• Εμπειρία κατασκευής εξομολόγησης σύμφωνα με τις Δέκα
Εντολές
• Πρώτη εντολή
• Δεύτερη Εντολή
• Τρίτη Εντολή
• Τέταρτη Εντολή
• Πέμπτη Εντολή
• Έκτη Εντολή
• Έβδομη Εντολή
• Όγδοη Εντολή
• Ένατη Εντολή
• Δέκατη Εντολή
• Γενικό συμπέρασμα ομολογίας για τις Δέκα Εντολές
• Εμπειρία κατασκευής εξομολόγησης σύμφωνα με τους
μακαρισμούς
• Πρώτη Μακαριότητα
• Δεύτερη Μακαριότητα
• Τρίτη Μακαριότητα
• Η Τέταρτη Μακαριότητα
• Πέμπτη Μακαριότητα
• Η Έκτη Μακαριότητα
• Έβδομος Μακαριώτατος
• Όγδοος Μακαριώτατος
• Ένατη Μακαριότητα
• Γενικό συμπέρασμα εξομολόγησης κατά τους Μακαρισμούς
Η εμπειρία της κατασκευής μιας εξομολόγησης σύμφωνα με
τις Δέκα Εντολές
Στο όνομα του Πατέρα και του Υιού και του Αγίου
Πνεύματος!
« Πού θα αρχίσω να κλαίω για την καταραμένη ζωή και τις
πράξεις μου; Να κάνω μια αρχή, Χριστέ, για το παρόν πένθος;» - λέγεται στον
Μέγα Μετανοητικό Κανόνα του Αγίου Ανδρέα Κρήτης. Συγκεντρωθήκαμε εδώ σήμερα για
να φέρουμε άλλη μια μετάνοια στον Κύριο. Θα ήθελα να προλογίσω την ομολογία μου
με λίγα λόγια.
Ο καθένας από εμάς, στο μέτρο των δυνατοτήτων και των
δυνατοτήτων του, προσπαθεί στην καθημερινή του ζωή να διατηρεί καθαριότητα στα
σπίτια του και τακτοποίηση στα ρούχα του. Και υπάρχουν μερικοί ιδιαίτερα
καθαροί άνθρωποι που διατηρούν με ζήλο την καθαριότητα και την τάξη. Και πόσο
ανησυχεί ένα τέτοιο άτομο αν για κάποιο λόγο παραβιαστεί αυτή η τάξη και η
καθαριότητα;
Ομοίως, ένας άνθρωπος που έχει συνηθίσει να παρακολουθεί
την καθαρότητα της καρδιάς του και την τακτοποίηση της ψυχής του δεν μπορεί να
ζήσει χωρίς μετάνοια. Ένας τέτοιος άνθρωπος περιμένει και λαχταρά μια άλλη
ομολογία, όπως η ξεραμένη γη περιμένει ζωογόνο υγρασία. Σύμφωνα με τα λόγια του
ψαλμωδού Δαβίδ, «...η ψυχή μου είναι σαν στεριά για σένα» (Ψαλμ. 143:6).
Φανταστείτε για μια στιγμή έναν άνθρωπο που δεν έχει ξεπλύνει τη σωματική
βρωμιά όλη του τη ζωή! Η ψυχή λοιπόν απαιτεί πλύσιμο, και τι θα γινόταν αν δεν
υπήρχε το Μυστήριο της Μετανοίας, αυτό το θεραπευτικό και καθαριστικό «δεύτερο
Βάπτισμα»!
Όλοι πιθανότατα το έχουν δει περισσότερες από μία φορές ή
ίσως θυμούνται από την παιδική τους ηλικία τι συμβαίνει όταν ζεσταίνει τον
χειμώνα και τα παιδιά κυλούν χιονόσφαιρες. Θα πάρουν μια μικροσκοπική μπάλα,
στο μέγεθος μιας γροθιάς, και θα την κυλήσουν στον λόφο: εν ριπή οφθαλμού, αυτή
η μπάλα μετατρέπεται σε ένα τεράστιο, ακαταμάχητο κομμάτι υγρού, βρώμικου
χιονιού! Το ίδιο συμβαίνει και με την αμαρτωλή κατάσταση της ψυχής μας. Να
προσέχεις! Μετανοήσατε ειλικρινά με δάκρυα, κοινωνήσατε τα Ιερά Μυστήρια του
Χριστού - τι ειρήνη και γαλήνη στην καρδιά σας! Όμως, στο δρόμο σου από το ναό,
συνάντησες κάποιον και σε μια συζήτηση έριξες απερίσκεπτα ένα μικρό κομμάτι
καταδίκης στην καρδιά σου... Αυτό ήταν! Η χιονοστιβάδα ξεκίνησε! Δείτε τώρα
πόσο αστραπιαία θα κυλήσει το αμαρτωλό κομμάτι...
Έχουμε και κατ' οίκον μετάνοια: το βράδυ, κατά την
προσευχή, να θυμάσαι τι έκανες για να ενοχλήσεις τον Κύριο κατά τη διάρκεια της
ημέρας και να μετανοήσεις. Και οι έμπειροι εξομολογητές-μέντορες γενικά
συμβουλεύουν να μην αναβάλλετε τη μετάνοια, αλλά αν έχετε λυγίσει τη συνείδησή
σας ή έχετε αμαρτήσει, κατακρίνετε αμέσως τον εαυτό σας και ζητήστε συγχώρεση
από τον Κύριο. Και ο Κύριος θα συγχωρήσει, γιατί «... ο Θεός δεν θα
περιφρονήσει την ταπεινωμένη και ταπεινή καρδιά» (Ψαλμ. 50:19).
Ωστόσο, το βάρος αυτού του κομματιού αμαρτίας, που
καταφέρνουμε να ξεδιπλώσουμε στην ψυχή, θα συνεχίσει μέχρι να διαβαστεί μια
προσευχή άφεσης πάνω από το κεφάλι ενός ειλικρινά μετανοημένου αμαρτωλού κατά
τη διάρκεια του Μυστηρίου της Εξομολόγησης από έναν ιερέα που, η χάρη της
ιεροσύνης, έχει τη δύναμη να επιλύει αμαρτίες.
Εμείς, οι αμαρτωλοί άνθρωποι, το νιώθουμε και το βιώνουμε
αυτό. Αυτό όμως είδε εμφανώς ο άγιος λαός. Μια πνευματική κόρη ήρθε στον
τελευταίο Όπτινα πρεσβύτερο Νεκτάριο πριν από το θάνατό του. Όταν τον πλησίασε,
ο γέροντας την ευλόγησε και είπε: «Πρέπει να εξομολογηθείς, υπάρχει ένα σύννεφο
δαιμόνων πάνω σου!» Αυτός είναι που ελκύει η πνευματική βρωμιά μας!
Και θα ήθελα επίσης να πω: στο τέλος του Μυστηρίου της
Εξομολόγησης, πριν διαβάσει την προσευχή της συγχώρεσης ο ιερέας διαβάζει μια
προσευχή για όσους έφεραν μετάνοια. Δώστε προσοχή στα λόγια αυτής της
προσευχής: «... συμφιλίωσε και ενώσε αυτόν [δηλαδή τον μετανοούντα] της Αγίας
Σου Εκκλησίας, εν Χριστώ Ιησού τον Κύριό μας...» Πώς να συμφιλιωθεί αυτό με την
Εκκλησία; Πηγαίνουμε στην εκκλησία, προσευχόμαστε, ψάλλουμε ακάθιστους και
προσευχές, κάνουμε χορωδιακή υπακοή (αυτός είναι αυτός που συμμετέχει στην
εκτέλεση της λατρείας). Αποδεικνύεται ότι με τις αμαρτίες μας έχουμε από καιρό
χωριστεί από τον Θεό, από τη γεμάτη χάρη εσωτερική κοινωνία με την Εκκλησία.
Κόβουν την πνευματική σύνδεση, τον ομφάλιο λώρο μέσω του οποίου τρέφονται οι
ψυχές και το πνεύμα μας με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Έτσι ο ιερέας που τελεί
το Μυστήριο της Εξομολόγησης προσεύχεται για την ένωσή μας, που έχουμε
αποξενωθεί από την Εκκλησία μέσα από μια αμαρτωλή ζωή.
Πράγματι, πρέπει να εξομολογηθούμε έχοντας ήδη σκεφτεί
τις πράξεις μας, έχοντας ήδη θρηνήσει την αμαρτωλή ζωή μας ενώπιον του Κυρίου.
Ο καθένας πρέπει να φέρει την προσωπική του μετάνοια ενώπιον του Σταυρού και
του Ευαγγελίου.
Πριν αρχίσουμε να μετανοούμε, πρέπει να συγχωρήσουμε σε
όλους τα πάντα! Συγχωρέστε χωρίς καθυστέρηση, τώρα! Συγχωρέστε πραγματικά, και
όχι έτσι: «Σε συγχώρεσα, αλλά δεν μπορώ να σε δω και δεν θέλω να σου μιλήσω!»
Πρέπει αμέσως να συγχωρήσουμε τους πάντες και τα πάντα, σαν να μην υπήρχαν
προσβολές, θλίψεις ή εχθρότητα! Μόνο τότε μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα λάβουμε
συγχώρεση από τον Κύριο.
Βοήθησέ μας, Κύριε, αυτή τη στιγμή να συγχωρήσουμε σε
όλους τα πάντα!
Κάποτε στη διάρκεια της επίγειας ζωής του Ιησού Χριστού,
κάποιος δικηγόρος τον πλησίασε και τον ρώτησε: «Δάσκαλε, τι πρέπει να κάνω για
να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;» Και έλαβε την απάντηση: «...αγάπα τον Κύριο τον
Θεό σου με όλη σου την καρδιά... και τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου»
(Λουκάς 10:25-27). Αυτές είναι οι κύριες εντολές μας: αγάπη για τον Θεό και τον
πλησίον.
Επειδή όμως τα καθήκοντά μας προς τον Θεό και τον πλησίον
μας είναι ποικίλα, οι εντολές χωρίζονται από τον Θεό σε δέκα και παρουσιάζονται
με τέτοιο τρόπο ώστε οι τέσσερις πρώτες να σχετίζονται με τον Θεό και οι άλλες
έξι να σχετίζονται με τον πλησίον μας. Λοιπόν, ας δούμε τώρα πώς παραβιάσαμε
τον Νόμο του Θεού;
Κύριε, δέξου την εφικτή μετάνοιά μας!
Συνεχίζεται....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου