Το Καθολικόν της Ί. Μονής Αγίου Βησσαρίωνος Δουσίκου, που τιμάται στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού, ανήγειρε το 1544 ό 'Άγιος Νεόφυτος Μητροπολίτης Λαρίσης, ανεψιός του Αγίου Βησσαρίωνος, μετά την καταστροφή από Ισχυρότατο σεισμό εκείνου πού έκτισε ό Άγιος το 1527.
Υποβάλλει και δημιουργεί δέος με το αίθέριον ύψος του, την αρχιτεκτονική του συμμετρία και κυρίως με το υπέροχο κάλλος τών τοιχογραφιών του, που ολοκληρώθηκαν το 1557 και διατηρούνται σέ άριστη κατάσταση σέ όλη την έκταση τους.
Χαρακτηρίζονται από το πλήθος τών παραστάσεων, την εμπνευσμένη ιεράρχηση τών θεμάτων και την ισορροπία τών συνθέσεων. Ιδιαίτερα τις Ιερές μορφές διακρίνει υψηλή ευγένεια και σεμνότατον ήθος μία δέ υπερκόσμιος ανταύγεια και γαλήνη διαχέεται στα εξαϋλωμένα πρόσωπα τών Αγίων. Έχουν έντονο υπερβατικό χαρακτήρα και καθώς τά βλέπουμε αισθανόμεθα να αγιάζουν τις όψεις μας, να μάς παρηγορούν, να μας κατανύσσουν και να μας ανάγουν από τά γήινα στα ουράνια.
Ανήκουν στα επιτεύγματα της Κρητικής Σχολής και αποτελούν έργο υψηλής καλλιτεχνικής πνοής του εξαίρετου αγιογράφου Τζώρτζη του Κωνσταντινουπολίτου.
Το ξυλόγλυπτο τέμπλο εκτείνεται σέ μεγάλο ύψος και φιλοτεχνήθηκε το 1767 από επιδέξιους ξυλογλύπτας, πού είχαν την καταγωγή τους από το Λινοτόπι της Β. Ηπείρου.
Το Καθολικό της Μονής Δουσίκου είναι μία σπάνια περίπτωση συνδυασμού αρχιτεκτονικής και ζωγραφικής τελειότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου