«Όλοι γνωρίζουν ότι η χαρά είναι δώρο Θεού, αλλά είναι παράδοξος ο τρόπος που την αποκτήσαμε, πώς την παραλάβαμε, γιατί ο Θεός τη δίνει σε όλους και μας καλεί όλους να την πάρουμε.
Ήταν μια στιγμή που συνειδητοποίησα ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα καλό, ότι δεν μπορώ να είμαι χαρούμενη, ότι ό,τι και να κάνω δεν μου βγαίνει καλά και ότι όσο σκληρά και αν προσπαθώ και όσο φιλόδοξη κι αν είμαι και ανεξάρτητα από το πώς θα προσευχόμουν, καταλήγω να κάνω κάτι που με στεναχωρεί, που με κάνει να ντρέπομαι, που με κάνει να νιώθω άβολα, τουλάχιστον μπροστά στον εαυτό μου, αν όχι μπροστά σε άλλους.
Επέστρεψα στην εκκλησία αργά αφού έζησα πολύ και βαθιά σε αυτόν τον κόσμο, γεύοντας όλους τους πόνους, όλες τις απελπισίες του, αλλά και όλες τις καλές, τις ομορφιές λίγο, όσο μπορούσα, αλλά από όλες τις διαστάσεις του ανθρώπου που έχω γευτεί. Και ήμουν ήδη απογοητευμένη που δεν υπάρχει καλό." Maica Siluana Vlad
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου