«Οι μοναχοί, εγκαταλείποντας τις οικογένειές τους, αφιέρωσαν τη ζωή τους στον Νυμφίο Χριστό και, εγκαταλείποντας τις δυνάμεις του κόσμου, υπηρέτησαν τον Βασιλιά Χριστό. Απαρνήθηκαν τη «Σοφία αυτού του κόσμου» για να γίνουν «μωροί για τον Χριστό» (Κορινθίους 4:10).
Ο μοναχισμός μαθαίνεται. Και όχι άπαξ και δια παντός, αλλά συνεχώς, χωρίς διακοπή μέχρι την άκρη του τάφου, με κόπους και θυσίες, όπως η ζωή, είπε κάποτε ένας πατέρας. Τα μυστήριά του αποκαλύπτονται πάντα, βήμα προς βήμα, σιγά σιγά, με πτώσεις και ανόδους, με δάκρυα και χαρά, με κόπους και πόνο, με στεναγμούς και θρήνους, σε μια άπειρη δοξολογία».
Πρωτοσύγκελος Χρυσόστομος Φιλιπέσκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου