Για ένα ποτήρι νερό
Ένας 20χρονος σκεφτόταν μια μέρα ... τι να κάνω, σκέφτηκε, να παντρευτώ ή να γίνω μοναχός;
Νομίζω ότι ό,τι και να διαλέξω δεν θα είναι εύκολο. Αλλά αν γίνω μοναχός, όταν γεράσω ίσως να είμαι τόσο μόνος και άρρωστος που κανείς δεν θα είναι δίπλα μου να μου δώσει έστω και ένα ποτήρι νερό...Σκεπτόμενος έτσι, ο νεαρός έκανε ένα σχέδιο ότι καλύτερα να παντρευτώ. Ήρθε η ώρα και παντρεύτηκε μια πολύ ωραία νεαρή γυναίκα. Μαζί απέκτησαν 5 παιδιά τα οποία μεγάλωσαν πολύ σκληρά... όντας φτωχός αλλά φειδωλός άνθρωπος... δούλεψε πολύ για αυτά... Έμεινε και χήρος σε νεαρή ηλικία. Έγινε γέρος με εγγόνια και δισέγγονα και απόλαυσε τον έρωτά τους.
Ήταν ήδη 90 ετών και άρρωστος στο κρεβάτι. Τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονά του ήταν γύρω από το κρεβάτι του πόνου και ο καθένας φρόντιζε να μην του λείπει τίποτα του γέρου
- Αγαπητοί μου, τους είπε, τώρα που ετοιμάζομαι να περάσω από αυτή τη ζωή θέλω να σας πω όλη μου τη ζωή... και ο γέρος τους είπε αυτό που θυμόταν... Κάποια στιγμή τους είπε και από εκείνη την περίοδο της νιότης του που βρισκόταν σε ισορροπία, που δεν ήξερε τι να κάνει, να γίνει μοναχός ή να παντρευτεί. Και στο τέλος τους είπε τα εξής:
- Αγαπητοί μου, δεν λυπάμαι που παντρεύτηκα, που είστε απόγονοί μου που με ευλόγησε ο ΘΕΟΣ, αλλά ξέρετε ποιο είναι το πιο περίεργο τώρα;! που εδώ ανησυχούσα για ένα ποτήρι νερό στα νιάτα μου να μην το έχω στα γεράματά μου... και τώρα είμαι γέρος, άρρωστος και στο κρεββάτι μου... ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΨΩ ΚΑΘΟΛΟΥ...
Ξέσπασαν όλοι σε γέλια. Και ο γέρος επίσης. :
Συμπέρασμα.
Μην ανησυχείς πολύ για πολλούς υπολογισμούς στη ζωή, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν θα γίνουν όπως νομίζεις, μόνο όπως θέλει ο ΚΑΛΟΣ ΘΕΟΣ τους κανονίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου