ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ της Καθηγούμενης τού Ιερού Ησυχαστηρίου Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης Θαψανών Πάρου, Μοναχής Νεκταρίας Κριτού. ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΦΙΛΟΘΕΟ ΖΕΡΒΑΚΟ.

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ της Καθηγούμενης τού Ιερού Ησυχαστηρίου Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης Θαψανών Πάρου, Μοναχής Νεκταρίας Κριτού.

Σεβαστοί Πατέρες Άρχοντες του τόπου Έλλογιμώτατοι κύριοι Καθηγητές Εκλεκτή Όμήγυρις

'Ο πατήρ Φιλόθεος Ζερβάκος, ό ιδρυτής του Ιερού μας Ησυχαστηρίου και σεβαστός 

Ηγούμενος επί μία πεντηκονταετία της παλαιφάτου Ιεράς Μονής Λογγοβάρδας Πάρου υπήρξε κατά κοινήν ομολογίαν μία Όσιακή Μορφή πού σφράγισε με την αγία βιοτή του την εκκλησιαστική ζωή όχι μόνον της Ιεράς Μητροπόλεως Παροναξίας αλλά και της Ελλαδικής Εκκλησίας ευρύτερα.

Ώς χαρισματούχος, διακριτικός πνευματικός χιλιάδων πιστών στα 70 έτη της ιερατικής του διακονίας αναλώθηκε στο μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως ενώ συγχρόνως υπήρξε κατανυκτικός λειτουργός των Θείων Μυστηρίων, άριστος γνώστης της βυζαντινής μουσικής και -όπως πρόσφατα αποκαλύφθηκε- συνθέτης χερουβικών ύμνων, έξοχος ψάλτης, δεινός εκκλησιαστικός ρήτορας, ακαταπόνητος συγγραφέας εποικοδομητικών άρθρων και επιστολογράφος χιλιάδων παραμυθητικών και νουθετικών επιστολών με την διττή ιδιότητά του, του στοργικού πατέρα για τούς μετανοημένους αμαρτωλούς, αλλά και της διστόμου μαχαίρας για τούς κακοδόξους και αιρετικούς.

Σήμερα, με την ευκαιρία της συμπληρώσεως 130 χρόνων από την γέννησή του ή Θεσσαλονίκη τιμά την μνήμη του και αυτό μάς χαροποιεί και ευφραίνει διότι άρρηκτοι και βυθείς είναι οι δεσμοί του Άγιου Γέροντος με την Θεσσαλονίκη και τον πιστό λαό της.

Όταν τον Μάιο του 1907 ό Κωνσταντίνος Ζερβάκος και κατόπιν πατήρ Φιλόθεος, νέος ευσταλής 23 ετών, έφθασε στην Θεσσαλονίκη με τελικό προορισμό το Αγιον Όρος ως «ποθών τον βίον της ασκήσεως», προσκύνησε τον τάφο του προσφιλούς του Αγίου Δημητρίου και μόλις γλύτωσε τον θάνατο από τούς Τούρκους πού τον συνέλαβαν, με θαυμαστή εμφάνιση τού Αγίου Δημητρίου στον πασά της Θεσσαλονίκης, ό όποιος έσπευσε να τον ελευθερώσει ομολογώντας αργότερα στον φίλο του πατρός Φιλοθέου Νικόλαο Μητρόπουλο την θαυμαστή επέμβαση του Αγίου.

Αργότερα, ό πατήρ Φιλόθεος ως ιεροδιάκονος της Ιεράς Μονής Λογγοβάρδας Πάρου, το καλοκαίρι του 1910 επιστρέφοντας από προσκύνημα στο Αγιον Όρος και ατενίζοντας από το καράβι την πόλη της Θεσσαλονίκης σκλαβωμένη στους Τούρκους θρήνησε με τά λόγια: «Θεσσαλονίκη! Ω Θεσσαλονίκη! Το πάλαι μεν ένδοξος και τετιμημένη, νυν δέ άδοξος και καταφρονεμένη. Που ή αρχαία δόξα σου; που οι μεγαλοπρεπείς και περικαλλείς ναοί σου; Φευ! μετετράπησαν εις τζαμιά... Άλλ’ ώ Μεγαλομάρτυς Δημήτριε... Σέ ικετεύω και παρακαλώ θερμώς μεσίτευσον προς Κύριον υπέρ της πατρίδος σου».

Πιστεύουμε πώς τά δάκρυά του αυτά μαζί με τις προσευχές και άλλων ευλαβών έκδυσώπησαν τον Κύριον και σέ δύο χρόνια ή Θεσσαλονίκη ελευθερώθηκε από την δουλεία τών Αγαρηνών.

Ακόμη, την ίδια χρονιά 1910, έζησε έδώ στην Θεσσαλονίκη μία δεύτερη θαυμαστή σωτηρία από την φυλακή πού τον είχαν κλείσει ως ύποπτο κατασκοπείας οι Τούρκοι, με οφθαλμοφανή φανέρωση τού Αγίου Δημητρίου, ό όποιος τον απελευθέρωσε και φυγάδευσε.

Νιώθοντας χρεώστης στον 'Άγιο ό πατήρ Φιλόθεος επί σειράν ετών την επισκέπτεται ανελλιπώς στην εορτή τού Αγίου και περιοδικά προς διακονία τού πιστού λαού της.

Σήμερα ή Θεσσαλονίκη εκφράζει την ευγνωμοσύνη της σέ εκείνον συντηρώντας την μνήμη του.

Συγχαίρουμε, λοιπόν, εγκαρδίως τούς διοργανωτές της παρούσης εκδηλώσεως και ιδιαίτερα το πιστό και αφοσιωμένο πνευματικό τέκνο τού άγιου Γέροντος, κύριον Στυλιανόν Κεμεντζετζίδην, ό όποιος από την στιγμή της γνωριμίας του με τον πατέρα Φιλόθεο έως σήμερα, εργάζεται ακούραστα με το εκδοτικό του έργο προβάλλοντας την θεοχαρίτωτη μορφή του.

Στους ευλαβείς ακροατές και θεατές της εκδηλώσεως εύχόμεθα πλούσια και μεγίστην την έκ Θεού ώφέλειαν διά τών έμπνευσμένων ομιλιών τών έμβριθών ομιλητών ώστε να άποβή ή παρούσα εκδήλωση αφορμή έλέγχου της πνευματικής μας πορείας, αιτία πνευματικής ανασυγκροτήσεως και κέντρισμα μιμήσεως τού θεοφιλούς Πατρός όστις «ηύφρανε τον Θεόν» διά τού βίου του.

Ό άγιος Γέροντας διά της ομολογιακής στάσεώς του σέ κρίσιμες για την Εκκλησία περιόδους αποτελεί σήμερα περισσότερο από ποτέ, σημείο αναφοράς ορθοδόξου πλεύσεως, μέγας δέ πρεσβευτής «πάντων ημών» προς Κύριον διά της έπιτελέσεως θαυματουργιών κατά τον λόγον του: «εάν βρω παρρησία, δεν θα σάς αφήσω». Την ευχή του να έχουμε. Αμήν.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΑ. ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΦΙΛΟΘΕΟ ΖΕΡΒΑΚΟ.