«Όντας μεγάλη ξηρασία το καλοκαίρι του 1990, οι μαθητές είπαν στον πατέρα Παΐσιο, που ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι: «Δεν βρέχει, πάτερ, είναι μεγάλη ξηρασία!»
Και εκείνος απάντησε: «Ας προσευχηθούμε στον Θεό με δάκρυα και να νηστεψουμε, να δώσει ο Κύριος αν πρέπει να δώσει».
Αφού άρχισε να βρέχει, οι μαθητές είπαν: "Πάτερ Παΐσιε, βρέχει έξω!"
Και άρχισε να κλαίει στο κρεβάτι και είπε στον κελί του, στον μοναχό Γεράσιμο: «Φέρε μου ένα ποτήρι βρόχινο νερό απ' έξω να πιω, ποιος ξέρει ποιανού είναι αυτά τα δάκρυα!».
(Απόσπασμα από τον πατέρα Paisie Olaru, Father Paisie the clergyman, Εκδοτικός Οίκος της Μητροπολιτικής Εκκλησίας της Μολδαβίας και της Βουκοβίνας, Iasi, 1993)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου