Οι άνθρωποι έχουν τη συνήθεια να κάνουν απολογισμό στο τέλος της χρονιάς, κάνοντας απολογισμό των επιτυχιών και των επιτευγμάτων τους.
Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, πάντα θυμόμουν μόνο αυτά που δεν έκανα και δεν μάθαινα από αυτά που είχα σκοπό να κάνω. Αυτό το χαρακτηριστικό της ψυχής απέκτησε καλύτερο νόημα όταν ανακάλυψα την Εκκλησία και το μυστήριο της εξομολόγησης.
Στο θείο παράδοξο, η θέα της δικής μας ανικανότητας και ήττας μας εξυψώνει και η αναφορά καλών πράξεων και επιτευγμάτων μας βυθίζει στη ματαιότητα.
Και φέτος δεν κατάφερα τίποτα από το έργο που έπρεπε να κάνω στην ψυχή μου: Δεν πρόσθεσα τίποτα ούτε στις αρετές ούτε στην αγάπη που ήθελα να χύσω σε όλους. Έχω σπαταλήσει πάρα πολύ από τον χρόνο μου μακριά από τον καλό και στοργικό Θεό.
Προσεύχομαι, αλλά, ο Χριστός να μου δώσει έναν ακόμη χρόνο στον οποίο μπορώ να το πάρω από την αρχή και την παρηγορητική Του χάρη, και τη άφεση των αμαρτιών και την κατανόηση όλων εκείνων που προσέβαλα και για τους οποίους είμαι ένοχος.
Και εγώ σας συγχωρώ και σας αγαπώ με την αγάπη του Χριστού Κυρίου και Σωτήρα μας!
- Savatie Bastovoi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου