«Η αγάπη μεταθέτει τη ζωή του εραστή στο πρόσωπο του αγαπημένου: η ύπαρξη του αγαπημένου μου γίνεται το περιεχόμενο της ζωής μου.
Αν εγώ, με όλο μου το είναι, αγαπώ τον Θεό, σύμφωνα με την έννοια της πρώτης εντολής: «Θα αγαπάς Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου, και εξ όλης της ψυχής σου, και εξ όλης της διανοίας σου» (Ματθ. 22:37), τότε περνάω όλη μου τη ζωή σε ΑΥΤΟΝ. Και μόνο με αυτόν τον τρόπο η ζωή Του γίνεται δική μου.
Αν εγώ, όπως ο Χριστός, αγαπώ όλους μέχρι τέλους, τότε η ζωή του καθενός, μέσω της δύναμης της αγάπης, γίνεται η ζωή μου. Και όχι μόνο με την ποσοτική έννοια του περιεχομένου, αλλά και ποιοτικά, μέσω της μεταμόρφωσης της ανθρώπινης φύσης μου σύμφωνα με τη χάρη του Θεού. Έτσι, αυτό εμφανίζεται ως ένας ιδιαίτερος καρπός της δαπάνης μας στον Θεό και ο Θεός μέσα μας. Και αυτή είναι η ζωντανή αιωνιότητα, με άλλα λόγια, προσωπική, υποστατική.»
Άγιος Σωφρόνιος ο Αθωνίτης
Στο «Η Γέννηση στη Βασιλεία της Ακλόνητης»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου