Θέλω να επεισέλθω λίγο μέσα στη βουλή των Ελλήνων. Του π. Αμβροσίου Λάζαρη

Του π. †Αμβροσίου Λάζαρη

(Απόσπασμα από συνέντευξη στον Ραδιοφωνικό

Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος,

Μ. Τεσσαρακοστή του 1992)

Περί παθών ο λόγος.

Είναι γνωστόν, αδελφοί μου χριστιανοί, ότι η χριστιανική πίστις, μετά την Πεντηκοστήν διεδόθη σε όλα τα μέρη, σε όλα τα έθνη του κόσμου, του τότε χριστιανικού κόσμου, του τότε γνωστού κόσμου, ελληνικού. Έλληνες ήταν, λέει, παντού και εδέχθησαν οι   άνθρωποι. Με τα κηρύγματα των Αποστόλων, με τα μεγάλα θαύματα τα οποία έγιναν τότε στους ανθρώπους, επεκράτησε ο χριστιανισμός σε ολόκληρο τον κόσμο και τώρα, από 2000 χρόνια, μέσα σ’ αυτήν την ιστορία του χριστιανισμού διεδραματίσθησαν πολλά, τα οποία σε πολλούς είναι γνωστά, σε πολλούς είναι άγνωστα. Θα περιοριστούμε στη σημερινή μας εποχή.

Η σημερινή αυτή εποχή θα έλεγα ότι παραλληλίζεται  μ’ εκείνη την εποχή των ειδωλολατρικών βασιλέων Εβραίων, και όλων εν συνεχεία των εποχών εκείνων, οι οποίες αντιστάθησαν εις το θέλημα του Θεού. Είθε ο Κύριος να με βγάλει ψεύτη γι’ αυτά που θέλω να σας πω, αλλά εμείς οι Έλληνες, που έχομε 2000 αγίους ανθρώπους μέσα στην Ελλάδα, αγνοούμε τελειωτικά τι θα πει άγιος, τι θα πει εκκλησία χριστιανική, τι θα πει χριστιανός, τι θα πει Χριστός. Τον αγνοούμε εντελώς τον Χριστό. Περνάμε έξω από την εκκλησία, βλέπομε το κτίριο και λέμε: «Τι είναι μέσα σ’ αυτό το κτίριο, τι κάνουν;». Λέει: «Είναι εκκλησία». «Και τι κάνουν μέσα;». Τόση άγνοια έχομε; Δεν φτάνει αυτό αγαπητοί μου χριστιανοί.

Εγκαταλείψαμε τον Νόμον του Θεού, τον περί αγάπης προς τον Θεόν και περί αγάπης προς τον πλησίον, που είναι οι δύο βασικές εντολές του Θεού. Θέλω να επεισέλθω λίγο μέσα στη βουλή των Ελλήνων. Όχι για να κατηγορήσω. Πλημμυρούμαι από αγάπη και ακούσατε με. Διότι η Βουλή των Ελλήνων είναι ο ναός του Θεού του ζώντος, είναι εκκλησία Θεού. Μέσα εκεί κρίνονται και εξετάζονται όλα τα σοβαρά θέματα του ελληνικού χριστιανικού κράτους. Και πιστεύω εις τους κυβερνήτες μας, τους αγαπώ, τους σέβομαι υπέρ το δέον. Και όχι μόνον αυτούς, αλλά και τους υπουργούς, τους βουλευτές όλους και εν συνεχεία τους άρχοντες που κυβερνούν το ελληνικό έθνος. Τους αγαπώ, αδελφοί μου χριστιανοί. Απλά ήθελα μέσα σ’ αυτή τη Βουλή να εισέρχονται με ευλάβεια οι κύριοι βουλευτές. Όταν θα πατούν το δάπεδο αυτού του ναού που λέγεται Βουλή, πρέπει να κάνουν την προσευχή τους και να σέβονται τον Θεόν, ο Οποίος είναι ο κυρίαρχος και ο κριτής πάντων αυτών τα οποία είναι μέσα στη Βουλή.

Διότι, όσο και να θέλουν να στηρίζουν τη δική τους θέληση και τη σκέψη τη δική τους, απάνω απ’ τη σκέψη αυτών είναι ο Δημιουργός, είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο Οποίος κατευθύνει τη σκέψη του ανθρώπου και τους ανθρώπους αυτούς. Διότι είναι χριστιανική η Βουλή! Δυστυχώς, έχω κάτι τρωτό να πω, αδελφοί μου. Είναι καιρός τώρα, δεν ξέρω ακριβώς πόσος καιρός είναι, και ήκουσα με τ’ αυτιά μου μέσα στη Βουλή να βλασφημείται το όνομα της Παναγίας. Κάποιος βουλευτής, ο οποίος είναι γνωστός, να λέει σε έναν άλλον βουλευτή «την Παναγία» του. Και του έλεγε: |Να πας στον διάβολο!». Θα έρθω να σου σπάσω το κεφάλι με την μπαστούνα! Ο βουλευτής στον αδελφό του βουλευτή; Αν είναι δυνατόν, χριστιανοί μου αδελφοί! Ποιος να τα’ ακούσει και να μη φρίξει με αυτά;

Ήθελα, λοιπόν, περισσότερο σεβασμό μέσα στη Βουλή από τους αδελφούς μας χριστιανούς βουλευτές. Διότι οι βουλευτές είναι γέννημα και θρέμμα μέσα από το αίμα του ελληνικού λαού, δεν ήλθαν από τη Ρωσία είτε από την Αγγλία. Είναι Έλληνες, χριστιανοί κατά το θρήσκευμα και κατά την ιθαγένειαν. Και θέλω να σέβονται μέσα τον ναόν αυτόν του Θεού.

Θέλω να πω και δύο λόγια για την αμετανοησία την οποία έχομε οι άνθρωποι οι σημερινοί. 

Δυστυχώς αμαρτάνομε, πράττομε τα εγκλήματα (ληστείες, φόνους και όλα τα κακά), και όμως δεν μετανοούμε. Είμεθα λαός σκληροτράχηλος, όπως ήταν οι Εβραίοι την εποχή εκείνη. Δεν μετανοούμε, χριστιανοί μου, και να προστρέξομε στον Θεό και να ζητήσομε: «Θεέ μου, φύλαγέ μας». Γιατί σας το λέγω αυτό; Γιατί τα σκυλιά μας έχουν περικυκλώσει.

Θέλω να καταλάβετε ποια είναι αυτά τα σκυλιά. Να τα καταλάβετε χωρίς να τα ονομάσω. Τα σκυλιά έχουν περικυκλώσει την Ελλαδίτσα μας και τον χριστιανικό μας κόσμο. Δεν μετανοούμε, αλλά πορεύεται έκαστος κατά το θέλημα του, κατά τη σκέψη του, που τρέχει προς την αμαρτία ακατάσχετα. Που πάτε, Έλληνες; Γιατί δεν αισθανόμεθα το βάρος της αμαρτίας; 

Γι’ αυτό το βάρος της αμαρτίας είναι που ο Θεός αποστρέφει το πρόσωπό Του από τους Έλληνας αυτή την ώρα. Τα άλλα έθνη βαδίζουν τον δρόμο της απώλειας τους.

Αλλά όχι κι εμείς, οι Έλληνες, να βαδίσομε στον δρόμο της απώλειας, που μας έχει ο Θεός έθνος δικό Του, κι εμείς τρέχομε ακατάσχετα στην απώλεια απ’ την αμετανοησία μας… Εκείνο τον παλαιό καιρό, ο Ιωνάς επήγε στη Νινευή και εκήρυξε μετάνοιαν, αγαπητοί μου χριστιανοί, γιατί, λέει, σε τρείς ημέρες η Νινευή θα καταστραφεί. Και για τρείς ημέρες, όταν το άκουσαν, από τον μικρό μέχρι τον βασιλέα έβγαλαν τα ρούχα τους και φόρεσαν σάκους και βάλανε στάχτη στα κεφάλια. Και διέταξε ο βασιλιάς επί τρείς ημέρες να μην πιεί γάλα ούτε το μικρό παιδί, το οποίο βυζαίνει στο βυζί της μάνας του. Και ενήστευσαν και παρεκάλεσαν τον Θεό. Και μετανόησε, λέει, ο Κύριος και δεν κατέστρεψε τη Νινευή.

Εμείς όμως δεν μετανοούμε. Είθε, χριστιανοί μου αδελφοί, να μη μας εγκαταλείψει ο Κύριος μέχρι τέλους. Να μην αποστρέψει το πρόσωπον Αυτού και στείλει τους λύκους εδώ μέσα και μας κατασπαράξουν. Εάν προσέξετε τα λόγια μου αυτή την ώρα και συνετισθούμε, κυβερνώντες και κυβερνώμενοι, και επιστρέψουμε προς Κύριον τον Θεόν ημών, θα σωθούμε, χριστιανοί μου αδελφοί. Θα σωθούμε! Σας υπόσχομαι. Γιατί, όχι εγώ, το λέει ο Κύριος: «Μόνο νόημα να κάνετε εσείς πως γυρίζετε προς εμένα, θα γυρίσω 10 βήματα προς εσάς».

Ναι, αυτός είναι ο λόγος του Κυρίου. Ας το λάβουμε υπόψη μας και έκαστος εξ ημών ας λαλήσει αλήθειαν προς τον πλησίον αυτού. Μην ψευδόμεθα προς τον χριστιανό συνάνθρωπό μας. Μην τον μισούμε αδελφοί μου. Μη θέλουμε να τον εκμεταλλευθούμε. Μη θέλουμε να τον κακοποιήσουμε, να τον φονεύσουμε. Και να σταματήσομε να προσκυνούμε τα είδωλα. Αυτά ήθελα να σας πω, και εύχομαι ο Κύριος ο Θεός να μας δώσει μετάνοια όλων. Να νεύσει ο Κύριος δια της θείας δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος να συντρίψει τα είδωλα και να μας σκεπάσει ως έθνος, να ανταπεξέλθουμε. Διότι λύκοι βαρείς πολεμούν αυτό το έθνος, προσπαθούν να μας καταποντίσουν, να μας καταστρέψουν.

Αλλά πιστεύω εις τον Θεόν, τον αληθινόν Θεόν, ότι δεν θα συμβεί τοιούτο. Πάλι με την Χάριν του Θεού θα επιπλεύσομε.

Ερώτηση: Γέροντα, πιστεύετε ότι εμείς, που λέμε ότι ζούμε τη Μεγάλη Εβδομάδα, νιώθουμε κατάνυξη, εμείς που περιμένουμε να γιορτάσουμε την Ανάσταση του Κυρίου, όλοι οι χριστιανοί Ορθόδοξοι, ψευδόμεθα;

Γέροντας: Ψευδόμεθα, αδελφέ μου Άγγελε. Ψευδόμεθα. Να σας πω ένα μικρό παράδειγμα από το Μοναστηράκι, που έχω ζήσει 40 χρόνια εκεί πέρα. Την ημέρα της Αναστάσεως έρχονται Αθηναίοι στο Μοναστήρι, έρχονται από τη γύρω περιοχή περί τους 2.000 ανθρώπους προσκυνηταί, για ν’ ακούσουν την Ανάσταση. Και όταν φτάνει και λέει ο ιερέας το «Χριστός Ανέστη», βλέπω ολοταχώς τους 2.000 αυτούς ανθρώπους ποιος να πρωτοφύγει από την πύλη της Μονής, να τρέξει να προλάβει, καθώς λέμε, την τράπεζα, για να γεμίσει τη γαστέρα από τη μαγειρίτσα που ετοιμάζουν οι χριστιανοί. Και στο τέλος μένουν καμιά εικοσαριά, οι οποίοι θέλουν να κοινωνήσουν οι άνθρωποι, γιατί νηστεύουν πραγματικά και περιμένουν να τελειώσει η Λειτουργία.

Και τελειώνοντας τη Λειτουργία, και με ευχαριστία προς τον Θεό, πηγαίνουν στα σπίτια τους και κάνουν το Πάσχα το αληθινό. «Το Πάσχα ημών υπέρ ημών ετύθη Χριστός» και όχι η μαγειρίτσα, παιδιά μου. Ο Χριστός είναι ο Θεός, ο Οποίος ανασταίνει τον άνθρωπο με το σώμα Του και με το αίμα Του. Οι Έλληνες έχουμε ανάγκη σοβαρής κατηχήσεως. Που είστε, κύριοι καθηγηταί; 10.000 καθηγηταί θεολόγοι έπρεπε να βγείτε πάνω στις πλατείες και να κηρύξετε το Ευαγγέλιο, όχι να περιμένετε μέσα στα Γυμνάσια και μέσα στους άμβωνας. Οι άμβωνες δεν φτιάνουν ανθρώπους! Γιατί; Δυστυχώς, δεν λέγεται η αλήθεια, η οποία πρέπει να λέγεται, μέσα στον χριστιανικό λαό. Κρύβεται η αλήθεια από εμάς όλους τους δασκάλους. Σας το λέω με πλήρη συνείδηση αυτό. Κρύβεται η αλήθεια, δεν διδάσκεται ο ελληνικός λαός όπως πρέπει. Αλλού τον προσανατολίζουμε και δεν του λέμε την αλήθεια, για να συνέλθει ο ελληνικός λαός και να συνέλθουμε κι εμείς.

Γιατί είναι τυφλωμένα τα πνεύματά μας, η καρδιά μας είναι σκοτισμένη, δεν έχει Πνεύμα Θεού, για να μεταδώσει και στον πλησίον, να μεταδώσει εις τον συνάνθρωπο Πνεύμα Θεού.

Που είναι το Πνεύμα Θεού; Μην περιμένομε αδελφοί μου χριστιανοί, να έλθει ένας Ηλίας προφήτης, για να μας σώσει. Γιατί, αν έρθει εκείνη η εποχή, θα είναι πολύ τραγική για τον άνθρωπο, και πιο πολύ για εμάς τους χριστιανούς, όταν θα έρθει ο Προφήτης Ηλίας στη γη. Είναι εδώ, στη γή, ο Προφήτης, εδώ είναι, μεταξύ ημών, και θα έρθει στην καθορισμένη ώρα του, η οποία θα είναι φοβερή για τους ψευδοπροφήτας σαν κι εμένα, χριστιανοί μου αδελφοί. Ψευδοπροφήτης είμαι κι εγώ, δυστυχώς, γιατί σας λέγω μόνο λόγια, δεν είμαι όμως στα έργα φτασμένος, και συγχωρέστε με.

Περιοδικό ΕΝΔΟΝ Ιανουαρίου - Μαρτίου 2012