Μιά ταπεινή κόρη τής Ναζαρέτ ήταν η Παναγία. Άσημη καί άγνωστη σέ ευρύτερους κύκλους από τό περιβάλλον τού χωριού της. Δέν είχε τίποτε από τά εξωτερικά εκείνα στοιχεία, πού προβάλλουν τούς ανθρώπους στή ματαιόδοξη κοινωνία τής εποχής τους. Καί όμως αναδείχθηκε ή πρώτη μεταξύ όλων τών γυναικών κάθε εποχής, γιατί, όπως απέδειξε η πραγματικότητα, διέθετε καταπληκτικόν πνευματικόν πλούτον. "Πάσα ή δόξα τής θυγατρός τού βασιλέως έσωθεν", είχε πεί ο προφήτης. Καί σ αυτόν τόν πνευματικόν πλούτο της έγκειται τό μεγαλείο της. Η πνευματική της καλλονή τήν ανεβάζει σέ ουράνια ύψη καί τήν καθιστά " Υψηλοτέραν τών ουρανών καί καθαρωτέραν λαμπηδόνων ηλιακών". Αναδεικνύεται γι αυτό " τιμιωτέρα τών Χερουβείμ καί ενδοξοτέρα ασυγκρίτως τών Σεραφείμ". Καί ο ουράνιος απεσταλμένος, πού τής φέρνει τό καταπληκτικό μήνυμα, πώς θά "δανείση σάρκα τώ παντεχνήμονι Λόγω", τήν προσαγορεύει "κεχαριτωμένην καί ευλογημένην εν γυναιξί". Καί ή ίδια πλημμυρισμένη από τήν παρουσία τού Αγίου Πνεύματος σέ μιά στιγμή ιερής έξαρσης προφητεύει΄ " εποίησέ μοι μεγαλεία ο Δυνατός...ιδού γάρ από τού νύν μακαριούσι με πάσαι αι γενεαί".
Οί αιώνες πού πέρασαν επιβεβαίωσαν τούς προφητικούς αυτούς λόγους. Μυριάδες μυριάδων πιστοί διά μέσου τών γενεών γονατίζουν ευλαβικά έκθαμβοι καί εκστατικοί μπροστά στήν αποστράπτουσαν αίγλη τού σεβασμίου προσώπου της. Τήν μεγαλύνουν καί τήν τιμούν μέ μιά ψυχή κι ένα στόμα. Η ζωή καί τ΄ όνομα τής Παναγίας γίνεται ένα μέ τή ζωή τής Εκκλησίας καί τών πιστών ατομικά. Δέν υπάρχει ιερή ακολουθία, όπου δέν θά αναφερθή τό σεβάσμιο όνομά της. " Τής Παναγίας αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου καί αειπαρθένου Μαρίας". μνηνεύοντας κάθε φορά προσφέρουμε δόξα καί τιμή στόν έν Τριάδι Θεό. ¨Ετσι η Παναγία Παρθένος καί Μητέρα γίνεται οδηγός όλων τών Ορθοδόξων είς Χριστόν. Τό παράδειγμά της, ή απέραντη πίστη της, ο ουράνιος χαρακτήρας της καί ή αγιωσύνη της εμπνέουν, καθοδηγούν, κατευθύνουν τά βήματα τών πιστών πιό πολύ πρός τόν Κύριον καί Λυτρωτήν Ιησούν. Καί ο Δεσπότης Χριστός, ο Υιός καί Λόγος τού Θεού, πού έγινε διά τής Παναγίας άνθρωπος, υπερύψωσε καί δόξασε τήν κατά σάρκα Μητέρα του, όπως τής άρμοζε. Αυτό μάς διηγείται ή εορτή τής μακαρίας Κοιμήσεώς; Της. Γι αυτό κι εμείς οί πιστοί σκύβουμε ευλαβικά στήν "ευκλεή καί ιερά μνήμη" της. Καί γι αυτό δέν θέλουμε νά μείνουμε μόνο σέ μιά παθητική κατάσταση τιμής καί ευλάβειας, αλλά λαχταρούμε νά ακολουθήσουμε πιστά τά ίχνη Της, τή ζωή Της, τόν αγιασμό Της, τήν αγάπη Της, τήν αγνότητά Της, τήν πίστη Της καί τήν ολόψυχη αφοσίωσή Της στό Θεό καί τήν Κλήση Της. Γιά νά είμαστε αληθινά παιδιά Της. Γιά νά είναι πραγματικά Μητέρα μας εν Χριστώ Ιησού μέσα στήν Εκκλησία Του.
"Νύμφη η τού Θεού, Βασίλισσα Παρθένος, τών εκλεκτών ή δόξα, καύχημα τών παρθένων, πρός Υιόν μεθίσταται".
(Από τό Περιοδικό τού π. Ευσεβίου, "Η ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ". Τό Περιοδικό πού έγραφε καί έστελνε δωρεάν στούς ¨Ελληνες τά χρόνια πού έμενε στό Γιότεμπόργ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου