Όταν ρωτήθηκε τι πιστεύει για τα γηρατειά, ο πατέρας Ιωάννης (Μιρόνοφ) απάντησε:
«Δεν νιώθω γέρος. Είμαι ακόμα σαν νέος.
Θυμάμαι τα νιάτα μου, θυμάμαι τον πόλεμο, θυμάμαι το σεμινάριο, θυμάμαι την ακαδημία και τους πνευματικούς μου μέντορες - και η νεότητα επιστρέφει.
Είμαι πάντα χαρούμενος.
Και παρόλο που είμαι γέρος, βγαίνω έξω και βλέπω λουλούδια - τόσο αγριολούλουδα όσο και αυτά που φυτεύτηκαν με το χέρι - τι ομορφιά έχει ο Κύριος! ..
Από την ίδια μαύρη γη - και άσπρα, και κίτρινα, και κόκκινα: όλα λάμπουν με την αγάπη του Κυρίου. Θαυμαστά είναι τα έργα Σου, Κύριε! «Εν σοφία εποίησας τα πάντα» (Ψαλμός 103:24).
Επομένως, δεν πρέπει να προσβάλλεται κανείς από τα γηρατειά, αλλά να χαίρεται.
Γι' αυτό ο Κύριος μας αφήνει αυτά τα χρόνια, ώστε να έχουμε χρόνο να μεταδώσουμε στους νέους όλα όσα εμείς οι ίδιοι έχουμε βιώσει. Πόσα έχει υποφέρει η γενιά μας: εξορία, διωγμό και δεσμά φυλακής - ο Κύριος τα έκανε όλα.
Τα έδωσε για να αποκτήσουμε σοφία και να τη μεταδώσουμε στους νέους.
Βοήθησέ μας, Κύριε, να είμαστε σωθεί και να έρθει στην κατανόηση της αλήθειας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου