ΕΥΘΑΛΗΣ ΒΛΑΣΤΟΣ - ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ 4

Και να θέλω ν' αμαρτήσω δεν μπορώ.
Ο Άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος λέγει ότι εύκολα μπορείς να αποφύγεις μια οποιαδήποτε αμαρτία αν αποφύγεις το πλαίσιο της. Παράδειγμα, αν δεν πάς σε ημέρα νηστείας σε τραπέζι με πολλά αρτύσιμα φαγητά, δεν καταλύεις την νη­στεία Λέγεις απλώς δεν έρχομαι και τελείωσες με το πρό­βλημα Αν όμως πάς στο τραπέζι και παρατίθενται τα νόστι­μα και προκλητικά φαγητά, τότε θα είναι δύσκολο να κρατή­σεις την νηστεία, διότι έχεις να παλέψεις με πολλούς εχθρούς: Πρέπει να νικήσεις την πείνα σου, τη γαστριμαργία σου, τα ειρωνικά σχόλια των άλλων πού θα σε ωθούν να καταλύσεις την νηστεία και να μη παρι­στάνεις τον άγιο.
- Ή ζωή μου, έλεγε ό Γέροντας, είναι έτσι οργανωμένη, πού δεν υπάρχει το πλαίσιο για να μπορεί να αμαρτήσεις. Το πρόγραμμα της ημέρας είναι πλήρες με πνευματικές εργασίες. Το σπίτι μου είναι όλη μέρα ανοικτό και οι κινήσεις μου έξω από αυτό πάντοτε με συνοδό σεκάθε περίπτωση.
- Και στο σπίτι μου, όταν κλείνω την πόρτα δεν υπάρχει καμιά στε­γανότητα, διότι τα στενά πνευματικά μου παιδιά πού μένουν στην ίδια πολυκατοικία -Μακεδονίας 24·- έχουν κλειδί, για να μπορούν να μπουν ανά πάσα στιγμή, αν κάτι χρειαστούν ή εκείνα η εγώ, συνέχιζε. Και ναθέλω, δεν μπορώ να κάνω οποιαδήποτε αμαρτία

Αν δεν ερχόσαστε, θα είχα αμαρτήσει
Ό Γέροντας ήτο άνθρωπος του Θεού και έκανε πράγματα πού τον φώτιζε Εκείνος να κάνει. Ήταν φωτισμένος από το Άγιο Πνεύμα και καθοδηγείτο από τη Χάρη του Κυρίου. Μερικές φορές έκανε επισκέψεις εκεί οπού ή πνευματική του διακονία το απαιτούσε. Κάποτε έκανε μία επίσκεψη σε κάποιο φοιτητή. Όταν ό νέος είδε το Γέροντα, ιδιαίτερα χάρηκε και συγκινήθηκε.
- Γιατί, Γέροντα κάνατε αυτή την επίσκεψη, ρώτησε;
- Δεν είχα παιδάκι μου, κανένα ιδιαίτερο λόγο. Έτσι απλά σκαφθεί­κα να περάσω να δω τί κάνεις.
Ξέρετε, Γέροντα είπε εκείνος με ιδιαίτερη συγκίνηση, ό Θεός σας έστειλε. Αν δεν είχατε έλθει, είχα πάρει την απόφαση να αμαρτήσω... Σίγουρα δεν ητο τυχαία ή επίσκεψη αυτή.

Θ3. ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΗΣ
Βλασφημία στο στρατό
Ή σύνεση τον διέκρινε στην επίλυση των προβλημάτων πού προέ­κυπταν στο στρατό. Γνώριζε να δίδει σωστές κατευθύνσεις στα θέματα πού έχουν ιδιαίτερες δυσκολίες. Πώς πρέπει να γίνεται ή νηστεία στο στρατόπεδο, πώς να αντιμετωπίζονται οι βλασφημίες, πώς να γίνεται ή συνεργασία των ευσεβών νέων με τους κοσμικούς συναδέλφους τους και τους ανωτέρους τους, δεδομένου ότι εκεί εφαρμόζεται ό άκαμπτος στρατιωτικός κώδικας.
- Γέροντα, κάποιος ανώτερος μου βλασφήμησε τα θεία έλεγε κάποιο από τα παιδιά του. Ετοίμασα αυτή τη μηνυτήρια αναφορά και σκέπτο­μαι να την υποβάλω αύριο
- Παιδί μου, καλά την έγραψες, αλλά να μη την καταθέσεις αύριο.Φρόντισε να μάθει αυτός ό κύριος ότι θα προχωρήσεις το θέμα και μετά βλέπουμε.
Το γεγονός έληξε, διότι ό παραβάτης έμαθε τον κίνδυνο της αναφο­ράς και εμφανίστηκε μετά από λίγες ημέρες και ζήτησε συγνώμη με τα­πείνωση. Έτσι δεν χρειάστηκε να δημιουργηθεί ένα διαρκές πρόβλημα και ένα μίσος ανάμεσα στον ευσεβή νέο και τον ανώτερο του με απρό­βλεπτες συνέπειες.

Μεσάνυκτα στο εξομολογητήριο
Μετά την εξομολόγηση ό Γέροντας πήγαινε στους προσφιλείς ασθενείς του, μετά τις 8 μ.μ. Μετά και την επίσκεψη στα νοσοκομεία αν υπήρχε λίγος χρόνος, έβγαινε κάποια μικρή βόλτα με το αυτοκίνητο πού τον μετέφερε και κατ' αυτόν τον τρόπο ξεκουραζόταν κάνοντας μια μικρή χαλάρωση, γιατί στο σπίτι τον περίμενε νέα εργασία Με το τηλέ­φωνο ανέπαυε ψυχές πού ήθελαν μια επικοινωνία και είχαν κάποιο πρό­βλημα Ένα βράδυ βρέθηκε στο δρόμο τους ένας σμηνίτης πού έκανε νόημα να τον πάρουν μαζί τους.
- Γιατί, παιδί μου, δεν πήρες τον σμηνίτη αφού σου έκανε νόημα, ρώτησε τον οδηγό, όταν πήρε είδηση τον νεαρό να περιμένει κάποιον να τον παραλάβει και να τον μεταφέρει στην Αθήνα
-Ξέρετε, Γέροντα δεν νομίζω ότι πρέπει να τον πάρουμε, διότι είναι επικίνδυνο, είπε ό οδηγός με απάθεια
- Όχι, παιδί μου, σταμάτησε και γύρισε πίσω, διότι αυτό το πράγμα είναι σκληρότητα από μέρους μας, και δεν μπορώ να το δεχθώ.

Σε λίγο το αυτοκίνητο επιστρέφει και παίρνει τον νεαρό. Κατά τη διαδρομή ό Γέροντας δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Διαπί­στωσε ότι ό ξένος τους είχε πνευματικά ενδιαφέροντα και άρχισε να του μιλά με τον γνωστό απολογητικό του τρόπο. Με ατράνταχτα επιχειρή­ματα του υπεδείκνυε το δρόμο της μετανοίας και εξομολογήσεως.
- Καλά, πάτερ, δίκαιο έχετε, είπε, θα βρω κάποια ευκαιρία και θα πάω να τακτοποιήσω την συνείδηση μου με τον Θεό.
- Παιδί μου, αν σκεφθείς-ότι ή συνάντηση μας δεν ήταν τυχαία αλλά της πρόνοιας του Θεού για τη σωτηρία σου, τότε γιατί να αναβάλλεις αυτό πού μπορείς να κάνεις αυτή τη στιγμή;
Να σημειώσουμε ότι θα πρέπει ή ώρα να ήταν περίπου 11 το βράδυ και ό κόπος της ημέρας σημαντικός για τον Γέροντα Σε λίγο πείθει τον νεαρό και μέσα στην προχωρημένη αυτή ώρα πηγαίνει στους Τρεις Ιε­ράρχες, σε μια περιοχή πού είναι αρκετά δύσκολη τα βράδια
- Γιατί, Γέροντα, αργήσατε; τον ρωτήσαμε όταν ήλθε στο σπίτι.
- Παιδί μου, μπορούσα να αφήσω μια ψυχή πού ό Θεός μου έστειλε να μη τη βοηθήσω επειδή πέρασε ή ώρα ή ήμουν κουρασμένος; Όχι, γιατί αυτή τη στιγμή ό Θεός έστειλε την πρόσκληση για μια ψυχή για την οποία ό Χριστός μας σταυρώθηκε.

Θέμα πέντε λεπτών
Ή ποιμαντική του διακονία είχε συνεχώς επιτυχίες. Κάθε φορά πού έπρεπε να κάνει μια προσπάθεια να φέρει κάποιο αμαρτωλό πού του έστελνε ό Θεός στο δρόμο της μετάνοιας και εξομολογήσεως έκανε προσευχή και κατόπιν με τρόπους πού μόνο ή σοφία του ανακάλυπτε προσπαθούσε να οδηγήσει τον άνθρωπο στους μυστικούς δρόμους του θείου ελέους.
Την Ιερά Μονή Κεχαριτωμένης είχε επισκεφθεί κάποιος άνδρας πού ήταν βαριά άρρωστος. Έπασχε από ανίατη ασθένεια και σε σύντομο χρονικά διάστημα κατά τα ιατρικά δεδομένα θα έφευγε από τον κόσμο αυτό. Όμως δεν ήταν άνθρωπος πού είχε τακτοποιήσει τον εαυτό του από τα χρέη και τις εκκρεμότητες της κοσμικής ζωής.
Είναι γνωστό πόσο δύσκολο είναι να προτείνεις εξομολόγηση σε κάποιο κοσμικό άνθρωπο, όταν αυτός βρίσκεται στο κατώφλι του θανά­του.
Ό Γέροντας ένα απόγευμα πήγε στον ασθενή και του είπε:
- Παιδί μου, τί θα έλεγες να πηγαίναμε μια μικρή βόλτα;
- Σας ευχαριστώ, πάτερ, απάντησε εκείνος και δέχθηκε την αθώα πρόταση.
Ξεκίνησαν περπατώντας και συζητώντας διάφορα θέματα της καθη­μερινής πραγματικότητας. Ό Γέροντας μιλούσε με αγάπη και οικειότητα Μέσα του όμως προσευχόταν ό Κύριος να στείλει τη χάρη του σε αυτή την ψυχή. Σε μια στιγμή ή συζήτηση έφθασε στα θέματα της Μο­νής.
- Παιδί μου, είπε ό Γέροντας, αύριο θα γίνει θεία λειτουργία στο μο­ναστήρι μας. Νομίζω ότι θα ήταν καλό να κοινωνήσεις. Ή πρόταση ή­ταν εντελώς απλή και τυπική, χωρίς κανένα στοιχείο φόβου η συνδυα­σμένη με τη σοβαρότητα της υγείας του ανθρώπου. Μίλησε όπως θα μι­λούσε κανείς σε κάποιον πού κοινωνεί τακτικά και μετά από κατάλλη­λη προετοιμασία Απλή και εκ βάθους καρδίας υπήρξε ή απάντηση του συνομιλητού.
- Πάτερ Έπιφάνιε, πολύ θα το ήθελα να κοινωνήσω, αλλά δεν επιτρέπεται χωρίς να τακτοποιήσω τον εαυτό μου με εξομολόγηση να κάνω κάτι τέτοιο. Χρειάζεται προετοιμασία πού δεν έχω κάνει.
- Παιδί μου, αυτό είναι πολύ εύκολο και κρατά μόνο πέντε λεπτάΝα, σε αυτήν την πέτρα αν καθίσουμε, θα μου πεις αυτά πού ήδη ξέρω και το μυστήριο τελείωσε, αρκεί να το θέλεις. Ή θεία χάρις άνοιξε δρό­μο μετανοίας στον άνθρωπο εκείνο και σε λίγα λεπτά μέσα στο δρόμο δόθηκε το εισιτήριο για τον ουρανό σε μια ψυχή για την οποία ό Χρι­στός έχυσε το αίμα του πάνω στο Σταυρό.
Την άλλη μέρα ό εξομολογηθείς κοινώνησε πριν τελεστεί ή αναίμακτος θυσία από τον 'Αμνό πού φυλάσσεται στην Αγία Τράπεζα, διότι δεν μπορούσε να περιμένει μέχρι την στιγμή της θείας κοινωνίας λόγω του βεβαρημένου της υγείας του. Μετά από λίγο διάστημα έφυγε από τον κόσμο, αφού και άλλες φορές προσήλθε στο μυστήριο της ιεράς εξομολογήσεως και Θείας κοινωνίας.
Αρχιμανδρίτης ΙΕΡΟΘΕΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ