«Ένας μαθητής ήρθε κάποτε στον πατέρα Ghelasie πολύ άρρωστος, εξαντλημένος μετά από μια περίοδο υπερβολικής εργασίας.
- Κοίτα τις μέλισσες, του είπε ο Άββας, που εκείνη την ώρα άκουγε τα μελίσσια. Έχουν μια εξαιρετική ζωντάνια, αλλά ακριβώς επειδή έχουν και στιγμές συσσώρευσης, στις οποίες κάθονται ακίνητοι. Έτσι πρέπει να καθίσετε κι εσείς, να σταματήσετε μερικές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας μπροστά στην εικόνα ή αν είστε στη δουλειά, όπου βρίσκεστε, σε μια χειρονομία λατρείας προς τον Θεό. Ακόμα κι αν είστε πολύ απασχολημένοι, κάντε αυτές τις μικρές και μυστηριώδεις στάσεις, έστω και για λίγες μόνο στιγμές, για να ηρεμήσετε και να «επαναφορτιστείτε». Στεκόμενος στη λατρεία, η αποστράγγιση της ενέργειας σταματά και ανοίγεσαι στο έργο του Θεού, που σου δίνει δύναμη στην αδυναμία. Οι πατέρες είχαν τους επτά προσευχές κατά την διάρκεια της μέρας και την προσευχή της αδιάκοπης λατρείας, αλλά εμείς, τόσο συνωστισμένοι και στενοί, ζυγωμένοι όπως είμαστε με τα καθημερινά πράγματα, συχνά δεν βρίσκουμε χρόνο για λειτουργία στον Θεό. Και αυτό μας αποδυναμώνει, μας απογαλακτίζει από την πνευματική κούραση. Ωστόσο, όσο και αν είναι σύντομες, οι στάσεις στη λατρεία και την προσευχή είναι μικροί έπαινοι, που αφυπνίζουν και φυλάσσουν τη λειτουργική συνείδηση και θέληση, αναπαύουν τη χάρη που αποκαθιστά την ενέργειά μας, ηρεμώντας τις εξάρσεις και τις αποστραγγίσεις σωματικής και ψυχικής ενέργειας». ".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου