Ο άγιος Διονύσιος Αρεοπαγίτης δεν πρέπει να συγχέεται με τον άγιο Διονύσιο επίσκοπο Παρισίων.

 

Ο άγιος Διονύσιος Αρεοπαγίτης δεν πρέπει να συγχέεται με τον άγιο Διονύσιο επίσκοπο Παρισίων.

Ο Αγιος Διονύσιος ορίστηκε από τον άγιο πάπα Φαβιανό επίσκοπος στην μικρή πόλη τότε της Λουτέτια (σημερινό Παρίσι).

Όταν πέρασε από τη Γαλατία ο αυτοκράτορας της Ρώμης, οι νόμοι που διέτασσαν τον διωγμό των μαθητών του Χριστού εφαρμόσθηκαν με ιδιαίτερη ωμότητα· οι πιστοί διώκονταν, υφίσταντο βιαιοπραγίες και θανατώνονταν με φρικτά βασανιστήρια. Παρά την προχωρημένη του ηλικία, ο Διονύσιος δίχως να φοβάται τον κίνδυνο, επισκεπτόταν τους καταδικασθέντες για να τους εμψυχώσει ώστε να μείνουν ακλόνητοι στη χριστιανική πίστη. Τον κατήγγειλαν και τον συνέλαβαν μαζί με τους δύο μαθητές του, Ρουστικό και Ελευθέριο, και τους υπέβαλαν σε απάνθρωπα βασανιστήρια. Τον κάρφωσαν σε σταυρό, και εκείνος εξακολουθούσε να κηρύττει το μέγα μυστήριο των Παθών του Χριστού και της σωτηρίας του κόσμου.

Όταν τον ξαναπήγαν στη φυλακή του, ο άγιος επίσκοπος τέλεσε για τελευταία φορά τη θεία Λειτουργία για τους συντρόφους του στο μαρτύριο, εν μέσω ουρανίου φωτός. Στο τέλος, αποκεφάλισαν τον άγιο Διονύσιο μαζί με μεγάλο αριθμό άλλων μαρτύρων, στην κορυφή του λόφου που σήμερα ονομάζεται Μονμάρτρη (από το mons Martyrum, Λόφος Μαρτύρων). Αναφέρεται ότι μετά τον αποκεφαλισμό, ο άγιος έμεινε ορθός, και κρατώντας το κεφάλι του στα χέρια περπάτησε αρκετά χιλιόμετρα, μέχρι τον τόπο όπου αργότερα κτίσθηκε η βασιλική του Αγίου Διονυσίου και η ομώνυμη πόλη. Στην κρύπτη του ναού αυτού ενταφιάζονταν όλοι οι βασιλείς της Γαλλίας μέχρι τη Γαλλική Επανάσταση.

 

Από το βιβλίο: Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, υπό Ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου. Τόμος δεύτερος, Οκτώβριος, 9. Εκδόσεις Ορμύλια.