Από σήμερα οι Καρυές του Αγίου Όρους είναι πιο φτωχές. Ο πολυαγαπημένος Ιερομόναχος Παπαναστάσης ένας πνευματικός άρχοντας μας άφησε για να πάει στην μητέρα του την Παναγία και να μας προσέχει από εκεί ψηλά. Πόσο ευλογημένοι είναι όσοι γνώρισαν αυτόν τον γίγαντα με την καρδιά μικρού παιδιού!!! Πόσο κόσμο στήριξε?
Πρίν δύο μήνες μπήκε στο Άγιο Όρος με το καραβάκι υποβασταζόμενος για τελευταία φορά. Ήρθε από το Νοσοκομείο για να μας διδάξει πώς ο έτοιμος και στερεωμένος στην πίστη Άνθρωπος αντιμετωπίζει τον θάνατο.
Φτάνοντας στο κελί ο υποτακτικός του πατέρας Διονύσιος τον έβαλε σε μια καρέκλα να καθίσει ώσπου να ετοιμάσει το κρεβάτι του. Μόλις έφυγε ο Διονύσιος χαμηλόφωνα να μην ακούσει και τον στενοχωρήσει μου λέει:
- Έχω ένα μήνα ζωής μου είπαν οι γιατροί. Πάρε αυτά τα βιβλία να με θυμάσαι Κίμων.
- Δεν τα θέλω τώρα,θα μου τα δώσεις μετά από δέκα χρόνια . Μία φωτογραφία θέλω να βγάλουμε.
- Βγάλε μία και για το μνήμα χα χα. Μπήκα στο Άγιο Όρος να ανασάνω τον αέρα του για τελευταία φορά και να χαιρετήσω την μητέρα μας την Παναγία! Να τακτοποιήσω και τις τελευταίες λεπτομέρειες για τον Διονύσιο. Ο Θεός μου έστειλε έναν άγγελο να με φροντίζει όχι έναν υποτακτικό.
Την επόμενη μέρα φωνάξε δύο εργάτες να του ανοίξουν τον τάφο στον κήπο του και ο ίδιος τους επιτηρούσε από μια καρέκλα στηριζόμενος σε μια μαγκούρα. Ο εργάτης δακρυσμένος του λέει:
- Πατέρα Αναστάσιε πρώτα πεθαίνουν οι άνθρωποι και μετά τους ανοίγουν τον τάφο.
- Εδώ είναι Άγιο Όρος. Έτσι κάνουμε. Αλλά πολύ δεν τον έσκαψες? Τόσο βαθιά θα με βάλεις! Θα μου τον ασβεστώσεις κιόλας χα χα χα!
Καλό παράδεισο! Θα μας λείψεις!!!
Κίμων Μπαλλας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου