Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ.





Ε. Ζ.

Κατάνυξη ή σιωπή,
 κατάνυξη κι ό στίχος.
Κι όσο σωπαίνω
 τον Θεό μέσα μου ανασταίνω,
 κι όσο τραγουδώ
 άλμα κάνω και Τον συναντώ.

Κι όταν όλη γίνω αγάπη 
απ' του ματιού την άκρη
φεύγει ένα δάκρυ.
Μέσα μου συναιρούνται το σήμερα, το χθες,
 ή καρδιά μου ρόδι σκορπίζεται 
σέ δισεκατομμύρια καρδιές.

Λένε ότι ό έρωτας μετριάζεται, 
για να μπορεί ή ψυχή να ξεκουράζεται.
 Ποιά παραφορά μπορεί να' ναι ισόβια
 παρά ή αγάπη ή θεία, ή αιώνια;

Δε χρειάζεται άλλο μέσα μου 
να δώ μου φτάνει να κοιτώ τον αδελφό.
 Τότε ή ψυχή με πληροφορεί μυστικά: 
εiν' ό εαυτός μου πού 
όραται και όρα.

Φωτίζομαι σέ γνόφο προσιτό, 
τούτο αξιώνομαι να πω:
 βρήκα του μυστηρίου την πύλη, 
ή αγάπη είναι της ψυχής
 ή πρώτη ύλη.

Άνοιξη 2014

Δεν υπάρχουν σχόλια: