+ Άγιος Αμβρόσιος Μητροπολίτης
Μοσχονησίων
----------------------------------------------------------
Ο Μοσχονησίων Αμβρόσιος στις 14
Σεπτεμβρίου του 1922 μαζί με 6.000 χριστιανούς και 12 Ιερείς και Μοναχούς
εκτοπίσθηκε στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας όπου καθ’ οδόν σε μια χαράδρα
φρικωδώς σφαγιάσθηκε. Πρώτα οι δήμιοι τον πετάλωσαν κι’ υστέρα κόβοντας
σιγά-σιγά τα μέλη του τον τελείωσαν. Μέχρι τέλους έμεινε πιστός και έλαβε τον
στέφανο της ζωής. Κατ’ άλλους, αφού πρώτα οι στρατιώτες του έκοψαν τα χέρια και
τα πόδια, υστέρα τον έθαψαν ζωντανό σε ένα τάφο με 9 Ιερείς. Ήταν 15
Σεπτεμβρίου του τραγικού έτους 1922 όταν ο θρυλικός Ιεράρχης πότιζε με το αίμα
του τη γη της Ιωνίας.
+ Άγιος Προκόπιος Λαζαρίδης
Μητροπολίτης Ικονίου
---------------------------------------------------------------
Ο Ικονίου Προκόπιος με την πλούσια
εθνική και κοινωνική του δράση συνελήφθη αιχμάλωτος και κατεδικάσθη σε θάνατο.
Δεν εξετελέσθη, αλλά εσάπισε στις φυλακές και απέθανε μέσα σε φρικτούς πόνους.
Για την Εκκλησία και την πατρίδα προτίμησε τον θάνατο παρά την φυγή. Με
καρτερία και χριστομίμητη υπομονή κράτησε τον σταυρό του μαρτυρίου του και
εδόξασε την μαρτυροστεφανωμένη Ορθοδοξία.
+ Άγιος Ευθύμιος Μητροπολίτης Ζήλων
------------------------------------------------
Ο Ζήλων Ευθύμιος στις 21 Ιανουαρίου
1921 συνελήφθη από τους Τούρκους για την εθνική του δράση και υπέστη πολλούς
εξευτελισμούς και βασανιστήρια. Στις 29 Μαΐου εξαντλημένος από τις στερήσεις
και τις κακουχίες της φυλακής παρέδωσε την αγία ψυχή του. Πολλοί φυλακισμένοι
τον άκουγαν λίγες ημέρες προ του θανάτου του να ψάλει την ακολουθία της
κηδείας. Τρεις ημέρες μετά το ηρωϊκό του τέλος ήρθε από τον Κεμάλ Ατατούρκ η
έγγραφη καταδίκη του σε θάνατο. Ανεδείχθη γενναίος αθλητής του Χριστού και
ήρωας της Πατρίδος.
+ Άγιος Γρηγόριος Μητροπολίτης
Κυδωνιών
-----------------------------------------------------
Ο Κυδωνιών Γρηγόριος, ο καλός ποιμήν
του Αϊβαλί, λόγω της εθνικής του δράσεως δοκίμασε πολλές εξορίες και διώξεις.
Γέρων στην ηλικία αντιμετώπισε με νεανική δύναμη τα φρικτά μαρτύρια. Στα
δύσκολα χρόνια του ξερριζωμού κατώρθωσε να στείλει στην Ελλάδα και να σώσει
25.000 Αϊβαλιώτες και 26 Ιερείς. Ο ίδιος, όπως ο Σμύρνης Χρυσόστομος αρνήθηκε
να εγκαταλείψει το ποίμνιό του για να σωθεί. Μαζί με τους εναπομείναντες
χριστιανούς του εκτοπίσθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου του 1922. Λίγες ήμερες
αργότερα, στις, 3 Οκτωβρίου, υστέρα από άγριο ξυλοδαρμό αντιμετώπισε το φρικτό
θέαμα του σφαγιασμού των 15.000 χριστιανών του και των 22 Ιερέων του, τους
οποίους ένα ένα εθανάτωναν μπροστά του. Για τον γέροντα Ιεράρχη είχαν οι
σφαγείς ετοιμάσει λάκκο βαθύ για να τον θάψουν ζωντανό. Μόλις οι δήμιοι τον
έρριψαν στον λάκκο, πριν προλάβουν να τον σκεπάσουν με το χώμα, εξέπνευσε κατά
Θεού συγκατάβαση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου