Κάποτε κατά τη διάρκεια μιας προσευχής, ένας μοναχός είχε μια ενδιαφέρουσα ιδέα ότι ήξερε πώς να βοηθήσει ολόκληρο τον κόσμο.
«Ε, αν ο Θεός είχε ακούσει τη σκέψη μου, ο κόσμος θα είχε αλλάξει προς το καλύτερο», αναστέναξε ο μοναχός.
Εκείνη τη στιγμή ακούστηκε ένας μελωδικός ήχος στο κελί και ένας χαμογελαστός Άγγελος εμφανίστηκε με ένα αστραφτερό φωτοστέφανο μπροστά στον μοναχό:
- Τι είδους σκέψη θέλετε να εκφράσετε για να βελτιώσετε τον κόσμο;
«Όταν προσευχόμουν, μου ήρθε μια απλή σκέψη: πρέπει να κάνουμε όλους τους ανθρώπους ευτυχισμένους», είπε ο μοναχός.
- Αν οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, ας είναι, δεν τους ενοχλεί κανείς, - απάντησε ο Άγγελος.
- Μα πώς μπορούν οι άνθρωποι να είναι ευτυχισμένοι αν ο Θεός τους στέλνει βάσανα και δοκιμασίες;! - ξαφνιάστηκε ο μοναχός.
- Στέλνει ανθρώπους υποφέρουν και δοκιμασίες; - Ο Άγγελος χαμογέλασε έκπληκτος. - Δίνει απλά ενδιαφέροντα καθήκοντα και ευκαιρίες ώστε να γίνουν σοφότεροι. Αλλά όσο οι άνθρωποι θεωρούν ότι αυτά τα καθήκοντα είναι ταλαιπωρία δεν είναι καν δυνατό ο Θεός να τους κάνει ευτυχισμένους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου