Γέροντα, είμαι πολύ απρόσεκτη· όλο ζημιές κάνω.
– Φαίνεται, θα υπάρχη μέσα σου κρυφή υπερηφάνεια.
Επειδή ο Θεός σε αγαπάει, λειτουργούν οι πνευματικοί νόμοι1· κάνεις μια ζημιά και ταπεινώνεσαι. «Ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται»2.
– Γέροντα, φοβάμαι να ξανασιδερώσω, γιατί έκαψα ένα ξένο ράσο.
– Να κάνης τον σταυρό σου και να σιδερώνης. – Μήπως ήταν του πειρασμού; Σπάνια μια ζημιά είναι από φθόνο του διαβόλου· συνήθως είναι από υπερήφανο λογισμό. Όταν φέρνουμε υπερήφανο λογισμό, τα κάνουμε θάλασσα. Κι εσύ, φαίνεται, έφερες υπερήφανο λογισμό.
– Γιατί κάηκε το ράσο και δεν έπαθα εγώ ζημιά;
– Γιατί το ράσο πήγε στον άλλον, έγινε γνωστή η ζημιά, οπότε έτσι ρεζιλεύτηκες και ταπεινώθηκες. Ενώ, αν πάθαινες εσύ κάτι, δεν θα ρεζιλευόσουν.
Γιατί εξομολογείται κανείς; Για να θεατρινισθή η αμαρτία· έτσι σκάζει ο διάβολος.
Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη και Αρετές» ‐ 43 ‐
1 Ο Γέροντας συχνά αναφερόταν στους πνευματικούς νόμους, για τους οποίους έγραψε εκτενέστερα στο βιβλίο «Ο Γέρων Χατζη‐Γεώργης ο Αθωνίτης», σ. 70(Βλ. και Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι, Τόμος Δ’, «Οικογενειακή ζωή», Ι. Ησυχ. Ευαγγ. Ιωάννης ο Θεολόγος, Σουρωτή Θεσσαλονίκης,
2006, σ. 243).
2 Λουκ. 14, 11.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου