Ένας γέρος ζούσε σε ένα σπίτι με τους τρεις γιους του.

Ένας γέρος ζούσε σε ένα σπίτι με τους τρεις γιους του. Το σπίτι τους βρισκόταν ακριβώς δίπλα σε έναν βάλτο, και η γη γύρω από αυτόν ήταν βαλτώδης και άγονη.

   Τώρα είχε έρθει η ώρα να πεθάνει ο πατέρας. Φώναξε τους γιους του και είπε:

   - Ακούστε, γιοι μου! Πρέπει να φύγετε από αυτό το μέρος. Ο βάλτο μας στέλνει προβλήματα και ασθένειες. Χτίστε ένα σπίτι στην πλαγιά του βουνού και θα ζήσετε καλά. Αλλά πριν ασχοληθείτε με τη δουλειά, συμβουλευτείτε τον σοφό γέρο που ζει στο δάσος.

   Ο πατέρας πέθανε και τα αδέρφια αποφάσισαν ότι έπρεπε πραγματικά να μετακομίσουν από το βάλτο, αλλά πρώτα έπρεπε να πάνε να συμβουλευτούν τον πρεσβύτερο.

   Έτσι ο μεγαλύτερος αδελφός ήρθε στον σοφό γέρο και ρώτησε:

   - Τι πρέπει να κάνουμε; Πες μου, θα είναι κακό αν φύγουμε από το βάλτο και χτίσουμε ένα σπίτι στην πλαγιά του βουνού;

   «Κακό», απάντησε ο γέρος, χωρίς να αφήνει τη δουλειά με την οποία ήταν απασχολημένος.

   Ο μεγαλύτερος αδερφός γύρισε σπίτι λυπημένος.

   «Του είπες για τις συμφορές μας;» αναφώνησε ο μεσαίος αδελφός. «Θα πάω να μιλήσω εγώ ο ίδιος στον γέρο».

   Ο μεσαίος αδερφός πήγε στο δάσος.

   - Πες μου, σεβαστέ μου, - απευθύνθηκε στον γέροντα, - τι πρέπει να κάνουμε; Δεν έχουμε πια δύναμη να ζήσουμε κοντά στο βάλτο: μας έχουν βασανίσει τα προβλήματα και οι ασθένειες. Νομίζεις ότι πρέπει να φύγουμε από εκεί; Θα είναι άσχημα αν χτίσουμε ένα σπίτι στην πλαγιά του βουνού;

   «Θα είναι άσχημα», απάντησε ο γέρος.

   Ο μεσαίος αδερφός γύρισε κι αυτός σπίτι λυπημένος.

   «Λοιπόν», είπε ο μικρότερος αδελφός, «τώρα φαίνεται ότι είναι η σειρά μου να πάω στον μεγαλύτερο. Όπως λέει, έτσι θα γίνει».

   Και πήγε στο δάσος, στην καλύβα του γέρου.

   - Ω, σοφέ γέρο! - είπε ο μικρότερος αδερφός. - Όταν ο πατέρας μας πέθαινε, μας κληροδότησε να φύγουμε από το βάλτο, όπου μας βασάνιζαν ασθένειες και προβλήματα. Θα ήταν καλό να χτίσουμε ένα σπίτι στην πλαγιά του βουνού. Τι μας συμβουλεύεις;

   «Θα είναι πολύ καλό, γιε μου!» απάντησε ο πρεσβύτερος.

   Ο μικρότερος γιος ευχαρίστησε τον μεγαλύτερο και έτρεξε σπίτι σαν να είχε φτερά. Τα μεγαλύτερα αδέρφια άνοιξαν το στόμα τους έκπληκτα όταν άκουσαν την απάντηση του μεγαλύτερου και μετά θύμωσαν. Αποδείχθηκε ότι ο γέρος απλώς γέλασε και με τους δύο;

   Και οι τρεις τους έτρεξαν στο δάσος για να καταλάβουν τι συνέβαινε.

   «Ποτέ δεν είχα σκοπό να γελάσω με κανέναν», είπε ο πρεσβύτερος. «Με ρώτησες: "Θα είναι άσχημα αν χτίσουμε ένα σπίτι στην πλαγιά ενός βουνού;" Και ο μικρότερος αδελφός είπε: "Θα είναι καλά αν χτίσουμε ένα σπίτι στην πλαγιά ενός βουνού". Και του απάντησα: "Θα είναι πολύ καλά!" Του απάντησα έτσι επειδή ξεκίνησε με κάτι καλό, και εσύ με κάτι κακό. Αλλά μπορεί η δουλειά να πάει καλά αν την ξεκινήσεις με φόβο, σκεπτόμενος κάτι κακό; Κάθε νέο εγχείρημα πρέπει να ξεκινά με μια καλή σκέψη.

   Οι αδελφοί θυμόντουσαν αυτό το μάθημα από τον πρεσβύτερο για το υπόλοιπο της ζωής τους και έζησαν καλά στο νέο τους μέρος.

  (Βασισμένο σε αλβανικό λαϊκό παραμύθι