ΔΙΑΒΆΖΟΥΜΕ:

 O André Malraux γράφει: «Ο χειρουργός, πού

ἐγχειρίζει κάποιον για καταρράκτη, δέν τοῦ ἑρμηνεύει τό φῶς· τοῦ τό δίνει ἢ τοῦ τό ξαναδίνει» .

Διαβάζουμε: «Ὅπως ἔλεγε ὁ Ρουμί, "ὅταν μιά

μητέρα καλῆ τό παιδί της γιά νά τό θηλάση, το παιδι δὲν θὰ τῆς πῆ, μητέρα, ἀπόδειξέ μου πρῶτα ὅτι

θὰ βρῶ ἀνακούφισι, ἂν πιῶ τό γάλα σου!"» .

 Διαβάζουμε: «Ἀπαιτῶ μόνο αυτό: μή ρωτήσης

γιατί λειτουργεῖ. Το μόνο πράγμα πού ἔχει σημασία

εἶναι ὅτι λειτουργεῖ. Πολύ πρίν οἱ ἄνθρωποι μάθουν

για υδατάνθρακες καί σάκχαρα, τρέφονταν μέ μῆλα!

Τί θά εἶχε συμβῆ ἄν ἀρνοῦντο νά φᾶνε μῆλα, μέχρι

να καταλάβουν, γιατί ἀκριβῶς αὐτά τά μῆλα εἶχαν

τήν παραμικρή χρησιμότητα; Λοιπόν! Δέν ἀναρρωτιέσαι γιατί ἕνα μῆλο σε τρέφει. Ἁπλῶς τό τρῶς κι

αὐτό σέ τρέφει!»

 Σημειώνει ὁ James McConica: «Πάνω στο πλοῖο

δέν δίνουμε τό πηδάλιο σ' αὐτόν πού ἔχει τούς εὐγενέστερους προγόνους ἀπ' τούς ὑπολοίπους, τή μεγαλύτερη περιουσία ἢ τὰ ὡραιότερα χαρακτηριστικά,

ἀλλά σ' αὐτόν πού εἶναι πιό ἔμπειρος στη διακυβέρνησι, πιό γρήγορος καί πιό ἀξιόπιστος».

Βιβλιογραφία. Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Κωστωφ. Χριστιανισμός. Ελευθερώνουσα Ελευθερία.

Εκδόσεις. Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού.