Ό Γέρο-Θεοφύλακτος είδε τούς δαίμονες να τούς γυαλίζουν τα παπούτσια τους ήταν σίγουρος ότι κάτι κακό θάνατος συνέβαινε στους μοναχούς αυτούς.

Τα γυαλισμένα παπούτσια

Πολλοί είναι αυτοί πού από αγάπη και Θείο έρωτα εντάσσονται στην Μοναδική Πολιτεία. Αγωνίζονται εφ' όρου ζωής με ζήλο διά την κατά Θεού προκοπήν των. Αγωνίζονται να γνωρίσουν και να βιώσουν το θέλημα του Θεού, κόπτοντας το δικό τους θέλημα και υποτασσόμενοι εις τούς Γέροντάς των, πού ερμηνεύουν το θέλημα του Θεού στην ζωή τους και έτσι καθοδηγούνται προς την τελειότητα. Ολίγοι ευτυχώς είναι αυτοί πού από λησμοσύνη των υποσχέσεων των ή από κόπωση ψυχική, πέφτουν σε ακηδία και χάνουν εντελώς τον ζήλο των. Ό Άγιος Ιωάννης τής Κλίμακος λέγει «ακηδία τω μοναχώ, περιεκτικός θάνατος» (Κλίμαξ Λογ. ΙΓ). Έτσι οδηγούνται, αργά ή γρήγορα στην εγκαταλείψει της μοναχικής των ζωής.

Ό Διάβολος βέβαια είναι πάντα πρόθυμος να προετοιμάσει τα τής φυγής, αφού αύτη είναι ή δουλειά του. Με πολύ επιμέλεια και πολλά λογικά επιχειρήματα και χρησιμοποιώντας όλα τα τεχνάσματά του και τις δολιότητες του, σκοτίζει τον νου τού μοναχού και ξεχνά τα δάκρυά του και τον αρχικά του ζήλο και έτσι αποκόπτεται από την ιερά χορεία των μοναχών. Έτσι συνέβη και με δύο μοναχούς τής Σκήτης μας. Ό Γέρο-Θεοφύλακτος είδε τούς δαίμονες να τούς γυαλίζουν τα παπούτσια τους ήταν σίγουρος ότι κάτι κακό θάνατος συνέβαινε στους μοναχούς αυτούς. Επιστράτευσε και άλλους μοναχούς από την Σκήτη για να προσευχηθούν γι' αυτούς. Πήγε στον Γέροντά τους και τού λέγει: Πρόσεξε, τα καλογέρια θάνατος φύγουν. Ό πειρασμός όμως ήταν δυνατός, διότι είχαν δώσει δικαιώματα. Μετά λίγες ημέρες αποστρεφόμενοι την άσκηση, έφυγαν στον κόσμο.

Ό Θεός να μας δώσει υπομονή έως τέλους.

Στην μοναχική μας κουρά μετά τις υποσχέσεις μας, ακούσαμε τον ιερέα να μας κατηχεί λέγοντας: «Ουκ έστι σοι μικρός ό κίνδυνος, έπαγγελλομένω νυν πάντα τα προειρημένα φυλάττειν, έπειτα κατολιγωρήσαι της επαγγελίας και ή προς τον πρότερον βίον επαναδραμείν.... ή μένοντα και καταφρονητικώς ζήσαι τάς ημέρας σου.... όντως καλόν έργον και μακάριον έξελέξω, άλλ' εάν και τελείωσης αυτό» (Ακολουθία Μοναχικού Σχήματος).

Άλλοτε πάλι έβλεπε τούς δαίμονας να γλύφουν τις πόρτες των καλυβών και να χαίρονται. Πράγματι μετά είχαν πειρασμούς μεταξύ τους οι πατέρες!

Εύχεσθε να δώσει ό Θεός, «αμέμπτως, ακατακρίτως και ανεμποδίστως διανύσαι τον σκοπό τού Μοναχικού Σχήματος».

ΒΙΒΛΙΟΓ. Ο ΓΕΡΩΝ ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΣ Ο ΝΕΟΣΚΗΤΙΩΤΗΣ.