Ο τίτλος του Βυζαντινού αυτοκράτορα Ηράκλειου στις Νοβέλλες πριν το 629 μ.Χ.:

Ο τίτλος του Βυζαντινού αυτοκράτορα Ηράκλειου στις Νοβέλλες πριν το 629 μ.Χ.: 

Αυτοκράτωρ καίσαρ Φλάβιος Ηράκλειος πιστός εν Χριστώ ημερότατος μέγιστος ευεργέτης ειρηνικός αλαμανικός γοτθικός φραγγικός γερμανικός αντικός αλανικός οιανδαλικός αφρικανός ερουλικός γηπεδικός ευσεβής ευτυχής ένδοξος νικητής τροπαιούχος αεισέβαστος αύγουστος.

Ο τίτλος του Ηράκλειου στην περίφημη νεαρά 25, της 21ης Μαρτίου το 629: 

Ηράκλειος και Ηράκλειος νέος Κωνσταντίνος πιστοί εν Χριστώ βασιλείς.

Αυτό λοιπόν έγινε απλά το 629 μ.Χ. Ένας τίτλος άλλαξε στα επίσημα έγγραφα. Η Ρώμη και αργότερα το Βυζάντιο δεν είχαν ποτέ επίσημη γλώσσα όπως έχουν τα κράτη στη σημερινή εποχή, άρα ο Ηράκλειος δεν πέρασε κάποιον καινούργιο νόμο. Τα Ελληνικά ως γλώσσα προϋπήρχαν σε πολλά επίσημα έγγραφα γραμμένα  πριν τον Ηράκλειο.

 Με λίγα λόγια, αν και στα βιβλία ιστορίας πρόκειται για σημαντικό γεγονός, ο μέσος Βυζαντινός του 629 μ.Χ δεν κατάλαβε κάποια διαφορά γιατί επί αιώνες μιλούσε την Ελληνική κοινή. Το μόνο που θα αντιλήφθηκε ήταν το γεγονός ότι μίκρυνε ο τίτλος του αυτοκράτορα του. 😄.

Άρα αν δεν υπήρχε γλωσσικό ζήτημα, τότε γιατί άλλαξε τον τίτλο ο Ηράκλειος; 

H πιο προφανής εκδοχή θέλει την Ελληνιστική επιρροή να έχει πλήρως υποκαταστήσει την Λατινική λόγω του εδαφικού περιορισμού του Ρωμαϊκού κράτους στην Ελληνιστική Ανατολή. Η παράδοση του τίτλου βασιλέας που ξεκινά από την αρχαία εποχή (Ήπειρος, Μακεδονία) και φτάνει στα Ελληνιστικά χρόνια, διατηρήθηκε σε ολόκληρη τη Ρωμαϊκή περίοδο. (Από τότε κρατά το φαινόμενο της προσωπολατρείας 😅). Οι Ρωμαίοι του Λατίου είχαν "αλλεργία" σε βασιλικούς τίτλους. Ωστόσο η Ελληνιστική ανατολή δεν είχε. 

Μια εναλλακτική εξήγηση έχει να κάνει με την νίκη του επί των Περσών. Οι Βυζαντινοί αποκαλούσαν τον Πέρση Αυτοκράτορα, Βασιλέα Βασιλέων, άρα ο Ηράκλειος ως νικητής επί των Περσών αλλάζει τον τίτλο του σε Βασιλέας δείχνοντας ότι κατέκτησε τον προαιώνιο εχθρό.

Μια τελευταία υπόθεση έχει να κάνει με τον Δαυίδ. Στην εικόνα βλέπουμε μια λεπτομέρεια από ασημένιο σκεύος που δημιουργήθηκε τον 7ο αιώνα και αναπαριστά τη νίκη του Δαυίδ επί του Γολιάθ. Ο Δαυίδ, αναφερόμενος ως Βασιλεύς στην ελληνική έκδοση της Παλαιάς διαθήκης, ίσως να σχετίζεται με τον αυτοκράτορα Ηράκλειο ο οποίος καταβάλλει τους Πέρσες(Γολιάθ).