Ή εύρεση της κεφαλής του άγιου Ιωάννη του Βαπτιστή. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.

Ό μέγας και ένδοξος Βαπτιστής Ιωάννης αποκεφαλίστηκε κατά την επιθυμία και υποκίνηση της συζύγου του Ηρώδη, της πανούργας Ήρωδιάδος. Όταν αποκεφάλισαν τον Ιωάννη, ή Ήρωδιάς παρήγγειλε να μην ταφεί ή κεφαλή μαζί με το σώμα του, επειδή φοβόταν ότι ό φοβερός αύτός προφήτης με κάποιον τρόπο θά ανασταινόταν. Πήρε λοιπόν την αίμάσσουσα κεφαλή του και την έθαψε βαθιά στο έδαφος, σε τόπο απόμερο και δυσώνυμο. Μια υπηρέτρια της ονομαζόταν Ιωάννα και ήταν σύζυγος του Χούζα, ενός αυλικού του Ηρώδη. Ή καλή και πιστή Ιωάννα δεν μπορούσε ν’ ανεχτεί το γεγονός ότι ή κεφαλή ενός ανθρώπου  του Θεού παρέμενε θαμμένη, σε κακόφημο τόπο . Πήγε μυστικά και την ξέθαψε και τη μετέφερε στην Ιερουσαλήμ, όπου την έθαψε στο Όρος των Ελαιών.

Μη γνωρίζοντας το, ό βασιλιάς Ηρώδης, φοβήθηκε όταν έμαθε γιά τον Χριστό και τα μεγάλα και θαυμαστά που επιτελούσε και είπε τη φράση: όν εγώ άπεκεφάλισα Ιωάνναν, ούτός έστιν αύτός ήγέρθη έκ νεκρών (Μάρκ.6:16). Ύστερα από αρκετό καιρό, κάποιος επιφανής γαιοκτήμονας, ό όποιος πίστεψε στον Χριστό, εγκατέλειψε τα πλούτη και τη ματαιοδοξία του κόσμου κι έγινε μοναχός. Ώς μοναχός λοιπόν, ονόματι Ιννοκέντιος, ήλθε και έγκαταβίωσε στο Όρος των Ελαιών, ακριβώς στο σημείο όπου ήταν θαμμένη ή κεφαλή του Βαπτιστή Ιωάννη.

Ό Ιννοκέντιος θέλησε να κτίσει ένα κελλάκι γιά να στεγαστεί κι έτσι άρχισε να σκάβει βαθιά στο έδαφος, με αποτέλεσμα να ανακαλύψει ένα κεραμικό σκεύος το όποιο περιείχε μια κεφαλή• με μυστικό τρόπο  του αποκαλύφθηκε ότι ήταν ή κεφαλή του Βαπτιστή. Ό μοναχός απέδωσε τις πρέπουσες τιμές στην τίμια κάρα και την έθαψε ξανά στο μέρος της εύρεσής της. Αργότερα, με την καθοδήγηση της πρόνοιας του Θεού, ή θαυματουργούσα κεφαλή ταξίδεψε από τόπο σε τόπο μέχρι που βυθίστηκε πάλι στο σκότος της λήθης για να εύρεθεΐ μετά εκ νέου. Τελικά, την εποχή του πατριάρχη Ιγνατίου, επί βασιλείας της ευσεβούς αυτοκράτειρας Θεοδώρας (μητέρας του Μιχαήλ Γ' και συζύγου του εικονομάχου Θεοφίλου), μεταφέρθηκε στήν Κωνσταντινούπολη.

Πολλές θαυματουργικές θεραπείες ενεργήθηκαν από τήν κεφαλή του τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστή. Είναι σημαντικό και αξίζει να σημειωθεί ότι όσο ήταν ζωντανός, Ιωάννης μεν σημείων έποίησεν ουδέν (Ίωάν. 10:41), αλλά όμως τα άγια λείψανά του χαριτώθηκαν με τη θεόσδοτη δύναμη της θαυματουργίας.           


       Σ.τ.μ. 1) Ή Ιωάννα έγινε μία από τις άγιες μυροφόρους, όπως σημειώνεται στο συναξάριο της ημέρας του Ν.Σ. 2) Σχετικά με τη θαυμαστή ιστορία της ευρέσεως της άγιας κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου: ό Ν.Σ. καθώς και ό Μ.Σ. αφηγούνται διεξοδικά πώς από τα χέρια δυο μοναχών, στους όποιους θαυματουργικά απεκαλύφθη, αύτή πέρασε στα χέρια κάποιου φιλόθεου κεραμέως, μετά τον θάνατο του όποιου ή αδελφή του την έδωσε σε Ιερομόναχο, ό όποιος όμως άποδείχθηκε αιρετικός και την εκμεταλλεύτηκε δε ίδιον όφελος• όμως μετά την εκδίωξή του, ή άγια κάρα παρέμεινε κρυμμένη σε σπήλαιο, κοντά στο όποιο υπήρχε μονή• ό ηγούμενος, Μάρκελλος, με τη βοήθεια του Τιμίου Προδρόμου, βρήκε το άγιο λείψανο στο σπήλαιο και το απέθεσε πρός χάριν των πιστών στον κυρίως ναό της Έμέσης, μέχρι τη μετακομιδή του γιά λόγους ασφάλειας στα Κόμανα της Καππαδοκίας.