💌… Αναμνήσεις του π. Ευθυμίου…💌
Γεια σας! Εγώ, όπως πολλοί άλλοι, έλκομαι από την Όπτινα Πούστιν αφού διάβασα το βιβλίο "Κόκκινο Πάσχα".
Αλλά δεν μπορούσα να πάω για πολύ καιρό. Μόνο αφού είδα την ταινία για τη Μητέρα Σεφόρα από το Κλύκοβο ενθουσιάστηκα ακόμα περισσότερο και το ταξίδι οργανώθηκε με τη χάρη του Θεού.
🥗Περνώντας από την τραπεζαρία, είδα έναν ηλικιωμένο μοναχό και κόσμο να μαζεύεται γύρω του. Σταμάτησα και άρχισα κι εγώ να ακούω. Φυσικά, δεν μπορούσα να ακούσω τα πάντα. Μιλούσαν για υπολογιστές. Για το πώς όσοι εργάζονται σε αυτούς πρέπει να κάνουν διαλείμματα πιο συχνά. Επειδή ένας υπολογιστής απαιτεί πολλή δύναμη και υγεία.
Το ήξερα αυτό και από εμπειρία.
🤍Μια άλλη συνάντηση με τον ιερέα ήταν στον Ναό. Δεν πήρα πρόσφορο και η καρδιά μου ήταν λυπημένη. Ήθελα να φέρω σπίτι μερικά νόστιμα πρόσφορα Όπτινα. Ο ιερέας περπατούσε πάντα σκυφτός και όταν τον είδα ανέβηκα στον Ναό για μια ευλογία.
Απροσδόκητα έβγαλε ένα μεγάλο πρόσφορο και μου το έδωσε. Η χαρά πέταξε σαν ένα μικρό πουλί στην ψυχή μου.
Δεν θυμάμαι πώς έμαθα το όνομά του και ότι μπορούσα να γράψω ένα γράμμα. Αλλά δυστυχώς δεν έγραψα.
📝Μετά βρήκα τα ποιήματά του στο Διαδίκτυο. Λατρεύω κι εγώ τα ποιήματα και έγραφα λίγο. Οι στίχοι του με άγγιξαν και παρακολούθησα με ανυπομονησία όλα τα σύντομα βίντεο με τον πατέρα.
♥️Τυχαίνει ο πατέρας μου να είναι πολύ κοντά στην καρδιά και την ψυχή μου, αν και δεν έχω επικοινωνήσει προσωπικά μαζί του.
Φέτος κατάφερα να πάω στην Όπτινα με την κόρη μου. Την μεγαλώνω μόνη μου.
Έχω εδώ και καιρό την αίσθηση ότι ο πατέρας μου πιθανότατα πήγε στον Κύριο.
Στην Όπτινα σίγουρα τον σκεφτόμουν.
💔Με τη χάρη του Θεού, μόλις περπάτησα μέχρι τους τάφους κοντά στο παρεκκλήσι των μαρτύρων και ξαφνικά είδα τον τάφο του Πατέρα.
Στη φωτογραφία με κοίταζε τόσο χαρούμενος και ευγενικός, σαν να μας συναντούσε. Είχα την αίσθηση ότι είχα συναντήσει ένα αγαπημένο μου πρόσωπο. Δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου.
Δούλος του Θεού Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου