▪︎ Σε όλη μου τη ζωή επιδίωξα μόνο να ταπεινώσω τον εαυτό μου, να θέλω τη σωτηρία, να κάνω το καλό σε όλους και να αναζητώ τον Καλό Θεό. Αλλά για να Τον ψάξω πρώτα στην καρδιά μου, κι αν έβλεπα ότι ίσως δεν είναι ο Θεός στην καρδιά μου, έπρεπε να στρεψω ξανά τον εαυτό μου, να πάω πάλι να εξομολογηθώ και να ρωτήσω τη συνείδησή μου: <<συνείδηση, πες την αλήθεια αν πεθάνω τώρα. , σώζω τον εαυτό μου, και αρέσει στον Θεό αυτό που κάνω ή όχι; ">>
▪︎Καθένας από εμάς έχει ένα απόθεμα λέξεων και το βάζουμε συνέχεια. Καλά λόγια, κακά λόγια. Λέξεις ζωντανές, λέξεις νεκρές.
Όταν πλησιάζει το τέλος της ζωής, θέλει και η ψυχή να κοιτάξει μέσα, να δει τι έχει εκεί, και δεν υπάρχει τίποτα. Η ψυχή είναι σπασμένη. Όλα χάθηκαν μέσα από κακές κουβέντες, περηφάνια και φθόνο!
ΠΑΤΕΡ ΠΡΟΚΛΟΥΣ ΝΙΚΑΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου