Αυτά γράφει στα απομνημονεύματά της η ηγουμένη της Μονής Σαμταυρίας, ηγουμένη Κετεβάν (Κοπαλιανή):
«Ο πατήρ Γαβριήλ μας απαγόρευσε κατηγορηματικά να καταδικάσουμε κανέναν και είπε το εξής:
«Αν δείτε έναν δολοφόνο ή μια πόρνη ή έναν μέθυσο πεσμένο στο έδαφος, μην καταδικάσετε κανέναν, γιατί ο Θεός απελευθέρωσε το κίνητρό του και κρατά το κίνητρό σας στα χέρια του. Αν και ο δικός σου σε αφήσει να φύγεις, θα βρεθείς σε χειρότερη θέση: μπορεί να πέσεις στην αμαρτία στην οποία καταδικάζεις τον άλλον και να χαθείς».
Ο μοναχός Συμεών (Αμπραμισβίλι) λέει για τον πατέρα Γαβριήλ: «Ο Αρχιμανδρίτης Γαβριήλ είναι όλοι οι μοναχοί μαζί».
Ο γέροντας έκρυβε τα πνευματικά του χαρίσματα, αλλά οι γύρω του ένιωθαν ακόμα μέσα του τη χάρη που έδωσε ο Θεός, αν και δεν τον καταλάβαιναν και τον αποδέχονταν όλοι.
Στη δεκαετία του '90, η συγγραφέας της Μόσχας Valeria Alfeeva άρχισε να ενδιαφέρεται για την πνευματική ζωή του πρεσβύτερου. Συναντήθηκε με τον πατέρα Γαβριήλ, συνέλεξε υλικό για τη ζωή του και δημοσίευσε το βιβλίο «Καλημένοι, πιστοί, εκλεκτοί», στο οποίο μεγάλη θέση καταλαμβάνει η περιγραφή της ζωής και των κατορθωμάτων του πατέρα Γαβριήλ.
Το 1991, η Αμερικανική Αδελφότητα του Αγίου Χέρμαν της Αλάσκας ήρθε στη Γεωργία για να συναντηθεί με τον πατέρα Γαβριήλ. Ένας από τους εκπροσώπους αυτής της αδελφότητας, ο Ιερομόναχος Γεράσιμος, γράφει:
«Ο Αρχιμανδρίτης Γαβριήλ είναι ασκητής της σύγχρονης Γεωργίας, ο πνευματικός της μέντορας. Διωκόμενος για τον Χριστό, υπέστη βαρύτατα βασανιστήρια, αλλά έμεινε ζωντανός και συνεχίζει να μαρτυρεί στον Κύριο... και να στηρίζει την πολύπαθη Γεωργιανή Εκκλησία στα πιο δύσκολα χρόνια».
Με μεγάλη ευλάβεια ο π. Γαβριήλ έπαιζε το ρόλο του χριστιανού μέντορα, φωτίζοντας τους γείτονές του σαν άσβεστο κερί με την αγάπη για την οποία μιλάει ο Απόστολος Παύλος: «Η αγάπη είναι υπομονετική, ελεήμων... δεν υπερηφανεύεται, δεν ενεργεί εξωφρενικά, κάνει δεν επιζητεί το δικό του... δεν σκέφτεται το κακό...» ( Α' Κορ. 13:4 ). Όλη η ζωή του Γέροντα Γαβριήλ είναι διαποτισμένη από αυτή την αγάπη.
Η τελευταία μέρα της επίγειας ζωής του ήταν στις 2 Νοεμβρίου 1995. Ήταν Τετάρτη. Το πρωί συγκεντρώθηκαν στο κελί του γέροντα οι στενοί του συγγενείς και οι μοναχές της Μονής Σαμταυρίας. Ο π. Σάββας (Κουτσάβα), ο εξομολόγος της μονής (τα τελευταία τέσσερα χρόνια Κοινωνία στον π. Γαβριήλ), τέλεσε προσευχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου