44. Ερώτηση επισκέπτη. Όταν καμία ιερή σκέψη ή ιδέα δεν επιδρά σε μια καρδιά που είναι ερεθισμένη ή έχει υποχωρήσει στην αναισθησία: τι πρέπει να γίνει για να την απαλύνει;
Απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου. Πρέπει να αναγκάσεις τον εαυτό σου να προσευχηθεί, να ξεχύσεις την ψυχή σου ενώπιον του Θεού. Όταν η ψυχή μαλακώσει λίγο, τότε πρέπει να αναζητήσει κανείς την αιτία για μια τέτοια ψυχρότητα. Εάν η πνευματική αναισθησία έχει προκύψει από τη δυσαρέσκεια κάποιου πάθους, τότε περιφρόνησε την κίνηση του πάθους και απομακρύνε από τον εαυτό σου το αντικείμενο που το ερεθίζει. Και όταν αυτή η θλιβερή πίκρα έχει εγκατασταθεί από αδιαπέραστα αίτια, τότε ζητήστε από τον Παντοδύναμο Κύριο ακόμη περισσότερο να αποκρούσει με τη χάρη Του όλες τις εμπαθείς επιθέσεις και με τη ζεστασιά της να ζεστάνει την κρύα καρδιά σας.
45. Η ερώτηση του περιπλανώμενου. Έχω ακούσει ότι λένε: το πρόσωπο και ο βαθμός του χριστιανού βασιλιά στη γη είναι μια ζωντανή εικόνα και ομοίωση του Χριστού Βασιλιά, που ζει στον ουρανό. - Είναι αλήθεια;
Απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου. Είναι αλήθεια. Ακούστε τι ο Άγιος Ντμίτρι Ροστόφσκι. Λέει το εξής: «Το πρόσωπο και ο βαθμός του Χριστιανού βασιλιά στη γη είναι η ζωντανή εικόνα και ομοίωση του Χριστού Βασιλιά, που ζει στον ουρανό. Γιατί όπως ο άνθρωπος στην ψυχή του είναι η εικόνα και η ομοίωση του Θεού, έτσι και ο χρισμένος του Θεού στη βασιλική του αξιοπρέπεια είναι η εικόνα και η ομοίωση του Χριστού του Κυρίου. Εκκλησιαστικός μαχητής. το πολύτιμο αίμα του, και δεν λυπάται αυτή τη ζωή για την Εκκλησία του Χριστού, καταθέτει τη ζωή του για την ακεραιότητα της χριστιανικής πατρίδας, φέροντας την υγεία του, βάζοντας το στήθος του ενάντια στον εχθρό, σηκώνοντας όλες τις στρατιωτικές προσπάθειες στα συντάγματα. Πώς μπορούν οι γιοι της Σιών, η χριστιανική ιδέα, να μην χαίρονται για έναν τέτοιο βασιλιά; Ποιος, λοιπόν, βλέποντας τον Χριστό τον Κύριό του στον ουρανό, δεν θα χαρεί - δεν είναι αληθινός δούλος; Ποιος, έχοντας δει τον Χριστό του Κυρίου στη γη, δεν θα γεμίσει χαρά, παρά μόνο (εκτός) από τον αληθινό του δούλο; (Από την ομιλία του Ντμίτρι του Ροστόφ στον αυτοκράτορα Πέτρο Α').
46. Ερώτηση επισκέπτη. Τι είναι η αγάπη προς τον εαυτό, πώς προκύπτει σε έναν άνθρωπο και πώς καταστρέφεται;
Απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου. Η αγάπη για τον εαυτό μας μεγαλώνει μέσα μας από την έλλειψη αυτογνωσίας. είναι υπερβολικός σεβασμός για τον εαυτό του και μεγαλώνει στην ψυχή λόγω της απροσεξίας μας στον εαυτό μας και λόγω της προσοχής μας στους κολακευτικούς επαίνους από τους ανθρώπους. Η ρίζα του είναι η υπερηφάνεια, που είναι έμφυτη στη φύση μας. Η αγάπη του εαυτού καταστρέφεται με το να θυμάται κανείς τον θάνατο, να εξετάζει προσεκτικά τις πράξεις του και ιδιαίτερα με το να φαντάζεται τη φοβερή κρίση του Θεού.
47. Ερώτηση επισκέπτη. Από πού πηγάζει η έλλειψη σταθερότητας στην καλοσύνη;
Απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου. Πολλοί από εμάς δεν ξεκινήσαμε να ζούμε μια ενάρετη ζωή όπως θα έπρεπε.
Είναι αλήθεια ότι η αγία αλήθεια στα κηρύγματα ή στον ήσυχο στοχασμό άγγιζε συχνά τις καρδιές μας, αλλά μετά το κήρυγμα , μετά από προβληματισμό, επιστρέψαμε ξανά στο προηγούμενο, ευρύ μονοπάτι. η εντύπωση του καλού χάθηκε και το κακό ξαναπήρε τα σκήπτρα του. Μας επισκεπτόταν συχνά η ιερή αποφασιστικότητα, εξομολογηθήκαμε αληθινά τις αμαρτίες μας ενώπιον του Θεού και του ιερέα-δούλου Του. αλλά αμέσως μετά τη μετάνοια έγιναν πάλι οι ίδιοι αμαρτωλοί. Η ζήλια δεν μας έχει κατακτήσει ακόμα πλήρως, θέλουμε και δεν θέλουμε! Βλέποντας τον θάνατο ενός φίλου και συνοδεύοντας έναν άλλον στον τάφο, είπαμε στον εαυτό μας: «Τώρα είναι ώρα να εγκαταλείψουμε αυτές τις αμαρτωλές συνήθειες που αγαπούσαμε εντελώς μέχρι τώρα». Αλλά αμέσως μετά τον θάνατο ενός φίλου, αμέσως μετά την ταφή του, επιδοθήκαμε ξανά στις ίδιες αμαρτίες, γιατί δεν θέλουμε και θέλουμε.
Αυτός είναι λοιπόν ο λόγος της αστάθειάς μας στην καλοσύνη.
48. Η ερώτηση του περιπλανώμενου. Έχω περάσει όλη μου τη ζωή στην αμαρτία, και αν μετανοήσω, θα σωθώ;
Απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου. Φυσικά και θα το κάνετε, απλώς πιστέψτε στις αρετές του Υιού του Θεού στον σταυρό και ελπίζετε στην αγάπη Του για την ανθρωπότητα. Όποια και αν είναι η αμαρτία μας, είναι ανθρώπινη αμαρτία, και το άφατο έλεος του Θεού είναι πάντα αρκετά ισχυρό ώστε να υπερνικήσει την κακία μας, ανεξάρτητα από τον βαθμό που έχει αναπτυχθεί λόγω της αδυναμίας μας. «Όπου αυξήθηκε η αμαρτία », λέει ο άγιος απόστολος, « η υπεραφθονία της χάριτος» ( Ρωμ. 5:20 ). « Θα συνεχίσουμε στην αμαρτία, για να περισσέψει η χάρη; Α, να μην συμβεί αυτό !
49. Η ερώτηση του περιπλανώμενου. Πόσος χρόνος χρειάζεται για να φέρει αληθινή μετάνοια;
Απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου. Ο Θεός δεν απαιτεί πολύ χρόνο για μετάνοια. Μόλις ο αμαρτωλός ομολόγησε αληθινά την αμαρτία του, δικαιώθηκε. μόλις μετανόησε αληθινά, του δόθηκε χάρη. Δεν είναι ο χρόνος που ικανοποιεί τη δικαιοσύνη του Θεού, αλλά ο ζήλος του μετανοούντος που καταστρέφει την αμαρτία. γιατί είναι δυνατόν κάποιος που κάνει μια μετανοημένη ζωή για μεγάλο χρονικό διάστημα να μην λάβει σωτηρία, και αυτός που έχει ειλικρινά μετανοήσει να ελευθερωθεί από την αμαρτία σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου