ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΜΑΝΔΗΛΙΟΝ.

"Τη αυτή ημέρα η ανάμνησης τής εισόδου της αχειροτεύκτου μορφής του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (δηλαδή το άγιο Μανδήλιο) εκ της Έδεσσηνών πόλεως, εις ταύτην την θεοφύλακτον Βασιλίδα (Κων/πολη) ανακομισθείσης".

Ό Σ. Εύοτρατιάδης, για την περίπτωση αυτή, γράφει τα εξής στο Αγιολόγιό του: "Ή της άχειροποιήτου εικόνος του Χριστού ανακομιδή εκ της Εδέσσης, ένθα έφυλάττετο μετά της επιστολής του Αύγάρου, έγένετο επί της βασιλείας Ρωμανού του Λεκαπηνού τφ 944 και κατετέθη εις τον εν Βλαχέρναις ναόν της Θεοτόκου, εξ ου μετετέθη εις τον εν Φορώ ναόν της Θεοτόκου, κατά δε το 967 Νικηφόρος ο Φωκάς μετεκόμισεν εξ Εδέσσης και την κέραμον, εφ' ης άπετυπώθη ωσαύτως η εικών του Χριστού, δια το είναι ταύτην πλησίον της άχειροποιήτου εικόνος εν Έδέσση εν τω αύτώ τόπω. Την περί της εικόνος παράδοσιν διέσωσεν ο Ιστορικός Εύσέβιος (Έκκ. Ίστ. βιβλ. Α', κεφλ. ιγ'). η είκών απεστάλη υπό του Κυρίου προς τον τοπάρχην Εδέσσης Αύγαρον δια του αποστόλου Άνανίου μετ' επιστολής του Κυρίου προς τον Αύγαρον εις άπάντησιν προηγουμένης επιστολής του τοπάρχου· (ιδ. ταύτας εν τοις Μηναίοις και τοις Συναξαρισταίς)".

Απολυτίκιο. Ήχος β'.
Την άχραντον Εικόνα σου προσκυνούμεν αγαθέ, αιτούμενοι συγχώρησιν, των πταισμάτων ημών, Χριστέ ο Θεός· βουλήσει γαρ ηύδόκησας σαρκί, ανελθειν εν τω Σταυρώ, ίνα ρύση ους έπλασας, εκ της δουλείας του εχθρού' όθεν ευχαρίστως βοώμέν σοι · Χαράς έπλήρωσας τα πάντα, ο Σωτήρ ημών, παραγενόμενος εις το σώσαι τον κόσμον.