......(ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ Ο ΣΑΒΒΑΙΤΗΣ).

.......(ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ Ο ΣΑΒΒΑΙΤΗΣ).

Αυτό που με κράτησε δίπλα στον μακαριστό γέροντα Σεραφείμ από την πρώτη στιγμή, ήταν η απλότητά του και η αθωώτητά του ,σαν να ήταν μικρό παιδί. Ηταν γλυκύτατος και χαριτωμένος ,κάτι που δεν βρίσκεις εύκολα σήμερα,σε όλους εμάς τους νεώτερους κληρικούς.Ηταν ένα πανηγύρι χαράς, ναι, μεν αυστηρός ως πνευματικός και εξομολόγος,αλλά ωστόσο τόσο αγνός,εύθυμος και συνήθως γελαστός.

.......Γέλαγα τόσο πολύ μαζί του,.....έρχονταν νεαρά κορίτσια να πάρουν την ευχή του,

και τύχαινε να φοράνε παντελόνια και να έχουν κοντό μαλλί-αντρικό κούρεμα, και δεν καταλάβαινε ότι είναι κοπέλλες......και έλεγε....."καλώς τα παλληκάρια,καλώς τους λεβέντες......",δεν το έκανε επίτηδες, κι εγώ ....γέλιοοοοοοο, (στα πατώματα)!!!

Αλλη φορά μέσα στους προσκυνητές ήσαν άντρες με μακρύ μαλλί ελεύθερο η δεμένο πίσω,αλογοουρά, και έλεγε......"να είστε καλά,.. κορίτσια μου, να σας ευλογεί ο Θεός..."

Οταν το εντόπιζε κάποια στιγμή ,μου έλεγε......"μα κάτσε ,κοντά βρε ευλογημένε, δεν καταλαβαίνω τις τσούπες από τα αγόρια, και τα αρσενικά από τα θηλυκά..,έτσι όπως ντύνονται σήμερα......κάτσε κοντά μου, να μου λες....,εσύ που γελάς μαζί μου,

και τους ξεχωρίζεις,έξυπνε!!!....."Κάποια φορά ,μου έβαλε κανόνα,μου έκοψε την Θεία Κοινωνία για αρκετό καιρό........,επειδή γέλαγα τόσο πολύ ,μα μου φαινόντουσαν τόσο φαιδρά όλα αυτά.

Ενα Σάββατο, του Αγίου Λαζάρου(1995) ,ήμασταν στην Βηθανία στο ναό που είχε χτίσει δίπλα στον τάφο του Αγίου,με τον μακαριστό πατέρα Θεοδόσιο τον ηγούμενο της Βηθανίας και φίλο του........,εκεί λοιπόν μέσα στο πλήθος τότε ,των Ελλήνων προσκυνητών μπήκε μέσα στο ναό και μια.....τρανσέξουαλ(τραβεστί ,τους λέγανε τότε),

.....εγώ φρέσκος,ξύπνιος τάχα, ακόμα τότε από τον κόσμο, το κατάλαβα αμέσως,...φαινότανε άνετα,ήταν και όχι εμφανίσημη-ος(με φουστάνι φυσικά),

.....πλησιάζει το γέροντα,είχε τελειώσει η Θεία Λειτουργία ,και ζητάει την ευχή του....

..."να είσαι καλά ,κόρη μου, της είπε, ..από Ελλάδα είσαι;;;..ναι....λέει,...εκείνη-εκείνος,

......να είσαι καλά κοπέλλα μου.....να χαίρεσαι τον αντρούλη σου και τα παιδάκια σου....", της είπε......,κι εκείνη άφωνη!!!

Δεν είναι αυτό απλότητα;;; Πως να κατέκρινε ποτέ άνθρωπο,...αφού είχε γίνει ο γέροντας μικρό παιδάκι.........., εμείς σήμερα;;;;......μας έφαγε η εξυπνάδα και η μόρφωση-παραμόρφωση!!!!!

Μάλιστα, αδελφοί μου και αδελφές μου εν Χριστώ, μάλιστα.............

Αρχιμ. Ιγνάτιος ,υποτακτικός τότε, του γέροντα Σεραφείμ

ως Ιλαρίων δόκιμος μοναχός ,από Ιωάννης-Γιάννης το κατά κόσμον.

ΕΥΧΕΣΘΕ.

https://www.facebook.com/giannis.kikkos?fref=pb&hc_location=profile_browser