Ηρώδης ο παράνομος, θεωρών τόν αστέρα, υπέρ πάσαν κτίσιν λαμπρότερον, εταράττετο, καί γαλακτοτροφούμενα Βρέφη, εξ αγκαλών μητρικών αφήρπαζεν. Η δέ Ελισάβετ, λαβούσα τόν Ιωάννην, πέτραν παρεκάλει. Δέξαι Μητέρα μετά τέκνου. Όρος εδέξατο τόν Πρόδρομον, φάτνη εφύλαττε τόν θησαυρόν, όν αστήρ εμήνυσε, Μάγοι προσεκύνουν, Κύριε δόξα σοι.
Τού Ιησού γεννηθέντος εν Βηθλεέμ τής Ιουδαίας, τών Ιουδαίων τό κράτος κατήργηται. Σκιρτάτω τά Νήπια, υπέρ Χριστού σφαττόμενα, Ιουδαία οδυρέσθω, φωνή γάρ ηκούσθη εν Ραμά, Ραχήλ κλαίουσα, τά τέκνα αυτής. Βρέφη γάρ Ηρώδης ανελών ο παράνομος, απεπλήρου τήν Γραφήν, τήν Ιουδαίαν εμπιπλών αθώου αϊματος, καί η γή μέν ηρυθραίνετο τοίς τών Nηπίων αίμασιν, η εξ Εθνών δέ εκκλησία, μυστικώς αγνίζεται, καί στολήν ενδύεται. Ήλθεν η αλήθεια, ο Θεός επέφανε, τοίς εν σκιά καθημένοις, εκ Παρθένου γεννηθείς, εις τό σώσαι ημάς.
Ω τής Ηρώδου πορώσεως! κατά Θεού εμμανείς, τού σαρκί νηπιάσαντος, Βηθλεέμ τοίς βρέφεσι, τόν θυμόν επαφίησι, καί ξίφει πάντα, δημίων δίδωσι, ζωής στερήσαι, τόν ζωής αίτιον, τούτων οιόμενος, τής σφαγής τώ αίματι, ο λυμεών, τού καρπού τής φύσεως, ο απηνέστατος.
Μάγοι εκ Περσίδος φθάσαντες, εις τήν Ιερουσαλήμ, τόν Ηρώδην ετάραξαν, καί μανείς ο δείλαιος, τά Νήπια κατέσφαττεν, ως βότρυες δέ, Χριστώ προσήχθησαν, ει καί μητρώων μαζών εσπάσθησαν, οι Νεομάρτυρες, τόν Ηρώδην πλήξαντες, διό Χριστόν, πίστει ικετεύουσιν, εις τό σωθήναι ημάς.
Κλαίει η Ραχήλ τά Νήπια, εν τή Ραμά δέ φωνή, νύν μεγάλη ακούεται, ο Ηρώδης μαίνεται, καί αθέως φρυάττεται, ο Ιωάννης φεύγει εν όρεσι, λίθος Μητέρα σύν τέκνω δέχεται, ο Ζαχαρίας δέ, εν Ναώ φονεύεται, ο δέ Χριστός, φεύγει αφείς έρημον, Εβραίων οίκημα.
Ηρώδης ο παράνομος, θεωρών τόν αστέρα, υπέρ πάσαν κτίσιν λαμπρότερον, εταράττετο, καί γαλακτοτροφούμενα Βρέφη, εξ αγκαλών μητρικών αφήρπασεν. Η δέ Ελισάβετ, λαβούσα τόν Ιωάννην, πέτραν παρεκάλει. Δέξαι Μητέρα μετά τέκνου. Όρος εδέξατο τόν Πρόδρομον, φάτνη εφύλαττε τόν θησαυρόν, όν αστήρ εμήνυσε. Μάγοι προσεκύνουν, Κύριε δόξα σοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου