Οἱ ἀληθινοὶ δὲν φτιάχνουν κάτι γιὰ νὰ
παρουσιασθοῦν, οὔτε ζητοῦν κρίσεις γιὰ νὰ
στηριχθοῦν.
Κάτι λειτουργεῖ μέσα στὸν ἄνθρωπο ποὺ
ωριμάζει μὲ τὶς δοκιμασίες. Εὐωδιάζει τὸν
κόσμο μὲ τὴν εὐγνωμοσύνη. Καὶ ἐλευθερώνει ὅσους ἔχουν παράπονα μὲ τοὺς ἄλλους
καὶ ὄχι μὲ τὸν ἑαυτό τους.
Ανείπωτες χαρὲς γεννιοῦνται ἀπὸ τοὺς πειρασμοὺς καὶ τοὺς πόνους ποὺ θέλησαν νὰ σὲ
διαλύσουν. Ἀπὸ τὴν ἔσχατη δοκιμασία ἀνατέλλει πανάγιο καὶ ἄτρωτο αὐτὸ ποὺ νικᾶ
τὸν θάνατο.
Μὲ τὴν ὑπακοὴ στὸν Ἕνα, ἐλευθερώνεσαι ἀπὸ ὅλα. Μὲ τὴ χαρὰ ποὺ ζωογονεῖ
ὅλους, σώζεσαι ὁ ἴδιος.
Βρίσκεις τον δρόμο τῆς ἐλευθερίας σου,
ὑπακούοντας στὴ θέλησι τοῦ Ἑνὸς ποὺ
ἀγαπᾶ ὅλους.
Φεύγουν τὰ προσκόμματα καὶ ἀνοίγουν
οἱ δρόμοι να προχωρῆς, ἐνδεδυμένος στο
λὴν λευκὴν καὶ ὕπαρξι καινή.
Ἐνῶ διαρκῶς ἀλλάζει καὶ φθίνει ὁ ἄνθρωπος, κάτι μένει αναλλοίωτο ποὺ θάλλει
καὶ καρποφορεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου