Ό υπέργηρος Πολύχρονης Τσαυδαρίδης, γεννήθηκε στην Νικομήδεια της Βιθυνίας και ανδρωθείς ασχολήθηκε με γενικό εμπόριο στο Μπέϊκοζ της Κωνσταντινουπόλεως. Μετεκόμισε προπολεμικώς στο Άγιονόρος και έπεδόθη στην εμπορία της ξυλείας. Είχε αποκτήσει πολλά χρήματα, αλλά οι αντιξοότητες των καταστάσεων και τα προσωπικά του λάθη τον περιήγαγαν σε δυσπραγία και άδοξία.
Mετά το πόλεμο του 40 βρέθηκε εντεταγμένος στην στρατιά μας στην Μέση Ανατολή, όπου λόγω των πεποιθήσεων του ήταν μόνομος αναμεμιγμένος στα διάφορα εκεί διχαστικά και αξιοδάκρυτα για τα αποτελεμσατα τους κινήματα. Επανάκαμψε στα καθ` ημάς και ηρκείτο να τον διορίζουν τα μοναστήρια ως Κουρουτζή (φύλακα -επόπτη των δασών των)
Με μυαλό ξυράφι, βλέμμα σπινθηροβόλο και με μια καταπληκτική σκωπτικότατα και ευφυολογία στις συζητήσεις του, ήταν πάντοτε από όλους περιζήτητος για την ευχάριστη και διασκεδαστική παρέα του. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες δεν έξήρχετο του Όρους, ειμή κάθε φορά πού γίνονταν βουλευτικές εκλογές, για να πάει να ψηφίσει τον αγαπημένο του ΚΚΕ.
Τον 1997, ενενηκοντούτης πλέον, άσθενήσας και δυσκολευθείς στην αυτοεξυπηρέτηση βρήκε αγάπη και περίθαλψη από Καρυώτας Γεροντάδες. Αισθανθείς δεν έγγίζον τον τέλος του, ετοιμάσθηκε με εξομολόγηση, πράγμα πού ήταν στις συνήθειές του, και 'ζήτησε, ως ύστατη επιθυμία, να τον κείρουν μοναχό. Οι πατέρες δεν αμέλησαν και ενέργησαν τα τής τελετουργίας. Παρεκάλεσε δεν κατά την οικεία στιγμή της μοναχικής κούρας να τον μετονομάσουν σε Παντελεήμονα, προς τιμήν του πολιούχου της γενετείρας πόλεως του Νικομήδειας, άγιο μάρτυρα τον όποιο ευλαβείτο παιδιόθεν.
| Tελείωσαν και τα έδώ από' τον Τυπικό προβλεπόμενά μας και ετοιμάσθηκα να κάνω χειρονομία αποχαιρετισμού στους από πολλά χρόνια γνωστούς και φίλτατους μου Πολύχρονη και Ηλία. Με σαγήνευσαν ψυχικώς οι κυρτωμένες από' τα χρόνια κι' από' τις κακουχίες τής ζωής σιλουέτες των. Με κατέθελξαν με τον παρουσιαστικό τους, καθώς κρατούσαν ό καθείς με τον δεξί τον θυμιατήρι και με τ' αριστερό τον ανθισμένο δαφνόκλαδο. Με εξέπληξε όμως συγχρόνως τον γεγονός, γιατί για πρώτη φορά ό Πολύχρονης -μάλλον λόγω ίερότητος στιγμών- δεν είχε προσέξει ότι στεκόταν δεξιά, ενώ ό κατά νουν και καρδίαν ακροδεξιός Ηλίας στα αριστερά. |
Ασφαλώς είχε λησμονηθεί και του ξέφυγε... Γιατί σε όλες τις παρουσιάσεις, τις εκδηλώσεις και δη τις τραπεζοπαρέες ή κατάληψις τής αριστεράς θέσεως ήταν γι' αυτόν θέμα αρχής και τρόπος εκφράσεως του πολιτικού του «πιστεύω». Τον ήξεραν όλοι οι Καρυώτες, και όχι μόνο δεν αντέτειναν αλλά τον αποδέχονταν και τον διασκέδαζαν. Τώρα μπροστά στην αποτίμηση τιμής και ευλαβείας προς την ενενηκοντούτης αγκάλες κρατούσα τον Σωτήρα Κύριο Παναγία Παρθένο Μαρία όλα τα λησμόνησαν και τους γύρισαν ανάποδα. Ή πίστης των στον Θεό και ή ελπίδα των στις πρεσβείες τής Θεοτόκου έκαναν τούτους τούς πολιτικώς άτεγκτος και σκληροτράχηλος διισταμένους, αδελφοποιτούς και ομόψυχους και μετάλλαξαν τούς τερακότας και ριτιδοβριθείς σε παιδάρια άκακα, θεία χάρι περιβεβλημένα και πασιφανώς αγαλλίαση έξακτινούντα... Θέαμα όμως και τούτο, καθώς κρατάνε τα θυμιατήρια και ανεμίζουν τα δαφνόκλαδα! Χριστέ μου τί κατορθούται οσάκις επεμβαίνεις άλλοιωτικώς και σωτηρίως!...
Να όψωνται όσοι χώρισαν τους Έλληνες σε δεξιούς και αριστερούς. Να όψωνται όσοι πιστεύουν και διαλαλούν ότι όλοι οι Έλληνες κουμουνιστές είναι ανήθικοι, άθεοι αντίθεοι και αιμοχαρείς και, πως όλοι οι δεξιοί είναι φασίστες έθνικισταί, δοσίλογοι προδότες και χριστοκάπηλοι καιροσκόποι. Ή αθεΐα και ή άντιθεια καθώς και. η άνηθικότης και ή υποκρισία, με την ίδια ευκολία διεισδύουν και κυκλοφορούν σε όλες τις κοινωνικές τάξεις των ανθρώπων το δεν να είναι κάποιος ευλαβέστατος χριστιανός και πιστός τηρητής των ευαγγελικών αρετών δεν είναι άποκλειστικότης και προνόμιο κοινωνικής τάξεως και πολιτικών διαφορετικοτήτων. Και να όψωνται, προς πάντων, όσοι νομίζουν και διαλαλούν πώς τάχα δεν μπορούν οι μεν με τούς δεν να γίνουν ένα, όπως ό Πολύχρονης με τον μπάρμπα Ηλία.
ΒΙΒΛΙΟΓ. ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΔΡΩΜΕΝΑ ΣΤΟΝ ΑΘΩΝΑ.
ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΡΟΔΟΣΤΟΛΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου