Οι πιο ωραίοι άνθρωποι, που γνώρισα και δε λησμονώ στη ζωή μου, τους άρπαξε η Έρημος και τους κατάπιε η Ευχή.

Οι πιο ωραίοι άνθρωποι, που γνώρισα και δε λησμονώ στη ζωή μου, τους άρπαξε η Έρημος και τους κατάπιε η Ευχή. Ευγενείς, απρόβλεπτες και ακλόνητες υπάρξεις, μίσησαν τη δόξα και την απάτη του συστήματος. Συνάμα δε, με τη σειρά του, δυσάρεστο, εκνευρισμένο και πειραγμένο αυτό το σύστημα, τους πέταξε έξω από τη βερνικωμένη του αυλή. Κι όμως η καρδιά τους γέμισε από υπερκόσμια σοφία, ικανή οπωσδήποτε να φωτίσει τα σκοτάδια χιλιάδων και να παρηγορήσει τον πόνο πολλών τσακισμένων και μαραζωμένων ανθρώπων. Τη θωριά τους δεν την τσάκωσε ο φακός, το στόμα τους δε συλλάβισε δηλώσεις, η περπατησιά τους δεν ολίσθησε στο βάραθρο των εντυπώσεων, η ατσαλακωσιά και η πολυτέλεια της βιτρίνας δεν τους γράπωσε το πνεύμα. Η θεοφιλή ψυχή τους δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια άχραντη εστία βιωμάτων ενός πανέμορφου και αψευδούς χριστιανισμού, τον οποίο δεν μπορεί να συλλάβει ποτέ ο εφησυχασμένος κόσμος που, μέσα στη ρηχότητα και την ανημποριά του, έκανε το κάθε αυτονόητο και σαθρό, πνευματική υπόθεση. Η ανάσα αυτών των ουράνιων ανθρώπων είχε τόσο δεθεί με την επίκληση του θείου Ονόματος, με την εσώτατη εμβίωση της Θείας Λειτουργίας, που σκορπούσαν παντού χάρη, δύναμη και αίγλη αθανασίας. Τα σεμνά βήματά τους, χαμένα στις βροχές και τ’ αγιάζια, στα λιοπύρια και τους καύσωνες της Ερήμου, χάραζαν και χαράζουν θελκτικά μονοπάτια μεγάλης και μοναδικής έμπνευσης για όλους μας. Ακόμη κι αυτή τη φίλη τους την Έρημο και την ερημητική τους ζωή φρόντισαν να μη την πάρει χαμπάρι κανείς. Έσβηναν και τον τρόπο και τον τόπο τους, ποθώντας να εγγράψουν τα μαρτύρια και τους πόθους της καρδιάς τους, τη μυστική και πολύπονη βιωτή τους στο επτασφράγιστο βιβλίο του παντεπόπτη Θεού. Ο κόσμος κοιμάται. Έμαθε και επιθυμεί να κοιμάται. Είτε με χάπια ηρεμίας και ευτυχίας, είτε με θεωρίες και φαντασίες που του αφαιρούν ολοένα πιο πολύ την ισορροπία από μέσα του, τη σπιρτάδα, την ακμή, τη συναίσθηση και την εμβάθυνση. Ο εχθρός, με γιαλαντζί θρησκευτικές αιτιολογήσεις και με θεολογιστικούς προφασισμούς, κάνει τα πάντα ώστε κανείς ποτέ να μη χαλάσει τούτη τη μαζική νάρκωση. Γιατί όποιος αφυπνίζεται, αρχίζει και ζει καλύτερα, ουσιαστικότερα, αυθεντικότερα. Κάποιοι χριστοάνθρωποι, όμως, μένουν πραγματικά ακοίμητοι και ανύστακτοι. Και με τον εγκαρδιωμένο τρόπο της θαυμαστής πολιτείας τους, στέκονται για μας σαν ασάλευτοι φάροι μέσα στις μεγάλες νύχτες μας, στα πελάγη των δοκιμασιών μας, στις καταχνιές των παθών μας, στην κοιλάδα των βασάνων μας. Αξίζει μόνο μια στιγμή, μια στιγμή της στιγμής, ν’ αφήσουμε, επιτέλους, το γλυκό και θανατηφόρο ύπνο μας, να σηκωθούμε πολύ ορμητικά και, μέσα από τα στέρνα της ύπαρξής μας, να τους στείλουμε το πιο ανυπόκριτο, αληθινό και συγκινητικό μας «Ευχαριστώ!». Ο κόσμος, αν και δεν το γνωρίζει, αν και δεν πρόκειται να το συνειδητοποιήσει ποτέ, επαρκώς και δεόντως, χάρη σ’ αυτούς τους ανθρώπους της Χάριτος, συνεχίζει να έχει ευστάθεια, συνέχεια, νόημα, ουσία και ζωή…

π. Δαμιανός στο Άγιον όρος

Περάσματα στο Παράδεισο!!!

ΚΑΛΌ ΜΉΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΧΉ ΤΟΎ ΑΓΊΟΥ ΜΑΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ (ΠΑΠΟΥΛΆΚΟΥ).

ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ

ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ

Η Εκκλησία του Χριστού εορτάζει αύριο, 01 Σεπτεμβρίου, την αρχή της Ινδικτιώνος – από την λατινική λέξη «indictio», η οποία σημαίνει ορισμός – δηλαδή την έναρξη του εκκλησιαστικού έτους.

Ο όρος προήλθε από την συνήθεια των Ρωμαίων αυτοκρατόρων να ορίζουν δια θεσπίσματος για διάστημα δεκαπέντε ετών το ποσόν του ετησίου φόρου, που εισέπρατταν αυτήν την εποχή για την συντήρηση του στρατού. Κατ’ επέκτασιν καθιερώθηκε να ονομάζονται ινδικτιώνες και οι δεκαπενταετείς αυτοί κύκλοι που άρχισαν επί Καίσαρος Αυγούστου, τρία χρόνια πριν από την γέννηση του Χριστού.

Επειδή ο Σεπτέμβριος είναι εποχή συγκομιδής καρπών και προετοιμασίας για τον νέο κύκλο βλαστήσεως, ταίριαζε να εορτάζουν οι χριστιανοί την αρχή της γεωργικής περιόδου αποδίδοντας ευχαριστίες στον Θεό για την εύνοιά του προς την κτίση. Είναι αυτό που ήδη έκαναν οι Ιουδαίοι σύμφωνα με τις εντολές του Μωσαϊκού Νόμου· την πρώτη δηλαδή ημέρα του εβδόμου ιουδαϊκού μηνός, αρχές Σεπτεμβρίου, τελούσαν την εορτή της Νεομηνίας ή των Σαλπίγγων, κατά την οποίαν σχόλαζαν από κάθε εργασία, για να προσφέρουν θυσίες ολοκαυτωμάτων «εις οσμήν ευωδίας Κυρίω» (Λευϊτ. 23,18).

Ο Χριστός, ο Υιός και Λόγος του Θεού, ο δημιουργός του χρόνου και του σύμπαντος, ο προάναρχος Βασιλεύς των αιώνων, ο οποίος εσαρκώθη, για να αποκαταλλάξη τα πάντα εις Εαυτόν και να συναγάγη Ιουδαίους και εθνικούς εις μίαν Εκκλησίαν, ήθελε να ανακεφαλαιώσει εν Εαυτώ τον αισθητό κόσμο και τον γραπτό Νόμο. Έτσι, αυτήν την ημέρα που η φύσις ετοιμάζεται να διατρέξει ένα νέο κύκλο εποχών, εορτάζουμε το γεγονός, κατά το οποίο ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εισήλθε στην Συναγωγή και ανοίγοντας το βιβλίο του Ησαϊου ανέγνωσε το χωρίο, όπου ο Προφήτης ομιλεί επ’ ονόματι του Σωτήρος «Πνεύμα Κυρίου επ’ εμέ, ού είνεκεν έχρισέ με, ευαγγελίσασθαι πτωχοίς απέσταλκέ με, κηρύξαι ενιαυτόν ( έτος) Κυρίου δεκτόν» (Λουκ. 4,18).

Όλες οι Εκκλησίες, συναθροισμένες «επί το αυτό», αναπέμπουν αύριο δοξολογία προς τον ένα τρισυπόστατο Θεό, ο οποίος διαμένει στην αιώνια μακαριότητα, διακρατεί τα πάντα εν τη ζωή και στέλνει άφθονες τις ευλογίες του κάθε εποχή στα κτίσματά του. Ο ίδιος ο Χριστός ανοίγει τις θύρες του νέου έτους και μας προσκαλεί να τον ακολουθήσουμε, για να γίνουμε μέτοχοι της αιωνιότητός του.

Πηγή: Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, υπό Μακαρίου ιερομονάχου Σιμωνοπετρίτου, εκδ. Ίνδικτος, τόμος πρώτος (Σεπτέμβριος)

Πατήρ Παντελεήμων Κρουσκος.

Wszyscy tak bardzo tęsknimy za miłością... Gdzie jest miłość, zawsze jest zaufanie, gdzie jest miłość, zawsze jest nadzieja. Miłość wszystko przetrzyma, bo jest silna. Prawdziwa miłość jest stała, nigdy nie wysycha i nigdy nie ustaje. Święty Łukasz Voino-Yasenetsky.

מתייבשת או מפסיקה

כולנו כל כך מתגעגעים לאהבה...

  איפה שיש אהבה, תמיד יש אמון, איפה שיש אהבה, תמיד יש תקווה.   אהבה סובלת הכל כי היא חזקה.   אהבה אמיתית היא מתמשכת, היא לעולם לא מתייבשת או מפסיקה.  הקדוש לוק מוינו-יסנצקי.

Mindannyiunknak nagyon hiányzik a szerelem... Ahol szeretet van, ott mindig bizalom van, ahol szeretet van, ott mindig van remény. A szerelem mindent elvisel, mert erős. Az igaz szerelem folyamatos, soha nem szárad ki és nem szűnik meg. Voino-Jasenetski Szent Lukács.

Σε όλους μας λείπει τόσο πολύ η αγάπη...Όπου υπάρχει αγάπη, υπάρχει πάντα εμπιστοσύνη, όπου υπάρχει αγάπη, υπάρχει πάντα ελπίδα. Η αγάπη τα αντέχει όλα γιατί είναι δυνατή. Η αληθινή αγάπη είναι συνεχής, δεν στερεύει και δεν σταματά ποτέ.☦Άγιος Λουκάς Βόινο-Γιασενέτσκι.

Η ΑΓΆΠΗ ΠΑΝΤΑ ΣΤΕΓΕΙ...

Η ΑΓΆΠΗ ΠΑΝΤΑ ΣΤΕΓΕΙ...

 Πρίν από μερικά χρόνια , εφημερίδα τού Ηρακλείου Κρήτης δημοσίευσε μέ πλήρη στοιχεία τούτο τό περιστατικό.

Σέ Κρητικό χωριό της υπαίθρου , χήρεψε πρόωρα μεσόκοπος  χωρικός μέ παιδιά.

Πήρε σπίτι του ώς ψυχοκόρη απροστάτευτη συγχωριανή  του, νά τού κρατάει τό νοικοκυριό καί νά φροντίσει τά μικρότερα παιδιά του. 

Έπειτα από χρόνια εκείνη αγαπήθηκε μέ τόν μεγάλο του γιό καί έμεινε έγκυος.

Λογάριαζαν νά παντρευτούν.

Αλλά ήρθε ή επιστράτευση τού 1940 καί έφυγε γιά τόν στρατό ό πατέρας τού παιδιού της.

Σκοτώθηκε από τούς πρώτους. Εξομολογήθηκε τότε ή κοπέλα στόν ψυχοπατέρα της καί πατέρα τού αγαπημένου της τό μυστικό της.

 Εκείνος συμμερίστηκε τήν αγωνία της.

Διότι πονούσε ώς πατέρας τό κορίτσι πού τό ήξερε τίμιο καί άμεμπτο, έξω από τήν ανθρώπινη αδυναμία του.

Πώς θά μπορούσε από εδώ κι εμπρός νά ζήση στήν αυστηρή κοινωνία τού μικρού χωριού; Πονούσε τήν αγέννητη σπορά τού σκοτωμένου γιού του.

Ό λογισμός νά ρίξουν τό αθώο πλάσμα, τού σάλευε τό μυαλό.

Καλός φίλος τόν στέλνει τότε, νά φωτιστεί, σέ έναν φημισμένο γιά τήν σοφία του ασκητή καί πνευματικό.

Εκείνος τόν συμβουλεύει νά παντρευτεί,

 ό ψυχοπατέρας, τήν κοπέλα, νά σκεπάσει μέ τό όνομα του μάνα καί παιδί.

Δύο εβδομάδες  πάλευε μέ τούς λογισμούς του ό Κρητικός αφού ή πρώτη του απόκριση στόν Γέροντα ήταν αρνητική.

Δέν βρήκε διέξοδο.

Έσκυψε τό κεφάλι καί απεφάσισε τόν γάμο. Έγινε έτσι ό επίσημος πατέρας τού αγέννητου εγγονού του καί ό προστάτης τής ανεπίσημης νύφης του.

Κανείς εκτός από τόν φίλο του καί τόν Γέροντα πνευματικό δέν έμαθε τίποτα.

Έπειτα από χρόνια ο γέροντας Κρητικός έπεσε άρρωστος στο κρεβάτι.

Πριν από τον θάνατο του, μάζεψε γύρω του τους προύχοντες συγχωριανούς του και τους αποκάλυψε το μυστικό του.

-« Ή γυναίκα μου νά μήν φορέσει μαύρα.

Δέν θά είναι ή χήρα μου.

Τήν παντρεύτηκα αλλά δέν τήν έχω αγγίξει.

Τό παιδί της είναι εγγόνι μου, τού σκοτωμένου γιού μου. »

Πέθανε ό άνθρωπος αυτός  τιμημένος από όλο τό χωριό ώς όσιος.!

ΑΙΩΝΊΑ Η ΜΝΉΜΗ ΑΥΤΟΥ

« Η αγάπει πάντα στέγει» Α΄Κορινθίους ιγ΄7

«Αγάπησον τους αμαρτωλούς» ( Αββάς Ισαάκ)

«Τούτο και ημάς δεί ποιείν, και μη εκπομπεύειν τα των συνόντων αμαρτήματα, κάν ανιάτως έχωσι». ( Ιωάννου Χρυσοστόμου ).

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: Η ΥΠΕΡΒΑΣΙΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΡΒΑΝΙΤΗ

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ. ΜΗΛΕΣΙ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ : ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ ΑΒΕΕ .

Ἡ εὐχὴ γιὰ ἕνα νέο καὶ μια νέα εἶναι: στὶςχαρές σου. Καὶ χαρὰ ἐννοεῖται ὁ γάμος. Τελικὰ κανεὶς δὲν μένει στο ράφι οὔτε στοντάφο. Πατήρ Βασίλειος Γοντικακης.

Ἡ εὐχὴ γιὰ ἕνα νέο καὶ μια νέα εἶναι: στὶς

χαρές σου. Καὶ χαρὰ ἐννοεῖται ὁ γάμος. Τελικὰ κανεὶς δὲν μένει στο ράφι οὔτε στον

τάφο. Ὅλοι, παντρεμένοι καὶ ἀπάντρευτοι,

φτάνομε στις χαρές μας. Παντρεύεται ὁ θάνατος τὴ ζωή, καὶ νικᾶ ἡ ἀθανασία.

Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι ἐν σοὶ

Παρθένε ἄχραντε παρθενεύει γὰρ τόκος, καὶ ζωὴν προμνηστεύεται θάνατος.

Μετὰ τόκον Παρθένος, καὶ μετὰ θάνατον ζῶσα, σώζεις αεί, Θεοτόκε την κληρονομίαν σου

Δουλεύεις, παλεύεις και προσεύχεσαι

μια ζωή, γιὰ νὰ ἀπολαύσης τὴν ἀλήθεια τῆς

ὁλοκληρωτικῆς προσφορᾶς σ᾿ Αὐτὸν ποὺ εἶναι ἄξιος τῆς ζωῆς καὶ τῆς θανῆς σου. Αὐτὸς εἶναι μόνο ζωή. Ζωὴν ἦλθε παρασχεῖν

καὶ οὐ θάνατον.

Ο ΠΑΤΉΡ ΒΑΣΊΛΕΙΟΣ ΓΟΝΤΙΚΑΚΗΣ ΑΝΑΦΈΡΕΙ.

Ὁ ἀββᾶς Ἰσαὰκ εἶναι ἐρημίτης, μακρυὰ

ἀπὸ τὸν κόσμο τῶν κοσμικῶν καὶ ἀπὸ τὴν

πολιτεία τῶν κοινοβιατῶν. Ἔχει ὅμως προχωρήσει τόσο στὸ βάθος τοῦ μυστηρίου τῆς

ζωῆς, ποὺ γνωρίζει καλύτερα ἀπὸ τὸν καθένα μας τί θέλει ὁ ἄνθρωπος ὡς κοσμικὸς

ἢ μοναχός, ὡς ἄνδρας ἢ γυναῖκα· ποιά εἶναι

ἡ ποθούμενη καὶ ἅγια σχέσι τῶν ἀνθρώπων

μὲ τὸν Θεὸ καὶ μεταξύ τους.

Ζῶντες ἐν Χριστῷ, πραγματοποιοῦν ἀπὸ

σήμερα τὴν ἀδελφικὴ ἑνότητα καὶ προγεύονται τὴ χαρὰ τῆς ὁποίας τὸ πλήρωμα θὰ

ἀπολαύσουν κατὰ τὴν ἐλευθερία τῶν ἐσχάτων.

Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ Καρελιν για την ζωή.

Εάν η ζωή μπορούσε να δώσει σε έναν άνθρωπο αυτό που ποτέ δεν έδωσε και δεν θα δώσει ποτέ - πλήρη ευτυχία, τότε η τραγωδία της επίγειας ύπαρξης δεν θα εξαφανιζόταν, αλλά θα γινόταν ακόμα πιο σκοτεινή. Δεν είναι τρομερό όταν ένας άνθρωπος, κατά τη διάρκεια μιας γιορτής - φαινομενικής ευημερίας - τον αρπάζουν ξαφνικά και τον οδηγούν στην αγχόνη - στον τάφο;

Η ευτυχία στη γη είναι μια σκιά που δεν μπορεί να ξεπεραστεί: ένας άνθρωπος τρέχει πίσω από τη δική του σκιά, και αυτή τρέχει μακριά του. Αλλά αν δεις τη ζωή ως το μονοπάτι προς την αιωνιότητα, τότε ανοίγει στην ψυχή ως ανεκτίμητο δώρο, τότε τα σκοτεινά βάθη της φωτίζονται με φως, τότε ο άνθρωπος καταλαβαίνει γιατί ζει, γιατί υποφέρει, για τι παλεύει. Τότε όλα μπαίνουν στη θέση τους, και το άτομο συνειδητοποιεί ότι η ζωή του δίνεται ως ευκαιρία να αποκτήσει αιώνια την εικόνα του Θεού ή την εικόνα του Σατανά.

Δεν υπάρχει ευτυχία σε αυτή τη ζωή, αλλά το μεταφυσικό κενό - μια μαύρη άβυσσος όπου τα συναισθήματα και η συνείδηση ​​θα έσβηναν, όπου ένα άτομο θα διαλύονταν, μετατρέποντας σε τίποτα - δεν υπάρχει. Ένας αμετανόητος αμαρτωλός περνά στη σφαίρα αυτού του ζοφερού και θεομάχου πνεύματος μέσω του οποίου ήρθε ο θάνατος στη γη.

Η αναζήτηση της ευτυχίας στο εξωτερικό είναι η πιο τρομερή εξαπάτηση του δαίμονα. Ο Αδάμ αναζήτησε την πληρότητα της ύπαρξης όχι στον Θεό, αλλά σε ένα εξωτερικό αντικείμενο, σε έναν ορισμένο καρπό, τον οποίο μέσα στην τρέλα του θεωρούσε πηγή δύναμης, ευχαρίστησης και ευδαιμονίας.

Όταν αναζητούμε το νόημα της ζωής και της ευτυχίας στο εξωτερικό, επαναλαμβάνουμε το μοιραίο λάθος του Αδάμ. Έχοντας θεοποιήσει το εξωτερικό, έχασε τον Θεό ως εσωτερικό παράγοντα της ζωής του.

 Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ

( Καρελίν ).

Ο ΠΑΤΉΡ ΒΑΣΊΛΕΙΟΣ ΓΟΝΤΙΚΑΚΗΣ ΑΝΑΦΈΡΕΙ.

Ἄλλος ἐστιν ὁ σπείρων καὶ ἄλλος ὁ θερίζων, ἀλλ' ὁ αὐξάνων Θεός". Καλύτερα

ἐλάχιστο καὶ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ αὐξανόμενο, παρὰ πολὺ καὶ καταργούμενο.

Εἶναι ἄλλη ἡ λογικὴ τοῦ κόσμου καὶ ἄλλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ Λόγου. Φτάνομε στὴν ἀνατροπὴ τῶν ὅρων τῆς φθορᾶς.

Ἡ δωρεὰ τοῦ Πνεύματος στὴν καρδιὰ

τοῦ ταπεινοῦ εἶναι ὁ ἐρχομὸς τῆς χαρᾶς ποὺ

παραλύει τὰ σωματικά μέλη τοῦ ἀνθρώπου

ἀπὸ θεϊκὴ ἡδονή, καὶ δὲν μπορεῖ νὰ κινηθῆ

οὔτε νὰ κάνη μετάνοιες". Ὁ ταπεινός, ὡς

ἀνύπαρκτος γιὰ τὴ φθορά, εἶναι τόσο εὔσπλαγχνος, ποὺ ζῆ πάντα δίπλα μας. Καὶ

τόσο διακριτικός, ποὺ δὲν τὸν ὑποψιαζόμαι

Γνωρίζει βαθιὰ τί ἐπιθυμεῖ ἡ καρδιὰ

τοῦ ἀνθρώπου.

Η ΚΑΘΗΓΉΤΡΙΑ!!

Padre Vassílios Gontikakis.

As conquistas humanas e os impérios passam e vão.   Aqueles que acreditam em Cristo viverão mesmo que morram.

  A vida sem Cristo é morte.

  A morte com Cristo é a eternidade no paraíso.

  Embora as coisas pareçam problemáticas e sombrias, quando se vive em Cristo, vêem-se profundamente iluminadas e claras.

  Padre Vassílios Gontikakis.

Ľudské úspechy a impériá prechádzajú a odchádzajú. Tí, ktorí veria v Krista, budú žiť, aj keď zomrú.

Ľudské úspechy a impériá prechádzajú a odchádzajú.  Tí, ktorí veria v Krista, budú žiť, aj keď zomrú.

 Život bez Krista je smrť.

 Smrť s Kristom je večnosť v raji.

 Zatiaľ čo sa veci zdajú byť nepokojné a pochmúrne, keď žiješ v Kristovi, vidíš ich hlboko osvetlené a jasné.

 Otec Vassilios Gontikakis.

Menselijke prestaties en rijken gaan voorbij en gaan. Degenen die in Christus geloven zullen leven, zelfs als ze sterven.

Menselijke prestaties en rijken gaan voorbij en gaan.  Degenen die in Christus geloven zullen leven, zelfs als ze sterven.

 Het leven zonder Christus is de dood.

 De dood met Christus is de eeuwigheid in het paradijs.

 Ook al lijken de dingen onrustig en somber, als je in Christus leeft, zie je ze diep verlicht en helder.

 Pater Vassilios Gontikakis.

Ὁ θάνατος μαζὶ μὲ τὸν Χριστὸ εἶναι αἰωνιότης παραδείσου.

Οἱ ἀνθρώπινες ἐπιτυχίες καὶ αὐτοκρατορίες περνοῦν καὶ φεύγουν. Ὅσοι πιστεύουν στὸν Χριστὸ καὶ ἂν ἀποθάνουν ζοῦν.

Ἡ ζωὴ χωρὶς τὸν Χριστὸ εἶναι θάνατος.

Ὁ θάνατος μαζὶ μὲ τὸν Χριστὸ εἶναι αἰωνιότης παραδείσου.

Ἐνῶ τὰ πράγματα φαίνονται ταραγμένα καὶ ζοφερά, ζῶντας ἐν Χριστῷ τὰ βλέπεις κατὰ βάθος φωτισμένα και καθαρά.

Πατήρ Βασίλειος Γοντικάκης.

ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΊΤΗΣ ΠΑΤΉΡ ΒΑΣΊΛΕΙΟΣ ΓΟΝΤΙΚΑΚΗΣ. ΑΠΟΤΥΠΏΜΑΤΑ.

Δὲν συγκινεῖσαι ἀκούγοντας νέες καὶ παλιὲς γενιές. Γιατὶ καὶ οἱ νέες γενιές (ὅπως

σχολιάζονται καὶ νοοῦνται) εἶναι ἤδη περασμένες καὶ παλιές· γερνοῦν καὶ φεύγουν. Ἡ

τόλμη τῆς ἀλήθειας δὲν ἀφορᾶ τοὺς γέρους ἢ

τοὺς νέους ἀλλ᾿ αὐτοὺς ποὺ ζητοῦν τὰ ἀκατόρθωτα.

Τὸ θέμα δὲν εἶναι νὰ πετύχης κάτι ἐφήμερο, ὅσο μεγάλο καὶ ἂν φαίνεται, ἀλλὰ νὰ

μὴ γεράση οὔτε νὰ φύγη ὁ ἄνθρωπος. Νὰ

γεράση ἡ φθορὰ καὶ νὰ φύγη ὁ θάνατος. Νὰ

καταποθῆ τὸ θνητὸ ἀπὸ τὴν ἀθανασία καὶ

τὸ φθαρτὸ ἀπὸ τὴν ἀφθαρσία.

Τότε ὅλες οἱ γενιὲς συλλειτουργοῦν καὶ

συμπράττουν, τρεφόμενες ἀπὸ τὰ ἀδαπάνητα νάματα ποὺ δυναμώνουν τὰ νειᾶτα στὸν

ἀγῶνα τους καὶ ὁδηγοῦν τὰ γεράματα στὸ

ξεπέρασμα τῆς φθορᾶς.

Ἐὰν αὐτὸ δὲν συμβῆ, τότε ἀναπόφευκτα

θὰ διαπληκτιζώμαστε μάταια μέσα στὴ φθορά. Καὶ δὲν θὰ ξέρης ποιά γενιὰ εἶναι πιὸ

νέα καὶ ζηλευτή ἢ πιο γερασμένη καὶ θλιβερή, τὴ στιγμὴ ποὺ μᾶς συνδέει καὶ μᾶς χωρί

ζει ἡ στεῖρα διαμάχη.

Τότε ἴσως πιο νέα γενιὰ καὶ ζηλευτὴ εἶναι ἡ γερασμένη που βρίσκεται πιὸ κοντὰ

στὴν πύλη τῆς ἐξόδου ἀπὸ τὴν κόλασι ποὺ

κάναμε τὴ ζωή.

***

Γιατί κάποια δημιουργήματα, λογοτεχνικὰ ἢ

θεολογικά, γεννήθηκαν καὶ πέθαναν, ἐνῶ ἄλ

λα δὲν πεθαίνουν;

Γιατί τὸ Ἅγιον Ὄρος ζῆ πάνω ἀπὸ χίλια

χρόνια· καὶ διαρκῶς ξανανιώνει ὡς ἀγέραστο;

Γιατί κάποια ὁλοκληρωτικά καθεστῶτα,

μὲ δύναμι καὶ προοπτικὴ νὰ ἀλλάξουν τὴ

ζωὴ τοῦ κόσμου, διαλύθηκαν πρὶν κἂν ἐγκατασταθοῦν;

Μένει αὐτὸ ποὺ ἀνίσταται ἀπὸ τὸν τάφο

τῆς ὁλικῆς θυσίας πρὸς ὄφελος ὅλων. Χωρὶς

νὰ ἐξαιρῆ κανένα, ὅλους τοὺς συγχωρεῖ,

τοὺς περιχωρεῖ καὶ τοὺς καλεῖ στὸ συμπόσιο τῆς πίστεως.

Ἰησοῦς ὁ ζωῆς ἀρχηγὸς δὲν κτυπᾶ και

νένα ἐχθρό· ὅλους τοὺς ἀγαπᾶ. Μόνο τὴν

ἔχθραν κτείνας ὑπερέχουσαν πάντα νοῦν

εἰρήνην χαρίζεται.

Μία εἶναι ἡ ἀλήθεια τῆς ζωῆς ποὺ ἐλευ-

θερώνει καὶ σώζει τοὺς πάντες. Δὲν γερνᾶ·

μόνο ξανανιώνει.

Εἷς Κύριος, μία πίστις, ἓν βάπτισμα”.

Μιὰ ἡ θυσία τοῦ Ἑνός, γιὰ νὰ σωθοῦν οἱ

πάντες. Νὰ χαρῆ ὁ καθένας τὴ ζωή του. Νὰ

ἀπολαύση τὴν ἐλευθερία του διὰ τῆς ὑπο-

ταγῆς στὴ θέλησι τοῦ Ἑνός.

Ἡ θεϊκὴ σύστασι τῆς ζωῆς εἶναι: θυσιά-

ζομαι. γιὰ νὰ σωθοῦν οἱ ἄλλοι. Ἡ ἀνθρώπι-

νη ἐκτροπὴ εἶναι: καταπατῶ τοὺς ἄλλους,

γιὰ νὰ ἐπικρατήσω.

Ὅποιος σταυρώνει τὴν ἀγάπη καὶ καταργεῖ τὴν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου δὲν εἶναι ἐκ τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ἐκ τοῦ ἀνθρωποκτόνου.

Χαίρεσαι, ὅταν ὅλοι νικοῦν· ὅταν ὅλα κι

νοῦνται ἐλεύθερα καὶ συλλειτουργοῦν σωτήρια. Ἐκεῖ ὅπου κανεὶς δὲν παραπονεῖται γιὰ

τίποτε· ἀλλὰ ὅλοι χαίρονται γιὰ ὅλα, τὰ θετικὰ καὶ τὰ ἀρνητικά· καὶ ἡ ὕπαρξί τους εἶναι εὐλογία γιὰ ὅλους, ἄσχετα ἐὰν στὴν ἀρχὴ

δὲν τὸ καταλαβαίνουν.

Ὅταν ἡ ἀσθένεια γίνεται ἀφορμὴ δυνάμεως καὶ ἡ ἀπώλεια προϋπόθεσι εὑρέσεως...

τότε φτάσαμε στὸν παράδεισο τῆς ἀειζωίας, ὅπου τὰ πάντα εἶναι γεμᾶτα φῶς καὶ

ζωή. Ἐκεῖ μᾶς ὁδηγεῖ ἡ Ἐκκλησία ποὺ εἶναι

ὁ ἴδιος ὁ Θεάνθρωπος Κύριος, ὡς τὸ Α καὶ

τὸ Ω τοῦ μυστηρίου τῆς ζωῆς καὶ τοῦ προ-

ορισμοῦ μας.

Ἡ ἀρχὴ τοῦ Εὐαγγελίου είναι προτροπὴ πρὸς

μετάνοια καὶ μακαρισμὸς τῶν ἐναρέτων ἀνθρώπων

«Με κάθε προσευχή που γίνεται, χτυπάμε την πόρτα του ελέους του Θεού.»

ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ ΤΏΝ ΠΑΛΑΙΩΝ ΚΑΙΡΩΝ!

Ο ΆΓΙΟΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΕΝΩΝ ΨΥΧΩΝ.

Ο ΆΓΙΟΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΕΝΩΝ ΨΥΧΩΝ

 Η συνύπαρξη του π. Σωφρονίου με τον πατέρα Παύλο, στον Άθω 

 Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Άγιος Σιλουανός συμβούλεψε τον π. Σωφρόνιο ότι, όταν θα γινόταν πνευματικός πατέρας, θα υποδεχόταν όποιον ερχόταν κοντά του και δεν θα αρνιόταν κανέναν.  Όταν ζούσε στην έρημο (δεκαετία 40), ήρθε κοντά του ένας μοναχός ονόματι Πάβελ.  Όταν ο πατέρας Πάβελ του ζήτησε να τον αφήσει να ζήσει μαζί του, ο αββάς Σωφρόνιος χώρισε ό,τι είχε στα δύο και του έδωσε τα μισά. 

 Ο π. Παύλος είχε δύσκολη φύση και δεν μπορούσε να βρει τη θέση του σε κανένα αθωνικό μοναστήρι.  Ήταν μια δύσκολη φύση γιατί, όταν ήταν παιδί, οι Τούρκοι σκότωσαν τους γονείς του μπροστά στα μάτια του.  Και αυτό το γεγονός τον τραυμάτισε.  Αλλά ο πατέρας Πάβελ ήταν πολύ πνευματικά προικισμένος. 

 Κάποια γεγονότα:

 1.Ο άγιος Σωφρόνιος ένιωσε ότι ήταν θέλημα Θεού να είναι εκεί με τον πατέρα Παύλο.  Μια μέρα ο άγιος Σωφρόνιος, αφού τέλεσε τη Θεία Λειτουργία στο σπήλαιο, κατευθύνθηκε προς την έξοδο του σπηλαίου για να ρίξει λίγο νερό.  Έπρεπε απλώς να κάνει ένα βήμα προς την πόρτα και να βγει από τη σπηλιά.  Πέρα από τη σπηλιά βρισκόταν το χάσμα. Και εκείνη τη στιγμή, ο πατέρας Πάβελ, που συνήθιζε να κάνει πολλές ερωτήσεις, του λέει ότι θέλει να τον ρωτήσει κάτι.  Ο άγιος Σωφρόνιος γύρισε προς το μέρος του για να τον ακούσει, και εκείνη τη στιγμή μια τεράστια πέτρα λύθηκε από ψηλά και έπεσε στο σημείο ακριβώς όπου ο άγιος Σωφρόνιος επρόκειτο να φτάσει για να ρίξει το νερό από το δοχείο.

 2. Ένα πρωί, ο πατέρας Παύλος μπήκε στο «παρεκκλήσι» στη σπηλιά τους και είδε νερό στο πάτωμα και νόμιζε ότι είχε βρέξει μέσα.  Αλλά δεν είχε βρέξει.  Ήταν τα δάκρυα του πατέρα Σωφρόνιου.  (Μιλώντας γι' αυτά τα δάκρυα, ο π. Σωφρόνιος είπε στον π. Ζαχαρία, πολλά χρόνια αργότερα: «Είχα ένα κορδόνι στη σπηλιά, στο οποίο κρέμασα όλες τις πετσέτες μου, που ήταν όλες μουσκεμένες από τόσο κλάμα».

 3. Ευτυχισμένο τέλος: Με τα χρόνια, η συμπεριφορά του πατέρα Πάβελ είχε αλλάξει τόσο πολύ υπό την πνευματική καθοδήγηση του Ηγουμένου Σωφρόνιου, που έγινε ιερέας σε ένα μοναστήρι και αργότερα ονομάστηκε ακόμη και Ηγούμενος.

 Πηγές: τα βιβλία του π. Ζαχαρία Ζαχάρου

ΜΗΝ ΔΏΣΕΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ

Ψαλμοί 113:3 «Από την ανατολή του ηλίου ως τον τόπο όπου δύει, το όνομα του Κυρίου είναι δοξασμένο.

Από την αγρυπνία της Κοιμήσεως στο καθολικό της Νέας Σκήτης.

Tanrı'nın Ruhu, yani sevinç, esenlik, sevgi, özdenetim vb.

Tanrı'nın Ruhu, yani sevinç, esenlik, sevgi, özdenetim vb. Tanrı'da ve Tanrı'ya karşı tutulmalıdır.      Ancak bu şekilde son alevlerde yanmayacaktır, ancak bu şekilde dürüst seçimimizi kanıtlayabiliriz, kartlar, pasaportlar, numaralar, pullar: her şey iz bırakmadan yanacaktır.

     Mimar Ioannis Krestiankin

必須保守神的靈，

必須保守神的靈，即喜樂、平安、仁愛、節制等，在神裡面和抵擋神。    只有這樣才不會在最後的火焰中燃燒，只有這樣才能證明我們誠實的選擇，卡片、護照、號碼、郵票：一切都會燃燒得無影無蹤。

   建築師 Ioannis Krestiankin 

Archimandrita Ioannis Krestiankin ...

El Espíritu de Dios debe ser preservado, es decir, la alegría, la paz, el amor, la abstinencia, etc., en Dios y contra Dios.  Sólo esto no arderá en el fuego final, y sólo esto atestiguará nuestra sincera elección, y tarjetas, pasaportes, números, sellos: todo arderá sin dejar rastro.

 Archimandrita Ioannis Krestiankin 

ΌΛΑ ΘΆ ΚΑΟΎΝ ΕΚΤΌΣ.

Το Πνεύμα του Θεού πρέπει να διατηρηθεί, και αυτό είναι χαρά, ειρήνη, αγάπη,αποχή και ούτω καθεξής - εν Θεώ και κατά Θεόν. Μόνο αυτό δεν θα καεί στην τελική φωτιά, και μόνο αυτό θα μαρτυρήσει την εγκάρδια επιλογή μας, και κάρτες, διαβατήρια, αριθμοί, σφραγίδες - όλα θα καούν χωρίς ίχνος.

Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Κρεστιάνκιν 

ΛΕΓΩ ΥΜΙΝ ΟΤΙ ΟΥΤΩ ΧΑΡΑ ΕΣΤΑΙ ΕΝ ΤΩ ΟΥΡΑΝΟ ΕΠΙ ΕΝΙ ΑΜΑΡΤΩΛΩ ΜΕΤΑΝΟΟΥΝΤΑ.ΜΟΝΑΧΟΣ ΜΟΔΕΣΤΟΣ.

 

ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 21;

 

"Υποφέρουμε από άγνοια. " Δεν αντιλαμβανόμαστε ότι η αγάπη είναι πνευματικό κατόρθωμα και ένα φιλότιμο δώρο, και όχι ένα πνευματικό συναίσθημα που αλλάζει. " - πάτερ Ναούμ . Σερβία!

One either lives the way they think, or you will end up thinking the way you live.Fr. John

-Dus je moet een advocaat zijn... om wie te verdedigen? Zie je, de rijken hebben genoeg verdedigers en die hebben ze niet eens nodig. Ze beschermen zichzelf met geld... Niemand kan de armen verdedigen. Cella Serghi

-Så du skal være advokat...for at forsvare hvem? Ser du, de rige har forsvarere nok, og de har ikke engang brug for dem. De beskytter sig selv med penge... Ingen kan forsvare de fattige. Cella Serghi σε

Ο ΙΑΤΡΟΣ!!!

Γ. Κοντογιώργης, Η νεοτερικότητα, η παγκοσμιοποίηση και το μέλλον της προόδου (4/4)

 

Η ορθόδοξη φωνή στις Βρυξέλλες - Πανιερ. Μητροπολίτης Αχαΐας κ. Αθανάσιος!!!

 

Στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας ο Γέροντας Χριστόφορος (Παπουλάκος)

ΧΑΡΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ!... ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑΜΙΣΗ ΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΥΠΟ ΤΟΝ ΜΟΔΙΟΝ, ΣΗΜΕΡΑ Ο ΛΥΧΝΟΣ ΕΤΕΘΗ ΕΠΙ ΤΗΝ ΛΥΧΝΙΑΝ! ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΠΡΟΕΒΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΑΓΙΟ-ΚΟΣΜΑ ΑΙΤΩΛΟΥ, ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ!... ΟΣΟΙ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ" ΤΟΥ ΚΩΣΤΗ ΜΠΑΣΤΙΑ ΚΙ ΕΓΝΩΡΙΣΑΜΕ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΑΝΔΡΟΣ, ΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ, ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΗΜΕΡΑ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΑ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΟΦΙΛΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟΦΑΣΗ. ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ, ΑΓΙΕ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΕ! ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ!...;

Ο ΕΠΊΤΡΟΠΟΣ

Γερόντισσα Γαλακτία: «θα δεις που ούτε νερό θα έχουμε να πιούμε...»

Γερόντισσα Γαλακτία: «θα δεις που ούτε νερό θα έχουμε να πιούμε...»

Πήραμε και δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή: 

Ονομάζομαι Γαλάνης Βασίλειος είμαι Εκπαιδευτικός Πληροφορικής – Τεχνολόγος Πολιτισμού με καταγωγή από τα Χανιά της Κρήτης και τυγχάνει να επισκέφτηκα την Οσία Γερόντισσα Γαλακτία αρκετές φορές την περίοδο 2018 – 2020.

Το Νοέμβριο του 2018 την ημέρα της εορτής του Αγίου Μηνά την επισκέφτηκα με τον φίλο μου Ευτύχη Β. στο μικρό σπιτάκι της στην Πόμπια Ηρακλείου.

Μας είχε κάνει φοβερή εντύπωση το γεγονός πως η Γερόντισσα Γαλακτία παρόλο τις πολλές υγειονομικές της δυσκολίες: (92 ετών, κατάκοιτη, με εγκεφαλικά επεισόδια), είχε μεγάλη διαύγεια στο νου και συνεχώς επικαλούταν το όνομα της Υπεραγίας Θεοτόκου και δοξολογούσε το Θεό. Επίσης, η Γερόντισσα Γαλακτία κατείχε και το προφητικό χάρισμα μιας και στο τέλος πριν φύγουμε από το σπιτάκι της, την αποχαιρετώ με την εξής κουβέντα: «Γερόντισσα, όλα θα πάνε καλά!»

Τη φράση αυτή την είπα από την καρδιά μου θέλοντας να δώσω μια ελπίδα στην πολυβασανισμένη αυτή γιαγιά όλων μας.

Και με ύφος στοργικό και κοιτώντας με στα μάτια μου απάντησε: «Όχι παιδί μου στο καλό, στο κακό θα πάνε και θα δεις που ούτε νερό θα έχουμε να πιούμε!»

Η αλήθεια είναι τόσο εγώ όσο και ο φίλος μου Ευτύχης σοκαριστήκαμε.

Η Γερόντισσα αμέσως το κατάλαβε και μας χαμογέλασε ελαφρά.

Όμως, πιστεύουμε ακράδαντα πως τα λόγια αυτά της Γερόντισσας Γαλακτίας είναι σίγουρα προφητικά, καθώς από το 2019 και έπειτα η ανθρωπότητα καλείται διαρκώς να αντιμετωπίσει διάφορες προκλήσεις όπως είναι ο δικαιωματισμός, η διαστροφή, η οικονομική κρίση, οι υγειονομικές ασθένειες, οι πόλεμοι κτλ.

Η πίστη στον τριαδικό Θεό αλλά και η μετάνοιά μας αποτελούν τα κλειδιά για να μας βοηθήσουν σε όσες δυσκολίες μας βρουν στο διάβα της ζωής μας!

Την ευχή της να έχουμε!

Με εκτίμηση,

Γαλάνης Βασίλειος.

e-mesara.gr

ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΈΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ.ΣΚΗΤΗ ΑΓΊΟΥ ΑΝΔΡΈΑ.

Τρία ερωτήματα!!!

Το χάρισμα του πνευματικού πατέρα - Πρωτ. Αθανάσιος Γκίκας

 

Predigt über die Stillung des Sturmes (Mt 14,22-34)

 

-Λοιπόν θα γίνεις δικηγόρος...Για να υπερασπιστείς ποιον; Βλέπετε, οι πλούσιοι έχουν αρκετούς υπερασπιστές και δεν τους χρειάζονται καν. Προστατεύονται με χρήματα... Κανείς δεν μπορεί να υπερασπιστεί τους φτωχούς. Cella Serghi

π.Αρσένιος Βλιαγκόφτης- Όχι στον διωγμό της κανονικής Εκκλησίας της Ουκρανίας

 

Ο ΙΕΡΈΑΣ.

The Rebel in us. Surviving hypocrisy and lack of meaning!!!

 

Ο π. Συμεών Ζαχαρία, ένας από τους παλαιότερους ιερείς της Μονής Σιχάστριας (είναι άνω των 90 ετών), εκπλικαρεί τούς χριστιανούς!!!

Ο π. Συμεών Ζαχαρία, ένας από τους παλαιότερους ιερείς της Μονής Σιχάστριας (είναι άνω των 90 ετών), ο οποίος συνταξιοδοτήθηκε αθόρυβα για αρκετά χρόνια (Poiana lui Ioan Hermitage):

 "Χριστιανοί, προσευχηθείτε! Γιατί θα έρθουν μεγάλα δεινά στους ανθρώπους! Οι άνθρωποι δεν προσεύχονται πια στον ΘΕΟ. Θα δείτε, τα λόγια μου δεν είναι ψέματα. Δεν ξεφεύγουμε, δεν ξεφεύγουμε εύκολα, γιατί δεν παίζουμε με τον ΘΕΟ.

  Απλώς δεν θα ζήσεις όσο τα βουνά.  Ναι, τώρα είσαι νέος, είσαι στην εξουσία... Αλλά να δεις πότε θα γεράσεις!  Αν θα είσαι ακόμα μεγάλος... Ο θάνατος δεν είναι παιχνίδι.  Φεύγουμε για πάντα από αυτόν τον κόσμο και μπαίνουμε σε έναν κόσμο της αιωνιότητας... Ο άνθρωπος δεν ξέρει τι θα κάνει ο ΘΕΟΣ μαζί του.. ​​Ούτε εγώ μπορώ να το ξέρω αυτό.. Αλλά ξέρω ότι θα Του απαντήσω για όλες τις πράξεις και τα λόγια μου ακόμα και τις σκέψεις μου!  Ελπίζω κι εγώ... ναι... Ελπίζω στον Κύριό μου.. Αλλά, δεν έχω ασφάλεια.  Όλη μου η ελπίδα είναι να μείνω μαζί Του για πάντα!

 Αλλά προσευχηθείτε, αγαπητοί μου!  Ότι έρχονται μεγάλα δεινά.. Προσευχήσου και πλησιάσου στον Θεό!».

"Με φωνή χωρίς φωνή, οι Εικόνες διδάσκουν εκείνους που τις κοιτάζουν. "Άγιος Βασίλειος ο Μέγας.Το εργαστήριο των αδελφών της Ορμύλιας.