...«Να εκπαιδεύω» σημαίνει να κάνω ένα παιδί όχι ένα επιτυχημένο άτομο που αρέσει στους ανθρώπους, αλλά ένα πνευματικά διορατικό, καλόκαρδο και ακέραιο άτομο με ισχυρό χαρακτήρα. Και γι' αυτό είναι απαραίτητο να ανάψουμε και να θερμάνουμε μέσα του όσο το δυνατόν νωρίτερα το πνευματικό «κάρβουνο»: ευαισθησία σε όλα τα Θεία, θέληση για τελειότητα, χαρά αγάπης και γούστο για καλοσύνη.
... Ας θαυμάσει την ομορφιά των πεταλούδων και των λουλουδιών, τους λεπτούς τόνους τους, την εξαιρετική αλλά εύθραυστη μορφή τους. Ας κοιτάξει στο μεγαλοπρεπές και φωτεινό, και μερικές φορές τρομερό και βαθύ θέαμα των σύννεφων. Ας ακούσει προσεκτικά το βρυχηθμό ενός αηδονιού, μετά την αγαλλίαση ενός φλώρου, μετά τα απαλά τρίξιμο ενός κορυδαλλού. Ας ερωτευτεί τον σιωπηλό ύμνο του πευκοδάσους, το τρέμουλο μιας λεύκας, το θρόισμα μιας σημύδας, το μουρμούρισμα μιας βελανιδιάς. Ας κοιτάξει στην καλοσυνάτη στοχαστικότητα μιας αγελάδας και ας μάθει να της μιλάει στοργικά. Ας εκτιμήσει το πεισματάρικο μυαλό ενός αλόγου, την πονηρή χάρη μιας γάτας, το πιστό βλέμμα ενός σκύλου και το νυχτερινό κλάμα ενός κόκορα. Ας νιώσει το μυστήριο της φυσικής ζωής: τη θαυμαστή μοίρα των σιτηρών, το μεγαλείο μιας καταιγίδας, την ομορφιά της παγωνιάς, τη σοβαρότητα του παγετού και την αγαλλίαση της άνοιξης. Και ας φέρει στην καρδιά του σεβασμό, ευαισθησία και ευγνωμοσύνη.
Ένα παιδί πρέπει να νιώσει την πραγματικότητα του πόνου κάποιου άλλου όσο το δυνατόν νωρίτερα και να μάθει να το συμπάσχει, ώστε να λυπάται, να προστατεύει και να βοηθάει και να απευθύνεται σε ενεργό βοήθεια. Είναι απαραίτητο να βρεις ένα άμεσο και στενό μονοπάτι προς την καρδιά του και να το μάθεις να θέλει το καλό και να ντρέπεται για το κακό.
Ι.Α. Ιλίν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου