Ο Θεόδωρος Πρόδρομος (δωδέκατος αιώνας) έγραψε ένα σατιρικό κείμενο για την επίσκεψή του στον οδοντίατρο: Τους αποκαλώ εχθρούς της
ανθρώπινης υγείας, χασάπηδες των σωμάτων μας και σκληρούς εκτελεστές. Τίποτα δεν είναι χειρότερο από το να πέσεις στα χέρια τους. Φέρνουν πολιορκητικές
μηχανές εναντίον του στόματος και διεξάγουν πόλεμο εναντίον της γλώσσας, των
δοντιών και των χειλιών. Θέλω να σφίξω τα δόντια μου ενάντια στον εισβολέα,
αλλά δεν μπορώ η γλώσσα μου είναι άχρηστη όταν αμύνεται ενάντια σε αυτά τα
εργαλεία. Βλέπετε, κάποτε είχα πονόδοντο και πήγα σε όλους αυτούς τους φιλοσόφους. Ένας ήθελε να μου ανοίξει τις φλέβες, ενώ ένας άλλος ήθελε να μου
καυτηριάσει τα αυτιά. Τελικά, ένας τολμηρός τύπος είπε: «Ανόητοι, δεν ακούτε τι λέει; Είναι το δόντι του που πονάει. Πρέπει να βγει!» Έτσι εξοπλίστηκε
ενάντια στα δόντια μου: βγήκε κρατώντας ένα τεράστιο σιδερένιο εργαλείο, που το κρατούσε στην αγκαλιά του, κάτι σαν αυτό που θα χρησιμοποιούσες για τον
χαυλιόδοντα ενός ελέφαντα ή ενός αγριογούρουνου. Στο τέλος, όμως, κατάφερε μόνο να σπάσει το δόντι στη μέση και χρειάστηκε να καυτηριάσει το υπόλοιπο για
να σταματήσει την αιμορραγία. Τότε μου ήρθε στο μυαλό ο νόμος του Μωυσή:
οφθαλμός αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος. Νόμους κατά των κλεφτών
έχουμε· γιατί δεν μπορούμε να έχουμε νόμους κατά αυτών των ανθρώπων που
κλέβουν πράγματα από το σώμα μας και μετά περιμένουν να πληρωθούν γι' αυτό;
(Πρόδρομος, Δήμιος ή Ιατρός).
ΜΙΑ ΣΑΛΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΠΑΡΑΔΟΞΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου