ΥΠΟΨΑΛΜΑ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΣΤΟΥΔΙΟΥ.
Σε ρημαγμένα πάτησα μωσαικά
σαν μπήκα στη μονή Στουδίου
την άλλοτε περίφημη , στα Ψωμαθεία
και στα φθαρμένα μαρμαροθετήματα
σα ναβλεπα ακομη κρεμασμένα
σκούφια και ράσα ηγουμένων,
των Θεοδώρων, του Βρυέννιου και του Στηθάτου
με το μοναστικο χείρογραφο μπροστά του.
Τους έβλεπα σιλέντιους τους μοναχούς
κάτω απ` τα εντοίχια ψηφιδωτά
και στη σκιά του Επταπύργιου
να σημειώνουν την ξαγρύπνια τους
στο φως του κηροπήγιου
και αγνατεύοντας την Προποντίδα
τους έβλεπα να συνεχίζουν οι Ακοίμητοι
την άληκτο Υμνολογία.
Ηταν μια μέρα ανοιξιάτικη
λένε τα Συναξάρια
που με το φύσημα της μπορας
κόπηκε την ώρα της λατρείας
και το Ανάγνωσμα της τελευταίας Ωρας
και άλλη μια Απόλυση
-όλες στου Θεού την κρίση-
σταμάτησε το λόγο δια βίου.
Ητανε της Μονής Στουδίου.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΡΓΗΣ.
ΕΚ ΦΑΝΑΡΙΟΥ
ΤΑ ΠΟΙΗΤΙΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου