Δύο μικρά παιδιά ο Παύλος και η Όλγα, χάρις στο άπειρο Έλεος του Κυρίου που ανταποκρίθηκε στις προσευχές της αναξιότητάς μου, έγιναν καλά από την αρρώστια τους. Στην περίπτωαη του Παύλου, η αρρώστια έφυγε μες από έναν ήσυχο ύπνο. Και το προσωπάκι της Όλγας φωτίστηκε από τη μία στιγμή στην άλλη με τη χαρά της υγείας. Εννέα φορές πήγα να προσευχηθώ με πίστη, ελπίζοντας ότι την πίστη μου δε θα την απεδοκίμαζε ο Κύριος. Αρκεί να κρούει κανείς και η πόρτα θα του ανοιχθεί. Μπορεί εγώ να ήμουν ανάξιος, αλλά ο Κύριος χάρις στο άπειρό Του Έλεος θα με άκουε. Ο άδικος κριτής λύγισε τέλος στις επίμονες παρακλήσεις της γυναικός που τον ενοχλούσε με το αίτημά της. Πολύ περισσότερο ο Δίκαιος Κριτής δεν θα έμενε ασυγκίνητος στην προσευχή μου για τα αθώα εκείνα παιδάκια. Δεν θα παρέβλεπε τα λόγια μου, τις γονυκλισίες μου, την πεποίθησή μου στο Έλεός Του. Και πράγματι, δεν με απεδοκίμασε, εμένα τον αμαρτωλό ικέτη. Πήγα για δέκατη φορά στο σπίτι τους και τα παιδιά ήταν καλά! Ευχαρίστησα από τα βάθη της καρδιάς μου τον Κύριο και την Γρηγορούσα Μητέρα Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου