Νικόλαος Μιχαλολιάκος
ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΝΕ ΡΕ ,ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΝΕ;
Τον πρωτογνωρισα πριν 28 περίπου χρόνια ὂταν "οδηγώντας από Θεσσαλονίκη προς Αλεξανδρούπολη σταματησαμε μαζί με την οἰκογενεια μου για Ἐκκλησιασμό στον Περιστερώνα . Παρουσίαζε τον διαδοχο του στην ενορία και έλεγε στον κόσμο διάφορα κολακευτικά γιαυτόν .Κάποια στιγμή , ο νέος ἱερέας προβαλε το προσωπο του ἀπό την Ωραία Πύλη και εἶπε Ὕπερβολές πάτερ!!
῞Ἡ ἀπάντηση τοῦ π. Παταπίου ἦταν κεραυνοβόλα και απρόσμενη : “Σκασμός εσύ ῞
Ὀλοι μας , περιλαμβανομένου φυσικά και του νεοφερμένου ἱερέα ,ξεσπάσαμε σε ἓνα αξέχαστο ἱλαρότατο γέλιο διαρκείας ,αγάπης και χαρᾶς.
Πέρασαν χρόνια και ξανασυναντήθηκα μαζί του ῞ὃλως τυχαίως ῞ , σε τόπο άσχετο , στην Ελευσίνα . Και από τότε γίναμε τόσο αχώριστοι φίλοι , που κάθε φορά που μπαινουμε με την Τζένη στο Εκκλησάκι του , στον Προσκηνυματικό Ναό τοῦ Αγίου Κυπριανού στο Περιστέρι ,σε ένδειξη χαράς κουνάει με το χέρι του το καντήλι πάνω από την Ωραία Πύλη!
Στα 86 του σήμερα κάνει καθημερινά ΟΛΟ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ , Ὂρθρο , Λειτουργία και Εσπερινό και κάθε πρώτη Παρασκευή τοῦ μήνα Αγρυπνία , σε μια ατμόσφαιρα παιδικῆς ἱλαρότητας με χαριτωμένα πειράγματα προς ὂλους .
Όταν ο ψάλτης ριχνει την ζωηράδα της ψαλμωδίας , βγαίνει απο την ωραία Πύλη και φωναζει εις επήκοον όλων και μάλιστα ψαλτικώς :
- Ξύπνα Βασιλακη , θα μας κοιμήσεις όλους .
Αλλοτε , πάλι, στο μνημόσυνο που κάνει καθε Σάββατο,για τους κεκοιμημένους ενορίτες του , κάποια στιγμή , έχει τελειώσει τα ονόματα , τον βλέπω να κοιτάζει μια γριούλα , την κυρία Ουρανία και να την ρωταει :
Γιατι μαρή δεν μου έφερες να διαβασω ονόματα ;
Που να τολμήσει η κυρια Ουρανία να το ξανακανει
Κάποιες φορές τα λέει πολύ πιό χοντρα αλλά η αγάπη του είναι ολοφάνερη .
Οπότε μια μερα που ένας ψάλτης είχε φύγει θυμωμένος μαζί του , όταν τον μάλωσε , είδα οτι ξαναγύρισε . Τον ρωτάω :
Πως τα καταφέρνεις π. Πατάπιε , ενω τους μαλώνεις, πάλι να ξαναρχονται σε σένα ; Η απάντηση κεραυνός :
- Που θα πάνε ρέ, που θα πάνε;
Εννοώντας , τόσο εύκολο το θεωρείς σε άλλην ενορία να βρούν τόση αυθεντικότητα;
Την ίδια απορία είχαν και άλλοι συλλειτουργοί του της Μητρόπολης που τον ρωτούσαν :
Πως γίνεται , εσυ να τους βρίζεις και να μένουν κοντά σου , ενω εμείς τους έχουμε μη σταξει και μη βρέξει, μολις λίγο σηκώσουμε την φωνή μας φευγουν . Απάντηση :
- Γιατι εγω τους αγαπάω ρέ ! Κατάλαβες ;
Όποιος θέλει να ζήσει την ατμόσφαιρα Παπαδιαμαντικῶν αγρυπνιῶν , ας κοπιάσει στον Ἃγιο Κυπριανό .
Ενας φίλος μου , άθεος πριν ἒχει γίνει ὓποτακτικός του και ἒχει βρεῖ ἀνάπαυση κοντα του . Τα παιδιά πάντα ἀναπαύουν !
Εγω πάντως τον Σεπτέμβριο, θα οργανώσω ένα μεσημέρι Σαββάτου Σύναξη , που θα προβλέπει πριν την ταβέρνα , Εκκλησιαμό και μετά καφέ , στο Εκκλησάκι του π. Παταπίου !
Η ανάρτηση αφιερώνεται στον συνεπέστερο μαθητή του Πατάπιου Συμεών Συγγουρίδης!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου