Στην αγκαλιά του αγαπημένου του Κυρίου, δη ευχών του Αγίου Γέροντά του Φεραί Οριζοντίου, ο Γέρων Ισίδωρος ο τυφλός ο Φιλοθέης... ο "γεγονός" του Οσίου Ιωσήφ του Ησυχασμού... μαζεύει Ο Θεός τους Αγίους Του...

 

 

 

Εύχου Γέροντούλη μου αγαπημένε, από τον Άγιο Θρόνο όπου κατευθύνεσαι...

 

 

 

...Στον δρόμο, μας αντάμωσε  άφταστος   ασκητής,

 

της Παναγιάς παιδί αγνό, τυφλός εκ γενετής …

 

Μια αγκαλιά από αρώματα  πρόσφερε στις ψυχές,

 

Λείψανα, δάκρυα, νυχτερινές ζέουσες  προσευχές…

 

Πώς τις κρατούσε στοργικά σε σταυροκεντημένα  υφάδια …

 

Έβλεπε ολοκάθαρα! Mε χάρη στη  Φιλόθεη λάμψανε  τα σκοτάδια …

 

Και ο Γέροντάς του, που ρχετε κρυφά  για να τον δει…

 

Παρηγοράει πάντοτε  όποιον τον χρειαστεί …

 

Νοιώσαμε πως τους σκέπαζε  όλους με την ευχή του …

 

Κι ασίγητα  πως ακούγεται η σαν παιδιού  φωνή του,

 

να λέει  το  Κύριε Ιησού Χριστέ, έρχου κι  ελέησέ με

 

κι η Φιλοθέου ν’ αντηχεί, κι όλοι μας να κλαίμε,

 

που είναι μακρόθυμος Αυτός  και ακόμα υπομένει,

 

ύβρεις, ήλους,  ραπίσματα και όλους μας περιμένει…

 

( νώντας σκοπετέας)