"Μωσαϊκό Glinskaya" Μ., 1997
Προσεγγίστε τον Θεό
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη μου εξομολόγηση με τον πατέρα Kirik. Ήταν ένας Αθωνίτης γέροντας που πέρασε όλη του τη ζωή με προσευχή και πράξεις. Όταν μπήκα στο δωμάτιο που εξομολογούσε, από τα βάθη μου άπλωσε τα χέρια του λέγοντας: «Έλα, έλα, περιστεράκι». Ήταν εντελώς γκριζομάλλης, με καθαρά, διάφανα μπλε μάτια. Από τα λόγια του, από τη στοργή του, από το παιδικά καθαρό βλέμμα του, άρχισα αμέσως να κλαίω. Ξέρω ότι τα δάκρυα στην εξομολόγηση είναι χάρη που στέλνει ο Θεός. Φέρνουν μετάνοια, μας αποκαλύπτουν ξεχασμένες αμαρτίες. Η πρώτη ερώτηση του πατέρα Kirik ήταν: «Σε βασανίζει κάτι;» Στην αρχή δεν κατάλαβα ποιος ήταν; Ο πατέρας Kirik συνήλθε και άρχισε να λέει: «Ναι, ναι, δεν καταλαβαίνεις, φυσικά, ξέχασα ότι εδώ, στον κόσμο, σε αφήνει ήσυχο, είναι ήδη υπεύθυνος για όλους εδώ, δεν έχει πρέπει να δείξει το πρόσωπό του. Εμπιστεύσου στον Κύριο και θα σε αφήσει. Ο Κύριος είναι σαν ένας στοργικός πατέρας. Να το θυμάσαι πάντα αυτό. Άπλωσε το χέρι σου στον Θεό για να σε καθοδηγήσει και τότε όλα στη ζωή σου θα είναι καλά».
Τον άκουσα και έκλαψα με δάκρυα ευγνωμοσύνης. Όταν δίνεις το χέρι σου στον Θεό, ζεις σε διαφορετικό αεροπλάνο, δεν περπατάς στο έδαφος, αλλά λίγο ψηλότερα. Τότε κάθε μέρα είναι νέα και όμορφη, τότε δεν υπάρχει γκρίζα καθημερινότητα, βαρετοί περιττοί άνθρωποι, τότε στην εξομολόγηση βλέπεις τις αμαρτίες σου και σου δίνουν δάκρυα για να τις θρηνήσεις. Τότε η καρδιά είναι ανοιχτή στη χάρη του Θεού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου