Η συγχώρεση είναι ένα σπάνιο λουλούδι που είναι ολοένα και πιο δύσκολο να το μαζέψεις από ψυχές που μικραίνουν κάθε μέρα. Τι ωφελεί αν συγχωρούμε, αλλά δεν ξεχνάμε, και όταν τα νερά της καρδιάς μας ταράζονται, αναδύονται τυφώνες μομφής; Βράζουμε, αφήνουμε να πάρει μια βράση και μετά δεν ξέρουμε πώς να προσθέσουμε άλλα μυρωδικά σε ό,τι περισσεύει. Έτσι κάνει ο Χριστός μαζί μας, μας συγχωρεί μόνο με την άκρη των χειλιών του; Πόσο αδικούμε τον Θεό και πόσο λίγο μας αδικεί ο διπλανός μας. Πόσες φορές μας έχει συγχωρήσει ο Θεός και θα μας συγχωρήσει ξανά, αν πάμε κοντά Του με συντετριμμένη και ταπεινή καρδιά, γεμάτη μετάνοια, και πόσο μικροί και ανελέητοι είμαστε με τους γύρω μας; Ο Χριστός τα συγχωρεί όλα, τα σκουπίζει, φέρεται μαζί μας τόσο ευγενικά, σαν να μην έγινε τίποτα, αλλά εμείς; Δεν συγχωρούμε, δεν παρηγορούμε, αλλά προσθέτουμε λύπη στη συνείδηση της καρδιάς...
Ιερομόναχος Χρυσόστομος Φιλιπέσκου, «Λίγα λόγια, πολλή αγάπη»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου