Ο πιστός άνθρωπος.

_Ζούσε ένας πιστός άνθρωπος που πήγαινε τακτικά στην εκκλησία, προσευχόταν στον Θεό, γνώριζε την Αγία Γραφή... και τις διδασκαλίες της εκκλησίας... έκανε δωρεές... έχτιζε γέφυρες... εκκλησίες... Μια μέρα, έχοντας χτίσει μια γέφυρα στην πόλη του ως δωρεά... παρευρέθηκε στην τελετή κοπής της κορδέλας και ήταν ο πρώτος που διέσχισε τη γέφυρα._

_Στο τέλος της γέφυρας, ένας τυφλός γέρος κάθισε και παρακάλεσε... αυτός, θυμωμένος που αυτός ο άνθρωπος ήταν εκεί, έσκυψε και έβαλε ένα βότσαλο στο χέρι του... ο γέρος το ένιωσε και κατάλαβε... ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλό του. Πολλά χρόνια αργότερα, αυτός ο Χριστιανός πέθανε και στο δικαστήριο του είπαν ότι ήταν πολύ αμαρτωλός... ότι στο ποτήρι των καλών και κακών πράξεων που είχε κάνει, το κακό υπερίσχυε του καλού... Ρώτησε... μπορώ τουλάχιστον να ξέρω τι υπήρχε σε εκείνο το άλλο ποτήρι όταν ήταν τόσο δυνατό... και ακύρωσε όλες τις καλές μου πράξεις... και ο Άγιος Πέτρος με την άδεια του Θεού είπε "είναι μόνο ένα δάκρυ... ενός τυφλού γέρου"... ένας άνθρωπος θυμάται όλη την κατάσταση και την ημέρα... σαν να ήταν χθες...._

_Παράξενοι είναι οι τρόποι του Κυρίου._

_Πώς στέκεσαι με Πίστη μέσα από έργα..Προσπαθώ να κάνω μια καλή πράξη κάθε μέρα..ακόμα κι αν είναι το λιγότερο που λες μια ωραία κουβέντα παρηγοριάς._

*Αρχιμανδρίτης Γκαβρίλο Λεπαβίνσκι*