Ιερομάρτυς Αρκάδιος (Οστάλσκυ) . Πώς να ζήσεις!!! 13

 Ιερομάρτυς Αρκάδιος (Οστάλσκυ)

Πώς να ζήσεις;

Σε ένα πολύ διδακτικό βιβλίο υπάρχει η ακόλουθη ιστορία: «Κάποιος πρεσβύτερος είπε: Ήταν μια πολύ ηλικιωμένη κοπέλα που είχε προχωρήσει με φόβο Θεού. Τη ρώτησα τι την οδήγησε στη μοναστική ζωή. Εκείνη, διακόπτοντας τα λόγια της με αναστεναγμούς, είπε στον γέροντα τα εξής: «Ήταν όταν ήμουν ακόμη παιδί, όταν πέθαναν οι γονείς μου. Ο πατέρας μου ήταν ένας σεμνός άνθρωπος με ήρεμη διάθεση, αλλά με αδύναμη και άρρωστη σωματική διάπλαση, ήταν εντελώς βυθισμένος στο ενδιαφέρον για τη σωτηρία του και περνούσε τον περισσότερο χρόνο του σε νηστεία και ταλαιπωρία. Η μητέρα, αντίθετα, ζούσε μια εξαιρετικά διαλυμένη και διαλυμένη ζωή, περνούσε το χρόνο της σε μέθη και σπατάλησε ό,τι ανήκε στο σπίτι. Ο πατέρας, εξουθενωμένος από μια μακρά ασθένεια, πέθανε. Μετά τον θάνατό του, η μητέρα του, έχοντας λάβει μεγαλύτερη ελευθερία, μετέτρεψε τελικά το σπίτι της σε σπίτι της ξεφτίλας. Αλλά κι αυτή πεθανε.

Μετά το θάνατο της μητέρας μου, άρχισα να σκέφτομαι ποιανού τη ζωή θα έπρεπε να διαλέξω ως πρότυπο για τον εαυτό μου: τον πατέρα μου, που έζησε σεμνά, ήσυχα και με αποχή, περνώντας όλη του τη ζωή στη θλίψη και την αρρώστια, ή να ζήσει όπως έζησε η μητέρα μου: πέρασε όλη της τη ζωή στο μεθύσι, απολαμβάνοντας υγεία και ευτυχία. Όταν συμφώνησα να διαλέξω μια ζωή σαν τη μητέρα μου, ήρθε το βράδυ και με πήρε ο ύπνος. Στο όνειρό μου, κάποιος ψηλός στο ανάστημα και με τρομερό βλέμμα μου εμφανίστηκε και με κατηγόρησε για την απόφαση που είχα πάρει. Όταν τον παρακάλεσα να μου δώσει συγχώρεση, μου είπε: «Πήγαινε να δεις και τον πατέρα και τη μητέρα σου και μετά διάλεξε τη ζωή που θέλεις». Με αυτά τα λόγια, με έπιασε από το χέρι και με τράβηξε μαζί. Με έφερε σε ένα μεγάλο χωράφι απερίγραπτης ομορφιάς, με πολλούς κήπους και καρποφόρα, ποικίλα δέντρα, και με οδήγησε σε αυτούς τους κήπους. 

Ο πατέρας μου με συνάντησε εκεί, με αγκάλιασε, με φίλησε και με αποκάλεσε κόρη του. Τον αγκάλιασα και του ζήτησα να μείνει μαζί μου. Αυτός απάντησε, «Αυτό δεν είναι δυνατό τώρα, αλλά αν ακολουθήσεις τα βήματά μου, θα έρθεις εδώ μετά από λίγο». Όταν άρχισα πάλι να ζητάω να μείνω, αυτός που μου έδειξε ξανά τι είχε δει, με άρπαξε από το χέρι, με τράβηξε και μου είπε: «Πήγαινε, θα σου δείξω και στη μητέρα σου πώς καίγεται στη φωτιά, για να ξέρεις ανάλογα με τη ζωή ποιος από τους γονείς σου να διευθύνει τη ζωή σου». Αφού με έβαλε σε ένα ζοφερό και σκοτεινό σπίτι, όπου κατοικούν το τρίξιμο των δοντιών και η θλίψη, μου έδειξε ένα φούρνο που καίγεται από φωτιά και βράζει ρετσίνι. κάποιο είδος τεράτων στέκονταν στο στόμιο του φούρνου. Κοίταξα το εσωτερικό του φούρνου και είδα τη μητέρα μου εκεί, ήταν βυθισμένη μέχρι το λαιμό της στη φωτιά, τρίζοντας τα δόντια της, καιγόταν από φωτιά, μια βαριά δυσωδία ξεχύθηκε από το σκουλήκι που δεν κοιμόταν. Βλέποντάς με, φώναξε με δάκρυα, αποκαλώντας με κόρη της: «Αλίμονο, κόρη μου! Αυτά τα βάσανα είναι οι συνέπειες των δικών μου πράξεων. 

Η εγκράτεια και όλες οι αρετές μου φάνηκαν άξιες γελοιοποίησης. Νόμιζα ότι η ζωή μου με πόθο και ασέβεια δεν θα τελείωνε ποτέ. Δεν αναγνώριζα το μεθύσι και τη λαιμαργία ως αμαρτίες. Και έτσι κληρονόμησα τη Γέεννα, υποβλήθηκα σε αυτές τις εκτελέσεις για μια σύντομη απόλαυση των αμαρτιών. Την ασήμαντη χαρά μου την πληρώνω με τρομερό μαρτύριο. Αυτή είναι η ανταμοιβή που λαμβάνει κανείς για την περιφρόνηση του Θεού! Με έχουν τυλίξει κάθε λογής ατελείωτες καταστροφές.Τώρα είναι η ώρα για βοήθεια! Τώρα θυμήσου ότι θήλασες στο στήθος μου, τώρα ανταπέδωσε μου αν λάβεις ποτέ κάτι από εμένα! Ελέησέ με, κόρη μου, δώσε μου το χέρι σου και οδήγησέ με από αυτό το μέρος! Το κλάμα της έφερε δάκρυα στα μάτια μου. 

Άρχισα κι εγώ να γκρινιάζω, να ουρλιάζω και να κλαίω. Αυτές οι κραυγές και οι λυγμοί ξύπνησαν το σπιτικό μου. Πήραν φωτιά και με ρώτησαν τον λόγο για τον τόσο δυνατό κλάμα. Τους είπα αυτό που είδα. Τότε αποφάσισα να ακολουθήσω τη ζωή του πατέρα μου, έχοντας πειστεί για τα μαρτύρια που ετοιμάζονται για όσους επιλέγουν να ζήσουν μια μοχθηρή ζωή».

Και μπροστά σου, Χριστιανέ, υπάρχουν δύο δρόμοι: ο ένας είναι μια ελεύθερη, χαρούμενη ζωή: τρως, πίνεις, χαίρεσαι και ο άλλος είναι αυταπάρνηση, εκπλήρωση του θελήματος του Θεού, νηστεία, προσευχή , πνευματικά και σωματικά κατορθώματα. Διαλέξτε όποιο θέλετε! 

Θυμήσου όμως και αυτό που μόλις ειπώθηκε και επομένως διάλεξε μόνος σου έναν τέτοιο δρόμο, έναν τέτοιο τρόπο ζωής, για τον οποίο στον άλλο κόσμο δεν θα χρειαζόταν να μετανοήσεις. Κυρίως, προσέξτε το μονοπάτι που οδηγεί τους ανθρώπους στο αιώνιο πνευματικό και στενό μαρτύριο. Και ένα τέτοιο μονοπάτι, όπως φαίνεται από την παραπάνω ιστορία, είναι μια ζωή απόλαυσης, μια ζωή με μπάλες, καλεσμένους, διασκέδαση, μεθύσι, ασέβεια, τζόγο και άλλες κακίες. Κλέβοντας τους ανθρώπους από τη βασιλεία του Θεού, μια τέτοια ζωή εδώ στη γη τους οδηγεί σε τύψεις, δυσαρέσκεια, πλήξη και αρρώστια. 

Και είναι τρομακτικό ακόμη και να σκεφτόμαστε τι τους περιμένει στη μελλοντική ζωή - για την αιώνια φωτιά και το ατελείωτο μαρτύριο. Αν εσύ, φίλε, δεν μπορείς να βρεις γαλήνη από τον πόνο ενός από τα πιο ασήμαντα μέλη σου – ενός δοντιού, τότε σκέψου ΠΟΣΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΒΑΣΑΝΑ ΕΚΕΙ! Αν ακόμη και τώρα η συνείδηση ​​αναγκάζει ακόμη και τους πιο σκληρούς εγκληματίες να παραδοθούν στα χέρια της δικαιοσύνης, τότε σκέψου εκείνα τα ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΙ Αιώνια ΒΑΣΑΝΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΠΟΥ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ, παραβάτη των εντολών του Θεού, λάτρης της υπερβολής, της συνεχούς διασκέδασης, των καρτών και της μέθης!

Πηγή: Μπροσούρες του αγίου μάρτυρα Αρκαδίου (Ostalsky). [Ηλεκτρονικός πόρος] // Πεδίο βολής Butovo – Ρωσικός Γολγοθάς.