Η
υλική σκάλα έχει δυο πλευρές, δηλαδή δυο βραχίονες, ανάμεσα στους οποίους
τοποθετούνται τα σκαλοπάτια. Η κλίμακα η πνευματική και των αρετών έχει και αυτή
δυο πλευρές... Αφουγκραζόμενος το σημερινό Ευαγγέλιο, ακούω: "Απ' άρτι,
απ' άρτι -αναφέρεται- όψεσθε τον ουρανόν ανεωγότα", και συλλογίζομαι: Από
πότε; Όχι μήπως από την Αγία Τεσσαρακοστή, που είναι καιρός εγκράτειας;
Είναι
γνωστό ότι η εγκράτεια θεωρείται το θεμέλιο όλων των αρετών... Σ' αυτό το
μέρος, δηλαδή στην εγκράτεια την Αγία Τεσσαρακοστή, θα στερεώσουμε το ένα
πλευρό της κλίμακάς μας. Τώρα λοιπόν θα ψάξουμε άλλο μέρος για το άλλο πλευρό.
Αφουγκράζομαι ξανά αυτό το ευαγγελικό ανάγνωσμα. Από τώρα, από την Αγία
Τεσσαρακοστή, είναι ο καιρός της μετάνοιας, όπως ψάλλεται γι' αυτό και στο
Τριώδιο: "Ιδού καιρός μετανοίας· αποθώμεθα τα έργα του σκότους". Σ'
αυτό το μέρος, δηλαδή στη μετάνοια, είναι που θα στερεώσουμε το άλλο πλευρό της
κλίμακάς μας, η οποία θα φτάνει ως τον ουρανό, τον ανοιχτό επάνω κατά την Αγία
Τεσσαρακοστή. Η εγκράτεια και η μετάνοια είναι αληθινά τα πιο σταθερά και
ανθεκτικά μέρη την Τεσσαρακοστή, αν και τα πιο δύσκολα, γιατί το να
εγκρατεύεται και να εμφανίζει πραγματική μετάνοια με την τήρηση της εγκράτειας
δεν το επιθυμεί ο καθένας.
Έτσι,
ας στηριχθεί το ένα πλευρό της κλίμακάς μας στην εγκράτεια, που είναι η νηστεία
στην τροφή, και το άλλο στη μετάνοια, που είναι η νηστεία στις κακές πράξεις.
Είναι οι δυο πλευρές της κλίμακας, εκείνοι οι δυο βραχίονες, ανάμεσα στους
οποίους στερεώνονται και τα σκαλοπάτια των αρετών... Όπως τα σκαλοπάτια δεν
μπορούν να στερεωθούν και να υπάρχουν αν δεν στερεωθούν και από τις δυο
πλευρές, έτσι δεν μπορούν να είναι μέσα μας σταθερές και όλες οι αρετές, αν δεν
στερεωθούν σ' αυτή τη διπλή νηστεία, στην εγκράτεια, όπως είπα, στην τροφή και
στη μετάνοια για τις κακές πράξεις. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ, από την
παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου