Την πέμπτη ημέρα του ίδιου μήνα η Μνήμη του Αγίου Μάρτυρος Ευσιγνίου.
Ευσίγνιον τον φίλο του Χριστού κατακερματίζουν,
Μα φωνάζει ως τον τελευταίο του αναστεναγμό: «Ο Χριστός είναι φίλος μου».
Την Πέμπτη ημέρα, η κεφαλή του Ευσιγνίου αναμίχθηκε με τη γη.
Ο Άγιος καταγόταν από την Αντιόχεια και υπηρέτησε ως στρατιώτης επί Κωνστάντιου Χλωρού, πατέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, γύρω στο 304 μ.Χ. Έζησε ως τα χρόνια του Ιουλιανού του Παραβάτη, δηλαδή μέχρι το 361 μ.Χ., φτάνοντας στην ηλικία των 110 ετών. Υπηρέτησε στο στρατό επί 60 χρόνια.
Παρουσιάστηκε στον Ιουλιανό και τον επέπληξε για την εγκατάλειψη της πίστης στον Χριστό και την επιστροφή στην ειδωλολατρία, υπενθυμίζοντας την αρετή και τις αποκαλύψεις που οδήγησαν τον Μεγάλο Κωνσταντίνο στην πίστη. Ο Ιουλιανός τον περιγέλασε και διέταξε τον αποκεφαλισμό του. Έτσι ο Άγιος έλαβε από τον Κύριο τον στέφανο του μαρτυρίου.
Στη Μεγίστη Λαύρα σώζονται μαρτυρίες και υπομνήματα για τον Άγιο, ξεκινούν με το: «Ιουλιανός ο βασιλεύς αρνησάμενος τον Χριστόν».
Την ίδια ημέρα η Αγία Νόννα, μητέρα του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, κοιμήθηκε εν ειρήνη.
Όταν πέθανε η καλή Νόννα,
Ο καλός της γιος (Γρηγόριος ο Θεολόγος) της χάρισε λόγους ως επιτάφιο στεφάνι.
Συναξαριστής Αγίου Νικοδήμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου