

 Εχθές είχαν αγρυπνία.

Ξεκίνησαν στις 10 βράδυ και τελείωσαν

  στις 6 το πρωί.

 Τι μου έμεινε απ'όσα έλεγε; 

Δεν ξέρω , δεν πρόσεχα, 

απλά  κράτησα μέσα μου την ιλαρότητα του προσώπου του..!

Καμιά φορά δεν είναι τα λόγια που θα πεί ο άλλος τόσο,

  όσο το χαμόγελό του, 

η φωτεινότητα στο πρόσωπό του,,

   η ειρήνη και η γαλήνη στα μάτια και η απλότητα,

   όχι το προσποιητό και το ψευτικό.

 Έχουμε ανάγκη από αγάπη ,

και την αγάπη

  δεν την παίρνεις από τα ..μύρια "σ'αγαπώ" αλλά

     ξεχειλίζει από μέσα αυτόματα χωρίς καν να αγγίξεις

  τον άλλον και χωρίς να πεις πολλά στολισμένα

           και περίτεχνα λόγια,...

αν πράγματι υπάρχει αγάπη! 

Γεμίσαμε στις μέρες μας αγάπες και

   φαμφάρες και ......κούφιες λέξεις.

     Αγάπη αληθινή ζητάς,αγάπη που περνάει

      και από την κρισάρα ,το κόσκινο,το σουρωτήρι του Θεού.

   Δηλαδή; 

Αγαπάς τον άλλον μόνον αν σου δώσει κάτι;

       Κι αν δεν σου δώσει;

      Δεν έχει θέση κοντά μας;

     Δεν είναι κι εκείνος εικόνα Θεού;

    Δεν σου αρκεί ένα ζεστό χαμόγελο;

      Ενα γλυκό αστείο;

         Μια όμορφη παρέα;

  Αλλά κι αυτά αν δεν τα έχει ,

πάλι θα πρέπει

    να τον αγαπάμε.   

Αγάπη ευαγγελική, ανόθευτη,

     χωρίς συμφέρον και αντίκρυσμα,

αγάπη Θεού....!

Ευλογημένη μερα να έχουμε!

Αρχιμ. π. Ιγνάτιος Καζάκος

Ποιμενίτης